4. tbl nr Brúavinnuflokkur Sigfúsar Kristjáns sonar

Transcription

1 4. tbl nr. 502 Brúavinnuflokkur Sigfúsar Kristjáns sonar Í þessu blaði hafa birst kaflar af frásögn ritstjóra af brúavinnu á árunum og heldur það áfram í þessu blaði. Ekki er til hópmynd af brúavinnuflokknum frá þeim árum en hér er birt mynd sem sýnir flokk Sigfúsar Kristjánssonar við Fossá í Arnarfirði árið Helgi J. Halldórsson mágur Sigfúsar var með honum í brúavinnu í mörg sumur. Helgi var lengst af íslenskukennari við Stýrimannaskólann en eldra fólk man eftir rödd hans í útvarpinu því hann sá lengi um þáttinn Íslenskt mál. Helgi tók talsvert af myndum í brúavinnunni og nýlega fengum við að skanna það efni til varðveislu í safni Vegagerðarinnar. Guðbjartur, sonur Sigfúsar, og Ás geir, sonur Kristins flokksstjóra, skoðuðu myndirnar og skráðu niður þau mannanöfn sem þeir þekktu. Þetta efni er ómetanleg heimild um brúavinnu á þessum árum. Sjá mynd af brúargerð við Fossá á bls Benedikt G. Benediktsson 2 Magnús Valdimarsson 3 Gústaf Jónsson, sonur Jóns (8) 4 Páll Magnússon, Bíldudal 5 Haukur Sölvason, sonur Sölva (9) 6 Bjarni Kristinsson 7 óþekktur 8 Jón Jóhannsson 9 Sölvi Jónsson smiður 10 óþekktur 11 Pétur Þór Elísson, sonur ráðskonunnar 12 Sverrir M. Sverrisson, síðar endurskoðandi 13 Valdimar B. Ottósson 14 Árni Þ. Árnason, Reykjavík 15 Kristinn Ásgeirsson flokksstjóri, yfirsmiður 16 Baldur Ásgeirsson tbl. 29. árg. nr apríl 2016 VEGAGERÐIN innanhúss er fréttabréf ætlað starfsfólki og eftirlaunaþegum Vegagerðarinnar. Það birtir fréttir af fólki og málefnum, sem ekki eiga beinlínis erindi út fyrir stofnunina. Allir lesendur eru hvattir til að vera vakandi fyrir mögulegu efni og vera í sambandi við ritstjóra. Ritstjóri: Viktor Arnar Ingólfsson Prentun: Oddi 1

2 Fossá í Arnarfirði Sjá mynd af brúavinnuflokknum á forsíðunni. Viktor Arnar Ingólfsson skrifar Af brúavinnu á síðustu öld, 5. hluti Í nokkrum undanförnum tölublöðum hafa birst hlutar frá sagnar minnar af brúavinnu árin 1969 til Greinarnar segja frá því þegar ég kom fyrst til brúarvinnu við Oddastaðaá á Heydalsvegi að vori fermingarárið mitt 1969 en þá var ég 14 ára gamall. Síðan er vikið að öðrum verkum eftir því sem framvindur. Síðast var fjallað um járnabindingar sökklanna Hér er haldið áfram með söguna þar sem kemur að steypu. Steypuvinna Þegar búið var að leggja öll járn í sökklana við Oddastaðaá var komið að fyrstu steypuvinnunni sem ég tók þátt í. Vörubílstjóri, búsettur í nágrenninu, var búinn að koma margar ferðir með steypumöl úr næstu steypumalarnámu. Þegar síðan kom að steypuvinnunni mætti hann á dráttarvél með ámokstursskóflu til að moka Samvinna okkar Sigvalda Fjeldsted gekk ágætlega í fyrstu steypunni við Oddastaðaána vorið 1969 og rifjuðum við upp þessi fyrstu kynni okkar þegar Sigvaldi kom nýlega í kaffi fyrrverandi starfsmanna hér í Borgartúninu. mölinni í steypu hrærivélina. Það var mikilvægt að rétt magn af möl færi í hrærivélina á móti sementsmagni og fékk ég það ábyrgðarhlutverk að sjá til þess að malarmagnið í skófl unni væri rétt. Maðurinn á dráttarvélinni heitir Sigvaldi Fjeldsted og hann varð síðar verkstjóri í vega gerð og loks rekstrar stjóri Vegagerðarinnar í Búðardal. Að nota ámokstursvél við steypuvinnu var sérstakt á þess um stað og það var ekki endur tekið þau fjögur sumur sem ég var í brúavinnu. Það var alltaf nóg af strákum til að moka mölinni í hjólbörur og flytja hana þannig í hrærivélina. Enda var það svo að þegar þurfti að ákvarða malarmagnið í ámokstursskóflunni þá var mokað í hjólbörur og sturtað úr þeim í ámoksturs skólfuna, líklega þrjár börur. Mennn vissu nákvæmlega hvað þurfti margar hjólbörur af möl í hræruna, það var ekki önnur mælieining notuð. Efnið var sléttað í skóflunni og þannig fékk ég línuna, svona mikið átti að fara í hverja hræru. Vinnan fór þannig fram að Sigvaldi ók skóflunni inn í efnishauginn, bakkaði síðan aðeins og ég sléttaði efnið í skóflunni og ruddi því niður sem var ofaukið. Síðan ók Sigvaldi að hrærivélinni og sturtaði í hana þegar skúffan var tóm. Þannig endurtók þetta sig. Sigvaldi var reyndar mjög nýtinn á efnið og fór stundum dálítið djúpt með skófluna. Þá kom hún upp með væna grastorfu með mölinni og ég þurfti að hreinsa burt gras og mold. Það mátti alls ekki fara í steypuna. Steypuhrærivélin við Oddastaðaá var svokölluð eins- Einspoka steypuhrærivél. Þriggjapoka steypuhrærivél. Brúvinnuflokkur Sigfúsar Kristjánssonar að steypa botninn í ræsi í Kjálkafirði sumarið Brautin var talsvert brött niður og voru börurnar látnar renna með kjálkana niðri. Sá sem er næst myndavélinni heitir Vignir. Það sést aftaná Ingimar Halldórsson á leiðinni niður. pokavél, þ.e.a.s. í hverja hræru fór einn poki af sementi og þá annað efni í hlutfalli við það. Vélin var knúin með mótor, líklega bensín. Skúffa var fest við vélina og í hana var efnið sett, einn poki af sementi og síðan mölin. Á þeim stöðum þar sem ekki var nægur sandur í steypumölinni var bætt við nokkrum skóflum af fínum sandi sem þá var í sérstökum efnishaug. Ég geri ráð fyrir að búið hafi verið að sigta steypuefnið á rannsóknarstofu svo það var vitað hvort það vantaði sand í efnið. Vírar úr steypuhrærivélinni toguðu síðan í skúffuna þannig að hún reis upp og hvolfdi efninu inn í hrærivélartromluna. Sá sem stjórnaði vélinni lét síðan renna passlega mikið vatn inn í tromluna, bætti við smá skammti af loftblendi, og eftir hæfilega marga snúninga var steypan tilbúin. Algengast var að steypan væri keyrð í hjólbörum út á brú og voru þá settar upp sérstakar brautir fyrir aksturinn. Það gat verið bratt og talsvert erfiði að ýta hjólbörum upp á háa brú. Á móti opinu á hrærivélinni, þar sem efnið fór inn, var annað op þar sem steypan var tekin út. Í því opi var stútur sem vísaði upp á meðan hræran var í gangi en þegar átti að setja hana í hjólbörurnar var stúturinn látinn vísa niður og rann þá steypan út. Að stjórna þessu var nokkur kúnst því það varð að fara mátulega mikið af steypu í hjólbörurnar. Of mikið magn þýddi að sá sem ók hjólbörunum átti það á hættu að missa steypu úr börunum en of lítið magn þýddi að verkið gekk hægar. Í fyrsta kafla þessarar frásagnar (blað nr. 496) var aðeins sagt frá Halldóri Kristjánssyni, bróður Sigfúsar brúasmiðs. Hann stjórnaði hrærivélinni þann tíma sem ég var í brúavinnu. Það gekk alltaf mikið á í kringum hrærivélina, sementsryk þyrlaðist upp þegar efninu var sturtað úr skúffunni í vélina og svo gusaðist eitthvað þegar steypan var tekin úr vélinni. Það fór líka alltaf Líklega brúaflokkur Jónasar Gíslasonar. Mynd úr safni. Vélhjólbörur. Sveif var færð upp til að aka áfram en niður fyrir afturábak. Ökumaðurinn stýrði með því að ýta börunum til. Jafnvægið á börunum var þannig að þær sturtuðu nánast sjálfar þegar lásinn var sleginn frá. 2 3

3 Brúin yfir Haukadalsá í Dölum var byggð Vegna bilun ar í steypuhrærivél þurfti að gera hlé á steypuvinnunni á brúardekkinu. Þá voru gerð steypuskil á miðri brúnni, þar sem dekkið sat á boganum. svo að þegar leið á steypuvinnuna, var Dóri orðinn sementsgrár í framan. Svo tók hann neftóbak í vörina og stundum vildi mórauður tóbakstaumur renna niður hökuna. Það er ekki laust við að karlinn hafi verið all svakalegur að sjá þegar þetta blandaðist saman. Við stærri steypuvinnu var notuð þriggja poka steypuhræri vél. Þá var líka algengara að fenginn væri stór krani til að færa steypuna fram á brú í sílói. Eða þá að vélhjólbörur væru notaðar. Þegar flokkurinn var við Haukadalsá í Dölum 1971 var notaður krani en vélbörur við Hrófá í Steingrímsfirði Við Haukadalsá hafði ég það verkefni að setja sementið í efnisskúffuna. Maður þurfti að hafa hraðar hendur við Brúarvinnuflokkur Jónasar Snæbjörnssonar við Húseyjarkvísl Hjólbörur þrifnar eftir steypuvinnu. að setja þrjá sementspoka á skúffuna, skera á þá gat og sturta sementinu ofan í mölina. Hver poki vó 50 kg svo þetta voru talsverð átök, sérstaklega þegar sækja þurfti pokann neðst í stæðu. Svo var stutt pása á milli hræra og reyndi maður að taka pokana þannig úr stæðunni að það myndaðist gott sæti til að tylla sér í á milli tarna. Það var alltaf segldúkur yfir sementinu til að verja það fyrir rigningu. Ég þurfti að passa upp á dúkinn ef það var rigning á meðan steypuvinnan stóð yfir. Það var ekki laust við að maður yrði skítugur við þessa vinnu því það var þægilegast að hafa sementspokann milli fóta sér þegar maður sturtaði úr honum. Allt rykið fór því beint framan í mann. Það var því ekki bara Dóri sem leit illa út eftir törnina. Tómu sementspokarnir voru settir í stæðu og grjót ofaná til að þeir fykju ekki út um allt. Í lok dags voru þeir svo settir afsíðis og brenndir. Ef verið var að steypa stóra brú gat vinnan náð fram á kvöld og nótt. Það þýddi næturvinnu og meiri laun sem allir fögnuðu. Það þurfti svo að þrífa hjólbörur, brautir og annað eftir steypuna þannig að vinnunni var alls ekki lokið þótt búið væri að steypa. Þegar verið var að steypa brúardekkið á Haukadalsá gerðist það seint um kvöld að þriggjapoka hrærivélin bilaði. Kúplingin gaf sig þegar tromlan var full af steypu og ekki var hægt að snúa tromlunni til að ná hrærunni út. Þetta var alvarlegt mál því reglan er að brúardekk er alltaf steypt í einu lagi. Sigfús brúasmiður hafði samband við Helga Hallgrímsson verkfræðing á brúadeild í síma seint um kvöld og niðurstaðan varð sú að búa til steypuskil þvert á miðju brúardekkinu þar sem dekkið situr á brúarboganum. Á staðnum var einspokavél sem hægt var að nota til að steypa að þessum skilum. En þá var það bilaða vélin sem stóð þarna með fullri hræru. Mér var falið að skríða inn í tromluna og moka hrærunni út. Handhægasta verkfærið fyrir þennan útmokstur var múrskeið því þarna inni voru mikil þrengsli og myrkur. Standandi frá vinstri: Einar, Erla, Sigurjón, Birna María, Kristrún, Kári, Signý. Sitjandi: Helga Laufey, Helga, Arnar, Auður Sólveig, Snorri Steinn. rafvirki á vitadeild, siglingasviðs, í Kópavogi, varð 60 ára 1. apríl Nám: Iðnskólinn í Reykjavík, sveinpróf í rafvirkjun Ýmiss námskeið á vegum Rafiðnaðarskólans. Slysavarnarskóli sjómanna 2011 og endurmenntun Störf: Sjómannsstörf í Norðursjó árin Plastverksmiðjan á Reykjalundi Mosraf Siglingastofnun frá maí 1979 og hjá Vegagerðinni eftir sameiningu stofnana Annað: Leikmaður handknattleiksdeildar UMF Aftureldingar frá 16 til 30 ára. Íþróttamaður UMFA og Mosfellsbæjar Stjórnarmaður í Starfsmannafélagi Siglingastofnunar. Starfsmaður í samninganefnd rafvirkja við ríkið Áhugamaður um verndun hálendisins og náttúru Íslands. Útivist og fjallgöngur heilla. Kántrý tónlist er í miklu uppáhaldi. eftirlitsmaður vitanna, Reykjavík Una Lilja Pálsdóttir húsmóðir í Reykjavík Eiríkur Grétar Sigurjónsson bifvélavirki, Mosfellsbæ f í Reykjavík Þorvaldur Sveinsson múrari á Fáskrúðsfirði og í Mosfellssveit Guðrún Sigurborg Vilbergsdóttir húsmóðir á Fáskrúðsfirði og í Mosfellssveit Jóna Þorvaldsdóttir húsmóðir og verslunarstjóri í Mosfellsbæ f d Guðmundur Einarsson vélstjóri, Reykjavík Anna Gísladóttir verkakona, Reykjavík Einar Guðmundsson vélstjóri, Reykjavík f d Magnús Finnbogason kennari, Reykjavík Kristín Eliníusardóttir húsmóðir, Reykjavík Hjördís Magnúsdóttir kennari, Reykjavík f Vetrarráðstefna Vegagerðarinnar var haldin í Hljómahöllinni í Reykjanesbæ 6. og 7. apríl. Björn Ólafsson fv. forstöðumaður þjónustudeildar og núverandi ráðgjafi (t.v.), sá um skipulagningu ráðstefnunnar. Þar sem nú styttist í starfslok Björns, og þetta var síðasta vetrarráðstefnan sem hann kemur að, þótti við hæfi að þakka honum fyrir unnin störf við þessar ráðstefnur. Það var Magnús Valur Jóhannsson framkvæmdastjóri mannvirkjasviðs sem afhenti Birni blóm af þessu tilefni. Börn þeirra: f í Reykjavík Einar Sigurjónsson f í Reykjavík sjúkraþjálfari Maki: Birna María Karlsdóttir Börn þeirra: Helga Laufey og Snorri Steinn Arnar Sigurjónsson f í Reykjavík kennari og fjármálaverkfræðingur Maki: Erla Gunnhildardóttir Barn þeirra: Auður Sólveig Maki: Helga Einarsdóttir hjúkrunarfræðingur f í Reykjavík Kristrún Sigurjónsdóttir f í Reykjavík lífeyndafræðingur Maki: Signý Hermannsdóttir Barn þeirra: Kári 4 5

4 Þótt ég væri með hanska brann ég dálítið á höndunum af sementinu við þessa iðju og var ráðið við því að ráðskonurnar gáfu mér smjörklípu sem ég nuddaði á hendurnar og virkaði það ágætlega. Aldrei vann ég við það að taka á móti steypu fram á brú svo ég get ekki lýst því af eigin raun. Það var ábyrgðarstarf að sjá til þess að steypa legðist rétt í mótin. Til þess var m.a. notaður víbrator sem þó þurfti að nota mátulega lítið. Ef steypan var víbrúð of mikið gat grófari mölin sigið niður. Gjarnan voru notaðar rennur til að koma steypunni á sinn stað og þurfti til þess lag. Það var vont að missa steypuna framhjá og jafnvel útfyrir mótin. Það þurfti svo að fjarlægja passklossa þegar steypan hækkaði í mótinu. Ef verið var að steypa stöpla þurfti smiður að setja lok á vængina jafnóðum og steypt var. Við stærri steypur kom Jakob Hálfdanarson tæknifræðingur á brúadeild í Reykjavík til að hafa eftirlit með steypugæðum. Hann tók sigmál til að ganga úr skugga um að ekki væri of mikið vatn í hrærunni og svo steypti hann prufustykki sem síðar voru brotin á tilraunastofu. Eins og áður er hér tekið fram að allt er hér skrifað eftir minni svo leiðréttingar og ábendingar eru vel þegnar. Frá bókasafni Hér á eftir er listi yfir ný aðföng bóka safnsins í mars 2016 Árni Þorvaldsson flokksstjóri á Akureyri varð 60 ára 27. mars. Myndin var tekin á umhverfisdegi í Víðigrund Starfsmannamál María Guðmundsdóttir fulltrúi á Reyðarfirði hefur sagt upp störfum og hættir í lok júlí. Í síðasta blaði var greint frá því að Hallgrímur Ó. Pétursson hefði verið ráðinn sem vélamaður á Þórshöfn. Nú hefur borist mynd af Hallgrími. Þorsteinn Gunnarsson vitavörður á Vatns skarðshólum, siglingasvið, hættir störfum vegna aldurs 31. maí. Sigurður Mar Óskarsson deildarstjóri umsjónardeildar Vestursvæðis varð 60 ára 25. mars. Myndin er tekin um jól Skýrslur: Frærækt innlendra plöntutegunda til uppgræðslu: Áfangaskýrsla til Vegagerðarinnar / Jón Guðmundsson, mars 2016 Samfélagsleg áhrif Vaðlaheiðarganga: Viðtalsrannsókn Staðan fyrir göng / Hjalti Jóhannesson, Rannsókna- og þróunarmiðstöð Háskólans á Akureyri, Akureyri, mars 2016 Ýmislegt: ÍST EN ISO 898-1:2013 Vélrænir eiginleikar festinga úr kolefnisstáli og blendistáli - 1. hluti: Boltar, skrúfur og stoðir, Staðlaráð Íslands, Reykjavík, 2013 ÍST EN ISO : 2012 Mechanical properties of fasteners made of carbon steel and alloy steel - Part 2: Nuts with specified proof load values - Coarse thread, Staðlaráð Íslands, Reykjavík, 2012 ÍST EN ISO 898-5:2012 Mechanical properties of fasteners made of carbon steel and alloy steel - Part 5: set screws and similar threaded fasteners with specified hardness classes - Coarse tread and fine pitch thread Staðlaráð Íslands, Reykjavík, 2012 ÍST EN ISO :2014 Fasteners - Terminology - Part 2: Vocabulary and definitions for coatings, Staðlaráð Íslands, Reykjavík, 2014 ÍST EN ISO 10684:2004 Fasteners - Hot dip galvanized coatings, Staðlaráð Íslands, Reykjavík, 2004 ÍST EN ISO 10684:2004/AC:2009 Fasteners - Hot dip galvanized coatings, Staðlaráð Íslands, Reykjavík, 2009 ÍST EN : 1995 Mechanical properties of fasteners - Part 7: Torsional test and minimum torques for bolts and screws with nominal diameters 1 mm to 10 mm, Staðlaráð Íslands, Reykjavík, 1995 pren ISO Fasteners - Terminology - Part 4: Controls, inspection, delivery, acceptance and quality, Staðlaráð Íslands, Reykjavík, 2015 Vejarkitektur og ingeniörkunst - en bog om design af moderne motorveje / Ulla Egebjerg, Aalborg, 2016 Elís Jónsson fyrrverandi rekstrarstjóri á Vesturlandi varð 85 ára 3. apríl. Myndin er úr safni Jóns J. Víðis, tekin Í síðasta blaði var greint frá því að Haraldur Ringsted Steingrímsson hefði verið ráðinn sem þjónustufulltrúi í upplýsingaþjónustuna á Ísafirði. Nú hefur borist mynd af Haraldi. Kristján Sævar Þorkelsson eftirlitsmaður á Akureyri varð 60 ára 22. mars. Myndin var tekin á umhverfisdegi í Víðigrund Ólafur Bjarni Guðmundsson kerfis fræðingur á upp lýsingatæknideild í Reykjavík varð 50 ára 27. mars. Kæru samstarfsfélagar. Bestu þakkir fyrir afmæliskveðjur og gjafir í tilefni 60 ára afmælis míns þann 22. mars síðastliðinn. Kristján Sævar Þorkelsson, Akureyri 6 7

5 Þetta er örugglega framtíðin. Guðrún Þóra Garðarsdóttir verkfræðingur á hönnunardeild í Reykjavík setur nýjan Volkswagen tengitvinnbíl sinn í samband á bílastæðinu í Borgartúni. Þar eru nokkur stæði með rafmagnstenglum tilbúin fyrir aukna rafbílavæðingu starfsmanna Vegagerðarinnar. flokksstjóri á Húsavík varð 60 ára 15. apríl Nám: Búfræðingur frá Hólum í Hjaltadal Störf: Vinnumaður á ýmsum bæjum í Reykjadal af og til frá 1971 til Bóndi að Hólkoti 1979 til Sumarmaður við Laxárvirkjun Sumarmaður í vegavinnuflokki Stefáns Kristjánssonar 1975 og 1976, í vegavinnuflokki Steingríms Valdimarssonar 1976 og 1977, í vegavinnuflokki Inga Ragnars Sigurbjörnssonar flest sumur frá 1978 til Vann hjá Stokkfiski hf. á Laugum (Síðar Laugafiskur hf.) með hléum frá 1987 til Fastráðinn veghefilstjóri hjá Vegagerðinni á Húsavík í maí 1989, nú flokksstjóri. Var sumarið 2012 hjá Ístaki í Norður Noregi í Kvenvik og Talvik við vega- og jarðgangagerð. Annað: Var ritari ungmennafélagsins Eflingu í Reykjadal í sex ár. Trúnaðarmaður stéttarfélags hjá Vegagerðinni á Húsavík frá árinu Myndin af Þóri var tekin í Hrísey á umhverfisdegi Norðursvæðis Vegagerðarinnar bóndi að Hólkoti í Reykjadal, Suður-Þingeyjarsýslu Ásrún Jónsdóttir húsmóðir að Hólkoti Stefán Þórisson bóndi og vörubílstjóri að Hólkoti (Síðasta sumar sem vörubílstjóri 2004) f Guðmundur Árnason smiður og bóndi að Arnarnesi við Eyjafjörð, síðar starfsmaður í Slippnum á Akureyri og við ýmis smíðastörf Aðalheiður Guðmundsdóttir húsmóðir að Arnarnesi og síðar húsmóðir og verkakona á Akureyri Gunnhildur Sigríður Guðmundsdóttir húsmóðir að Hólkoti og starfsmaður í leikskóla að Litlu-Laugum. Einnig marga vetur í mötuneyti Laugaskóla í Reykjadal. f d Páll Þorleifsson bóndi að Enni á Höfðaströnd í Skagafirði Svanhvít Jóhannesdóttir húsmóðir að Enni Jóhannes Jónsson Pálsson bóndi á Glerá við Akureyri síðar sjómaður f d Vigfús Þorsteinsson bifreiðastjóri á Akureyri Ragnheiður Sigfúsdóttir húsmóðir á Akureyri Sigfríð Dóra Vigfúsdóttir starfsmaður á sambýli á Akureyri og eigandi plastverksmiðjunnar Plastás ehf. á Akureyri f á Akureyri f að Hólkoti í Reykjadal Börn þeirra: Stefán Þórisson f á Akureyri starfar hjá Finni Aðalbjörns ehf. á Akureyri. Hefur gjarnan verið fenginn til að hefla undir bundið slitlag fyrir Vegagerðina, hjá ýmsum verktökum Sambýliskona: Dóra Sif Indriðadóttir f Barn þeirra: Þórir Blær Stefánsson f á Akureyri Barn Stefáns og Birnu Sólrúnar Andrésdóttur: Matthildur Svana Stefánsdóttir f á Akureyri Börn Dóru Sifjar, stjúpbörn Stefáns: Alexía Lind Ársælsdóttir f á Akureyri Anton Már Ársælsson f á Akureyri Einar Páll Þórisson f á Húsavík sjómaður á Herði Björnssyni sem er í eigu GPG fiskverkun á Húsavík Sambýliskona: Elva Héðinsdóttir f Barn Einars og Kristínar Lífar Karlsdóttur: Magnús Einarsson f í Reykjavík Maki: Svanhvít Jóhannesdóttir starfsmaður á sambýlinu Pálsgarði á Húsavík, f á Akureyri Fanndís Dóra Þórisdóttir f á Húsavík húsmóðir Sambýlismaður: Kolbeinn Karlsson f Barn þeirra: Tinna Dís Kolbeinsdóttir f á Akureyri Barn hennar: Axel Haukur Jóhannes Þórisson Birgir Atlason f á Húsavík f á Akureyri nemadi í starfsmaður Framhaldsskólanum í fjölsmiðjunni á Húsavík á Akureyri. Sambýliskona: Snæbjörg Eva Svansdóttir f Faðir Jóhannesar: Atli Brynjar Sigurðsson 8