PREGLEDNI CLANCI REVIEWARTICLES

Transcription

1 Med Preg12001; LIV (1-2): Novi Sad: januar-februar. 39.., PREGLEDNI CLANCI REVIEWARTICLES Klinicki centar, Novi Sad Klinika za bolesti uha, grla i nosa Pregledni clanak Review article UDK KLASIFIKACIJA DISFONIJA PREMA PRIMARNOM ETIOLOSKOM FAKTORU (I DEO) CLASSIFICATION OFDYSPHONIASACCORDING TO THE PRIMARY ETIOLOGIC FACTOR Zivko MAJDEVAC, Siobodan MITROVIC i Rajko JOVIC Sazetak - Fonacija je kompleksna, integralna funkcija celog organizma. Urednu fonaciju karakterisu dva osnovna kvaliteta: cistota i odgovarajuca visina. Disfonija je poremecaj fonacije. Ona se moze manifestovati u vise akustickih formi ali je promuklost najcesci i najpoznatiji simptom disfonije. Podelu ostecenja glasa je veoma tesko izvrsiti, jer je veliki broj uzroka koji dovode do ostecenja glasa. Klasifikacija disfonija neprestano zaokuplja paznju fonijatara, pa se sa razvojem fonijatrije i klasifikacija disfonija usavrsavala, Dosadasnje klasifikacije su se uglavnom zasnivale na podeli disfonija na organske i funkcionalne. Klasifikacija disfonija prema primarnom etioloskom faktoru koju iznosimo u ovom radu ima sledece grupe: I Disfonije zbog primarnih poremecaja funkcije; IT Disfonije zbog primarnih neurogenih poremecaja; ill Disfonije zbog primarnih psihogenih poremecaja; N Disfonije zbog primarnih somatskih poremecaja; V Disfonije zbog primarnih endokrinih poremecaja; VI Disfonije zbog slozenih profesijskih uticaja; vndisfonije zbog primarnih displastickih poremecaja; Vlll Disfonije zbog primarnih tumora larinksa. U ovom radu bice prikazane I-IV grupa disfonija. Kljucne reci: Poremecaji glasa + klasifikacija + dijagnoza + etiologija Uvod F0!1acija je kompleksna, integralna funkcija celog orgamzma. Urednu fonaciju karakterisu dva osnovna kvaliteta: cistota i odgovarajuca visina. Cist glas je znak da su vibracije glasnica uredne i da se stvara cist OSnovni ton. Visina glasa je uslovljena delovanjem vise faktora, u prvom redu brojem vibracija [1]. Norma Ian glas poseduje sva fizioloska svojstva glasa, odnosno ima potrebne fizicke i muzicke kvalitete. Disfonija je poremecaj fonacije. Ona se moze manifestovati u vise akustickih formi ali je promuklost, najcesci i najpoznatiji simptom disfonije [1]. Akusticke fenomene u glasu uzrokuju: aperiodicitet vibracije glasnica, turbulencija vazduha u nivou glotisa ili nedovoljna okluzija glotisa [2,3]. Podelu ostecenja glasa je veoma tesko izvrsiti, jer je veliki broj uzroka koji dovode do ostecenja glasa. Prethodne k1asifikacije disfonija Klasifikacija disfonija neprestano zaokuplja paznju fonijatara, pa se sa razvojem fonijatrije i klasifikacija disfonija usavrsavala, Hribarova, jos godine, smatra da disfonija moze biti organskog porekla i rezultat funkcionalnih poremecaja [4]. Pereljo (citat Majdevac) dao je godine klasifikaciju disfonija na organske i funkcionalne, tako sto funkcionalne deli na fononeuroze i fonoponoze [5]. Cvejic u organske uzroke poremecaja fonacije ubraja: kongenitalne anomalije, ostecenja sluha, zapa Ijenjske procese, misicne pareze, alergijska oboljenja, poremecaje nervnog sistema, povrede, endokrine poremecaje, benigne tumore larinksa i hronicne iritacije. Za funkcionalne uzroke Cvejic koristi Pereljovu podelu [6]. Milutinovic, takode za funkcionalne uzroke poremecene fonacije koristi Pereljovu podelu [7,8]. Na nasoj Klinici problematikom disfonija bavio se Z. Majdevac. On je ovu klasifikaciju prvi put izneo godine na VIII kongresu Saveza fonijatara Evrope u Koszegu (Madarska) [9]. Od tada, tokom svog radnog veka on je koristio tu podelu [10]. Podstaknuti njegovim radom, dajemo ovu klasifikaciju disfonija. Klasifikacija disfonija U zelji da se nacini sto bolja klasifikacija disfonija, dajemo podelu na osam grupa, prema kojoj cemo nadalje razmatrati problematiku disfonija. Nacinjena je prema etioloskom faktoru, koji je pretezan u nastajanju disfonija: I Disfonije zbog primamih poremecaja funkcije, II Disfonije zbog primamih neurogenih poremecaja, III Disfonije zbog primamih psihogenih poremecaja, IV Disfonijezbog primamih somatskih poremecaja, V Disfonije zbog primamih Adresa autora: Prof. dr Zivko Lj. Majdevac, Novi Sad, Brace Dronjak 7

2 40 Majdevac 1, i sar. Klasifikacija disfonija - Ideo endok~~ni~ por~m~caja, VI Disfonije zbog slozenih p~ofesij~ki~ uticaja, VII Disfonije zbog primarnih displastickih poremecaja, VIII Disfonije zbog primarnih tumora lannksa U ovom radu prikazacemo I-IV grupu disfonija. I Disfonije zbog primarnih poremecaja funkcije Hiperkineticka disfonija je najcesci poremecaj glasa uopste, kako u odraslih, tako i u dece. To je u stvari skup simptoma, koje treba analizirati i utvrditi uzrok nastanka hiperkinezije organa za fonaciju. Kod ovih poremecaja dolazi do razgradnje normalnih automatizama fonacije, tako da se odredene radnje u organirna za proizvodenje glasa, odvijaju na neadekvatan nacin. Ako ovakav proces traje duze, on remeti rad organa za proizvodenje glasa i cini fonaciju sve tezom. Osim toga ugradnja ovih automatizarna u centralni nervni sistem, otezava uspostavljanje novih, ispravnih automatizarna. Fresels (citat Cvejic) za ovu vrstu poremecaja kaze: "Hiperkineziju karakterise preterana misicna snaga na pogresnom mestu". Brodnic (citat Cvejic) smatra da "zivimo u doba velike napetosti ida u tom smislu hiperfunkcija pripada psihosomatskim poremecajima, koji unutrasnju psihicku tenziju pretvaraju u organsku tenziju." Hiperkineticka disfonija 1stepena Javlja se u svim uzrastima oba pola. Uzroci su neadekvatna i neekonomicna upotreba glasa, preveliko opterecenje fonacijskog aparata. Najcesce se javlja kod komandnog osoblja u vojsci, sportskih trenera, ulicnih prodavaca [5]. Osim parestezija u predelu grkljana i zdrela, kod bolesnika postoji manje iii vise izrazena promuklost i laka zarnorljivost glasa. Glas je stisnut sa prisutnim sumom, smanjenog opsega i sa tvrdim pocetkom fonacije. Na glasnicarna nema formiranih izrastaja, ali su izrazene ektazije. Hiperkineticka disfonija 11stepena Obe forme se mogu videti i kod dece i kod odraslih. Cesce se javlja kod zena nego kod muskaraca. Nju karakterise pojava malih belicastih zadebljanja velicine ciodine glave na slobodnim ivcarna glasnica izmedu prednje i srednje trecine glasnice (Frenkelove tacke), jer je ovo mesto sa najvecom arnplitudom pri fonaciji, narocito visokih tonova [11,12,13]. Meka zadebljanja kod dece su na sredini glasnica jer se tu nalazi punktum maksimum glasnica u detinjstvu. Hipokineticka disfonija Ovaj poremecaj je mnogo redi nego prethodni a karakterise ga hipotonija fonacijskih misica. Zbog slabosti vokalnih misica, kompenzatorno se angazuju svi unutrasnji i spoljasnji misici larinksa. Javlja se kod opste slabosti organizma, teskih anemija, endokrinih poremecaja, iii kao zavrsni stadijum dugotrajne hiperkineticke disfonije. Kontakt hiperplasticna disfonija Javlja se kod muskaraca koji govore u opsegu bariton iii bas, a cesce kod vojnih staresina i prosvetnih radnika. Pri fonaciji prekomerno se kontrahuju zadnje trecine glasnica, pa se javljaju cirkumskriptna zuckasta zadebljanja. Hiperaciditet zeluca takode ima znacaj [5]. Zbog toga u prednje dye trecine nastaje pukotina, zbog cega se javlja sum u glasu. Diferencijalno-dijagnosticki ovaj poremecaj se razlikuje od vokalne insuficijencije, po tome sto su ovde i u respiraciji primaknute zadnje trecine glasnica. Dizodicna disfonija Ova disfonija se javlja kod vokalnih profesionalaca i dece, ali se moze javiti i kod ljudi kojima glas nije primarno sredstvo u zanimanju. Uzrok ove disfonije je prekomerna upotreba pevanog glasa, pogresna vokalna tehnika i pevanje izvan glasovnog obima. Kod nastavnika pevanja koji rade sa decom, javlja se suzenje raspona. II Disfonije zbog primarnih neurogenih poremecaja Centralne disfonije Disfonija se kod obolenja centralnog nervnog sistema javlja u sledecim stanjima: destrukcija precentralnog korteksa sa jedne strane, ne dovodi do trajnih ostecenja glasa i govora (javlja se sarno prolazno ostecenje glasa i dizartrija); obostrana ostecenja donjih delova paracentralne vijuge (motorne zone larinksa) iii kapsule interne (mozdana krvavljenja), uzrokuju stalne poremecaje glasa i govora (jednostrana ostecenja ovih regija ne dovode do ovakvih ostecenja); bulbarna ostecenja opisana su u sklopu dva centralna sindroma kombinovanih ostecenja kranijalnih nerava: Valenbergovog i Seston-Ssneovog [14, 15]. Spazmodicna (spasticka) disfonija Dugo se smatralo da je primarni etioloski faktor psihogeni. Danas je prihvacen stay da je spasticka disfonija forma fokalne distonije. Poremecaj u ekstrapirarnidalnom sistemu izaziva pojavu nevoljnog pokreta (distonije) koji se karakterise produzenom nezeljenom misicnom kontrakcijom. Kako je fonacija pod uticajem i limbickog sistema, uticaj stresa kao patogenog faktora na nastanak ove disfonije, ne moze se iskljuciti [16]. Bolest karakterise prekid normalnog toka fonacije, sakadiranim (jecajucim) spazmodicnim glasom.

3 Med Preg12001; LIV (1-2): Novi Sad: januar-februar. 41 Ovo je toliko upadljivo da se dijagnoza cesto postav Ija sarno slusanjem pacijenta. Oboljenje se zbog spasticnog prekida emisije tona naziva laringealno mucanje. Postoje dva tipa ove disfonije, aduktomi koji je eesci i abduktomi koji je redi [17,18,19]. Disfonija zbog miastenije gravis Bolest karakterise progresivna, vrlo izrazena slabost i zamorljivost pojedinih grupa voljne muskulature. U slucaju ostecenja fonacijskih organa javlja se razlicita simptomatologija vezana za glas i govor. U slucaju zahvacenosti respiratome muskulature glas je slabog intenziteta. Na nivou generatora postoji transverzus pareza. Posle izvesnog vremena ovi bolesnici su afonicni. Disfonija u okviru sindroma baze lobanje U okviru sindroma baze lobanje, Ciji su najeesci uzrok tumori iii aneurizme, postoji oduzetost nervus vagusa, pa je glas slican onom kod jednostrane oduzetosti rekurentnog zivca. Sindromi koji daju oduzetost vagusa i drugih kranijalnih zivaca jesu: Avelisov - X i XI zivac; Smitov - X i XI zivac; Dzeksonov X, XI i XII zivac; Tapijin - X, XI i XII zivac; VernetOY - IX, X, XI zivac; Kolet-Sikardov - IX, X, XI i XII i Vilaretov sindrom - IX, X, XI, XII zivac i cervikalni simpaticki zivci [14,20]. Disfonija zbogjednostrane oduzetosti donjeg laringealnog zivca NajeesCi uzroci ostecenja rekurentnog zivca jesu: strumektomija, povrede vrata i tumori vrata, medijastinuma i pluca, aneurizme aorte, toksicni i infektivni neuritis. Ako je ostecen jedan rekurens, postoji jaka promuklost glasa ali disanje nije bitnije ugrozeno. Levi rekurens je eesce ostecen od desnog [21,22]. U klinickom nalazu postoji promena boje i volumena pareticne glasnice, njena nepokretnost, blagi edem i hiperkinezija zdrave glasnice, pareza u dva nivoa, vertikalna i horizontalna (spustena pareticna glasnica) i siroka pukotina celom duzinom glasnica. Disfonija zbog obostrane oduzetosti donjeg laringealnog iivca Kod obostrane oduzetosti rekurentnog zivca glas je relativno ocuvan, ali su smetnje u disanju vrlo izrazene. Zato je kod ovih pareza neophodno prvo resavati problem disanja a potom poremecenu fonaciju. Kod ove oduzetosti postoji promena boje glasnica i njihovog volumena, obostrana nepokretnost glasnica i najcesce polulucna i uska pukotina. Disfonija zbog oduzetosti gornjeg laringealnog ztvca Uzroci pareze i paralize gomjeg laringealnog zivca su najcesce strumektomija i zapaljenja a rede toksiena ostecenja. Ovi bolesnici imaju slabost glasa, snizenje registra (narocito izrazeno kod zena) i zamorljivost glasa. III Disfonije zbog primarnih psihogenih poremecaja Psihogena afonija Psihogena afonija je poremecaj glasa koji nastupa iznenada, kao posledica jakog psihickog opterecenja. Najeesce se srece kod zena u drugoj i trecoj deceniji zivota, kao protestna reakcija na konfliktne situacije sa sredinom u kojoj se ona krece. Moze da se javi u hipokinetickoj iii hiperkinetickoj formi. Hipokineticka forma se ispoljava iznenadnim gubitkom glasa, odnosno afonijom. Kada od ovih pacijenata trazimo da se nakaslju, javlja se cist ton a nalaz u larinksu je uredan, sto je znak da nema organskih ostecenja larinksa. Hiperkineticka forma se rede srece a osnova oboljenja je u sfinkterskoj hiperfunkciji larinksa. Snazna kontrakcija glotisa tesko propusta subgloticni vazdusni stub. Psihogena disfonija Etioloski faktor je isti kao i kod psihogene afonije. Ovi bolesnici imaju izrazenu simpatikotoniju, vlazne dlanove, pojacano opste znojenje, dermografizam, brz zamor i tremor. Za razliku od psihogene afonije gde je fonacija bezvucna, ovde je glas visok piskav i strugav. Kada se oba uva zagluse, glas se vraca na normalu. Cesto je prelazna forma psihogene afonije. Lazna mutacija Lazna mutacija (mutatio falsa), javlja se kod stid Ijivih, introvertnih decaka, pod jakim uticajem majke. Pubertet je fizioloski sa normalnom transformacijom fonacijskih organa, hormonalni status je normalan ali je visoka impostacija glasa psihogeno uzrokovana. Glas je na momente dublji, ali se pri pojavi muskeg glasa, iii kada se osoba nade u nepoznatom okruzenju, javlja konfliktna situacija [7]. IV Disfonije zbog primarnih somatskih poremecaja Disfonija zbog vokalne insujicijencije Poremecaji unutrasnjih misica larinksa mogu uzrokovati misicnu slabost i pojavu poremecaja glasa. Kod ostecenja vokalnog misica, tzv. intemus pareza, pri fonaciji obe glasnice dolaze do srednje linije ali izmedu njih ostaje manji iii veci vretenasti otvor, u prednje dye trecine glasnica. Vokalnu insuficijenciju izazivaju i posttraumatske suzenosti prednje dye trecine glasnica i postoperativne suzenosti. Sulkus vokalis je kongenitalna malformacija, kod koje usled hipoplazije vokalnog misica dolazi do formiranja zleba na slobodnoj ivici glasnice. Bolesnici

4 42 Majdevac i, i sar. Klasifikacija disfonija - Ideo imaju brz glasovni zamor, glas je bez potrebne zvucnosti, pneumofonican a pri vecem vokalnom naprezanju brzo promuknu [23,24]. Disfonija zbog edema glasnica Kada se govori 0 ovom poremecaju, najcesee se misli na Rajnkeove edeme glasnica, a mogu postojati edemi u sklopu alergije. Simetricno su zahvacene obe glasnice a edem se javlja u Rajnkeovom prostoru. Glas je u pocetku manje promukao, postoji povremena zamorljivost glasa i smanjenje njegovog raspona. S povecanjem edema promuklost je izrazenija a bolesnici govore vrlo niskim registrom. Pevani glas je gotovo onemogucen. Postoji takode i hiperkineticka disfonija, tako da bolesnici foniraju i ventrikulamim naborima [25]. Disfonija zbog laringitisa (sekundarna junkcionalna) Akutni zapaljenjski procesi larinksa Cine oko jedne trecine svih zapaljenjskih podrucja otorinolaringoloske regije. Naglasnicama se javljahiperemija, manji ili veci edem sluznice i miozitis. Ove promene dovode do slabije vibracije i nedovoljne okluzije glotisa. Glas je promukao i brzo zamorljiv. Hordoventrikularni glas U toku normalne fonacije ventrikulami nabori se malo krecu, toliko da bi doslo do efikasne rezonance i impedance u supragloticnom prostoru. Kada jedna glasnica iz nekog razloga nije u mogucnosti da proizvede kvalitetan ton sa drugom glasnicom, ventrikularni nabor iznad nje preuzima funkciju (sulkus glasni. ~ kao posledica hronicnog atroficnog laringitisa iii d' _~utrajne hiperkineticke disfonije) [10,23,26]. Hor (' j" entrikulami glas je veoma promukao, stegnut, jjlleumofonicani upadljivo dubok. Posttraumatska disfonija Povrede larinksa ostavljaju znacajne posledice na njegovu fonacijsku funkciju [27]. Tezina povrede larinksa ne ide uvek u korak sa ostecenjem glasa. Poremecaj glasa moze biti lak kod teskih povreda ili tezak kod lakih povreda, narocito ako uz povredu postoji i psihogena superpozicija. Nizak govomi glas je karakteristican simptom svih povreda glasnica. Poremecaj glasa moze biti u vidu promuklosti, slabosti glasa, diplofonije, nemogucnosti emitovanja visokih tonova i teskog ostecenja pevanog glasa. Promene duzine glasnice izazivaju poremecaje raspona glasa do potpune afonije. Artrogena disfonija Nastaje zbog ankiloze krikoaritenoidnog zgloba, kod reumatskih bolesti. Karakteristicno je da se pored promuklosti javlja bolna fonacija. Prezbifonija Ova pojava nastaje zbog degenerativnih promena u tkivima glasnica. Kahane (citat Hirano) [28] smatra da se ove promene kod muskaraca mogu naci vee nakon pedesete godine. Glas je slabijeg intenziteta, lako povisen i povremeno sa sumom. Zakljucak Disfonija je poremecaj fonacije koji nastaje iskljucivo u nivou glotisa.. Kod poremecaja fonacije neophodno je posmatrati organizam kao celinu i proucavati sve mehanizme koji ucestvuju u stvaranju glasa, jer ce se tada utvrditi i osteceni deo fonacijskog sistema, sto ce omoguciti i efikasno lecenje poremecaja. Literatura 1. Majdevac Z, Milosevic D, Topolac R, Udovicki 1. Otorinolaringologija: praktikum za studente medicine i stomatologije. 3'd ed. Novi Sad: Medicinski fakultet Novi Sad, 1994: Isshiki N, Kitajima K, Kojima H, Harita Y. Turbulent noise in dysphonia. Folia Phoniat 1978;30: Muller R Hoarseness. Ther Umsch 1995;52 (11): Hribar Z. Fonijatrija za otorinolaringologa. In: Sercer A, ed. Otorinolaringologija ll. Zagreb: Jugoslavenski leksikografski zavod, 1965: Majdevac Z. Ljudski glas pod uticajem profesijske opterecenosti govorom. Doktorska disertacija. Novi Sad: Univerzitet u Novom Sadu, Medicinski fakultet, Cvejic D, Kosanovic M. Fonijatrija Ideo, Glas 1sl ed. Beograd: Zavod za udzbenike i nastavna sredstva, 1982: Cvetkovic S, Milutinovic Z. Pedijatrijska otorinolaringologija. 1sl ed. Beograd: Naucna knjiga, 1990: Milutinovic Z. Klinicki atlas poremecaja glasa. 1sl ed. Beograd: Zavod za udzbenike i nastavna sredstva, 1997: Majdevac Z. Heiserkeit, In: Frint T, Hirschberg J, eds, Haupt-referate und vortrage. VITI Kongres der Union foniater Europae; 1979 Aug; Koszeg, Ungarn, 1979: Majdevac Z. Epidemiologija patologije glasa i govora. In: Subotic R, Vatovec D, Rodiba J, Simonovic M, Milosevic D, Spirov A, Curcio I, eds. Epidemiologija patologije sluha, glasa i govora. XIll Kongres udruzenja otorinolaringologa Jugoslavije: 1988 May 25-27; Pristina, Yugoslavia, 1988:58-69.

5 Med Preg12001; LIV (1-2): Novi Sad: januar-februar Majdevac Z. Laringomikroskopija - dostignuca u dijagnostici i mikrohirurgiji larinksa. In: Beric B, Bregun-DragicN, eds. Novija naucna dostignuca u medicini. Jubilami Simpozijum povodom 25-godisnjice osnivanja Medicinskog fakulteta u Novom Sadu; 1985 Oct 1; Novi Sad, Yugoslavia, 1985: Majdevac Z, Fiser D. Phonosurgical treatment of vocal cord nodules. In: Manolidis L, Stangos N, eds. Acta of 11th Greek-Yugoslav Congres on oto-neuro-ophthalmology and neurosurgery; 1977 June 9-12; Chalkidiki, Greece, 1977: Milutinovic Z. Uticaj socijalne sredine na pojavu oboljenja glasa u dece. Symp Otorhinol lug 1989;24: Stankovic P. Neurolaringoloske bolesti-dileme neurologa i otorinolaringologa. Acta otorhinolaryngologica serbica 1998;3: Glavan I. Zivcane bolesti. 3'd ed. Beograd: Medicinska knjiga, 1957: Svetel M, Sernic N, VojvodicN, Filipovic S, Stankovic P, Kostic SV. Spazmodicnadisfonija: izmedu neurologa, psihijatra i otorinolaringologa. Acta otorhinolaryngologica serbica 1995;2-3: Shipp T, Izdebski K, Schutte KH, Morrissey Ph. Subglottal air pressure in spastic dysphonia speech. Folia Phoniat 1988;40: Fritzell B, Feuer E, Haglund S, Knutsson E, et al. Experiences with reccurent laryngeal nerve section for spastic dysphonia. Folia Phoniat 1982;34: Wolfe IV, Bacon M. Spectrographic comparision of two types of spastic dysphonia. J Speech Hearing Dis 1976;XLI: Oreskovic M. Neuroze, pareze i paralize farinksa. In: Sercer A, ed. Otorinolaringologija II. Zagreb: Jugosos1avenski leksikografski zavod. 1965: Mueller PB. Paralytic dysphonia. Folia Phoniat 1973; 25: Sercer A, ed. Otorino1aringologija II. Zagreb: Jugoslavenski leksikografski zavod, 1965: Milutinovic Z. Principi fonohirurgije. Beograd: Nauka, 1991: Stephen T, Lee S, Niimi S. Vocal fold sulcus. J Laryngol Otol 1990; 104: Fritzell B, Sundberg J, Strange-Ebbesen A. Pitch Change after stripping oedematous vocal folds. Folia Phoniat 1982; 34: Milutinovic Z. Pregled supstitucionih izvora laringealnog glasa. Acta Otorhinolaryngologica Serbica 1995;2-3: Mumovic G, Kanjeric M, Popov-Dragin 0, Aleksic V. Vokalna terapija kod povreda larinksa. Acta Otorhinolaryngologica Serbica 1996;3: Hirano M, Kurita S, Sakaguchi S. Ageing of the vibratory tissue of human vocal folds. A Otolaryngol (Stockh) 1989; 107: Summary Introduction Phonation is a complex integral function of the organism. Regular phonation is characterized by: clarity and adequate pitch. Dysphonia is a disorder ofphonation. It may have many acoustic forms, but hoarseness is the best known symptom of dysphonia. Acoustic phenomena are caused by: aperiodicity of vocal vibration, turbulent air flow in the glottis and incomplete glottis closure. Previous classifications ofdysphonias The best known classification ofdysphonias was introduced by Perello. There are two groups: organic dysphonias and functional dysphonias. On the 8th Congress ofunion ofeuropean Phoniatricians, in Koszeg (Hungary, I 979), Majdevac proposed a new classification. Classification ofdysphonias We are proposing a new classification, made according to the primary etiologic factor in dysphonias. In this paper, we shall consider thefirst four. I Dysphonias causedby primaryfunctional disorders I. Hyperkinetic dysphonia grade I 2. Hyperkinetic dysphonia grade II 3. Hypokinetic dysphonia 4. Contact hyperplastic dysphonia 5. Dysodic dysphonia II Dysphonias caused by primary neurogenic disorders 1. Central dysphonias 2. Spasmodic (spastic) dysphonia 3. Dysphonia caused by myasthenia gravis 4. Dysphonia within skull base syndromes 5. Dysphonia caused by unilateral palsy of the inferior laryngeal nerve 6. Dysphonia caused by bilateral palsy of the inferior laryngeal nerve 7. Dysphonia caused by palsy ofthe superior laryngeal nerve III Dysphonias causedby primarypsychogenic disorders 1. Psychogenic aphonia 2. Psychogenic dysphonia 3. False mutation IV Dysphonias caused by primary somatic disorders 1. Dysphonia caused by insufficiencyofvocal cords 2. Dysphonia caused by oedema ofvocal cords 3. Dysphonia caused by laryngitis (secondaryfunctional) 4. Cord-ventricular voice 5. Posttraumatic dysphonia 6. Arthrogenic dysphonia 7. Presbyphonia

6 44 Majdevac i, i sar. Klasifikacija disfonija - Ideo Conclusion Dysphonia is a disorder ofphonation which originates at the glottis level. When disorders ofphonation are concerned it is necessary to study the organism as a whole as well as all mechanisms which take part in voice production. In that case the damaged part of the phonation system can be diagnosed, which enables efficient medical treatment ofthe disorder. Key words: Voice Disorders + classification + diagnosis + etiology Radje primljen 8. XII Prihvacen za stampu BIBLID :(2001):LIV: 1-2: th International Cardiology Congress ofthe South Pacific: Rheumatic Fever and Rheumatic Heart Disease Tahiti, May 28-30, 2001 Contact: Tahiti Congress, BP Pirae - Tahiti Polynesie francaise Papeete: Tel: ; Fax: France: Tel: ; Fax: ; tahiticongress@aol.com