1 Tessalonisense 2: /03/2017 Ek lees nou die dag van n tienermeisie van Glasgow in Skotland wat moeg geword het vir al die beperkings en reëls

Transcription

1 1 1 Tessalonisense 2: /03/2017 Ek lees nou die dag van n tienermeisie van Glasgow in Skotland wat moeg geword het vir al die beperkings en reëls in haar ouerhuis. Op n dag het sy haar goed gepak en gesê: I don't want your God. I'm leaving... Aan die begin het dit goed gegaan, maar uiteindelik het sy n prostituut geword. Jare het verby gegaan. Haar pa is oorlede en haar ma het by die dag ouer geword. Haar ma het nooit opgehou om na haar te soek nie. Uiteindelik het sy gehoor dat sy iewers in Glasgow se agterstrate lewe. Sy het toe by elke tuiste vir haweloses n plakkaat met haar eie foto gaan opsit. Op die plakkaat was geskryf: I still love you..., come home... Ek is nog lief vir jou... kom huis toe... n Paar maande later het die dogter die foto van haar ma gesien met die woorde, I still love you..., come home... Toe sy dit sien, het sy begin huil. Sy kon nie glo dat haar ma dit geskryf het na alles wat sy gedoen het nie... Laat daardie aand het sy by hulle huis aangekom. Alles was donker. Die deur was nie gesluit nie. Sy het dit oopgemaak en na haar ma se kamer toe gegaan Hulle het mekaar vir lank vasgehou en gehuil... Die dogter het eerste gepraat en gesê, Ek het so geskrik toe ek voel dat die deur oop is. Ek het gedink iemand het ingebreek. Haar ma het saggies geantwoord: Nee my skat... Van die dag dat jy hier weg is, was die deur nog nooit weer gesluit nie (seisoenvanluister.co.za)... Robert Frost was reg toe hy per geleentheid gesê het, Home is the place where they have to take you in, even though you don t deserve it... huis is die plek waar hulle jou moet inneem, al verdien jy dit nie... En dit het my nogal aan die kerk laat dink... Daar is baie mense wat weg is uit die kerk... Party het op n dag gesê, ek hou nie van julle God nie... Hy het my kind laat sterf of my besigheid laat verloor... en toe is hulle weg... Ander was teleurgesteld in mense wat hulle seergemaak het... hulle sleg behandel het... hulle beskinder het... en toe is hulle weg... Daar is ook mense wat weg is vir verkeerde redes redes soos politiek of omdat hulle nie van sekere mense hou nie... Die vraag wat ek vanoggend wil vra is nie of die mense wat weg is en nou dalk iewers rondswerf... sonder n kerk... sonder n gemeenskap van gelowiges... of hulle reg of verkeerd was nie... Miskien was hulle reg... Die kerk bestaan uit mense, sondige mense wat baie keer goed doen en sê wat ander seermaak en teleurstel... Of, miskien was hulle verkeerd. Miskien wou hulle die kerk misbruik vir hulle eie politieke oortuigings of miskien het hulle nooit gehoor dat Jesus deur Paulus sê, aanvaar ander mense soos Ek julle aanvaar nie... Die vraag is nie, hoekom hulle weg is nie en/of hulle reg of verkeerd was nie? Die vraag is of hulle, ons kerk se deure

2 2 oop gaan kry as hulle die dag hier aankom? Die vraag is of ek en jy n onsigbare plakkaat teen ons dra met Jesus se foto op wat sê, kom terug kerk toe... Jesus is lief vir jou... In die gedeelte wat ons vanoggend gelees het, gebruik Paulus 2 baie mooi beelde om te verduidelik hoe hy en sy medewerkers mense in Tessalonika hanteer het... die beeld van n ma en n pa... Ons kom later daarby. Ek het al vir julle gesê dat Paulus, na sy bekering dit as sy roeping aanvaar het om van dorp na dorp te gaan om vir mense van Jesus te vertel. Daar was altyd mense wat saam met hom gegaan het. In 1 Tessalonisense maak hy melding van Silvanus en Timoteus. Voor hulle in Tessalonika aangekom het, was hulle vir n klein rukkie in Filippi. Ongelukkig het dit nie daar so goed gegaan nie. Gaan lees gerus daaroor in Hand. 16. In kort gaan dit daaroor dat hulle in Filippi gebrandmerk is as oproermakers wat n vreemde Godsdiens vir die mense wil leer. Ons lees, Hierdie mense... (dis nou Paulus en sy medewerkers) is Jode wat moeilikheid maak in ons stad. Hulle is toe gevang, vreeslik geslaan en in die tronk gegooi. Teen middernag daardie aand het hulle daar in die tronk gelê, stukkend geslaan en vasgeketting... en lofliedere sing. Daar het n aardbewing gekom wat die tronk se deure laat oopgegaan het en hulle kettings laat los gaan het. Die tronkbewaarder het so groot geskrik het dat hy sy eie lewe wou neem. Hulle het hom gekeer... Later die nag het hy hulle wonde versorg en is hy gedoop... Om n lang storie kort te maak... Paulus en Silas is die volgende oggend uit die tronk vrygelaat en die Stadsbestuur het toe vir hulle gevra het om die stad te verlaat. En toe is hulle Tessalonika toe, 160 km vandaar af. Alhoewel daar In Tessalonika ook mense was wat hulle probeer brandmerk het as oproermakers, is hulle daar beter ontvang. Hulle het so jaar of 2 in Tessalonika gebly en toe na Korinte toe vertrek. Terwyl hulle in Korinte was, het Paulus 1 en 2 Tessalonisense geskryf om en by 50 nc. In hfst. 2 wat ons vanoggend gelees het, vertel Paulus van hulle werk in Tessalonika. Op die oppervlak lyk dit of hy besig is om te brêk... maar dis nie so nie. Dis eerder n kort verslag van wat hulle in Tessalonika gedoen het. Paulus het nie bymotiewe gehad nie. Hy het net 1 doel voor oë gehad en dit was om vir soveel as moontlik mense te vertel dat Jesus die Verlosser is. Dit wou hy doen en dit het hy gedoen... al is hy per geleentheid met klippe gegooi en vir dood agtergelaat... al het hulle hom by meer as 1 geleentheid die gebruiklike 39 houe geslaan... al is hy meer as 1x in die tronk gegooi. Niks het hom gekeer nie. Daarom sê hy in vers 3 dat hulle werk in daardie gemeente nie berus op (i) dwaling nie. Dit

3 3 kom ook nie voort uit (ii) onsuiwer beweegredes nie en dis (iii) verseker sonder enige bybedoelings. Ek wil dit wat Paulus hier oor hulle werk in Tessalonika sê, vanoggend vgl. met die waarmerk van n dokument... (wys en verduidelik). Paulus sê, kyk na ons... ons is gewaarmerk... Ons het n stempel... n chap... wat sê... ons is eg... Ons verkondig nie dwaalleer nie... Ons verkondig die regte Jesus... Ons het geen onsuiwer beweegredes nie... ons het geen bybedoelings nie. Ons vertel nie vir mense van Jesus om ryk te word nie... Ons vertel nie vir mense van Jesus om deur mense geëer te word nie... Ons vertel vir mense van Jesus omdat ons weet en glo dat Hy die Verlosser is en omdat Hy die enigste pad na die ewige lewe is... Dit het my nogal laat wonder oor jou en my deelname aan die kerk...? Waarom is ons hier? Waarom is ons lidmate van die kerk? Kan ek en jy sê, hier is ons waarmerk... Ek het n stempel, n chap wat sê, ek vertel vir mense wie die ware Jesus is... Ek verkondig nie dwaalleer nie... Ek het geen onsuiwer beweegredes nie... geen bybedoelings nie? Ons dien Jesus omdat Hy die Verlosser is en vir geen ander rede nie... Ek is nie so seker daaroor nie... Hier is kinders en hulle word natuurlik aangehelp deur hulle ouers - wat vir geen ander rede katkiseer as dat hulle n agterdeur oophou om eendag in die kerk te trou of hulle kinders te doop nie want die oomblik as hulle belydenis doen, is hulle weg. Daar is mense wie se verhoudings of so lyk dit - so swak is dat ek nie anders kan as om te dink dat die enigste rede waarom hulle lidmate van die kerk is, is om die kerk te gebruik vir doop, dood en trou... Daar is mense wat dink dit het ek al mense hoor sê... as ek glo en ek gaan dood en daar is nie n God nie, wat het ek dan verloor? Maar as ek doodgaan en het geglo en daar is n God, kan dit dalk vir my n paar punte tel. Dalk kan ek dan tog in die hemel kom. Paulus het geen ander doel voor oë gehad as om vir mense van Jesus te vertel nie. Hy het geen onsuiwer beweegredes of bybedoelings gehad nie. Daarom was hy en sy medewerkers bereid om baie hard te werk. In vers 9 sê hy, Julle onthou immers nog, broers, hoe ons geswoeg en gesweet het. Dag en nag het ons gewerk om nie vir enigeen van julle 'n las te wees terwyl ons die evangelie van God aan julle verkondig het nie. Hulle het natuurlik nie net in die gemeente gewerk nie, maar ook gewerk om hulleself te onderhou. Alhoewel Paulus van ander gemeentes waar hy was, geld en goedere ontvang het om te help met sy lewensonderhoud, het hy verkies om in Tessalonika niks van die gemeente te kry nie. Hy was n tentmaker en het baie hard gewerk om homself te onderhou. Hy het hard gewerk om homself te onderhou en hy het hard gewerk om vir soveel as moontlik mense van Jesus te vertel... Paulus het

4 4 nie baie van lui mense gehou nie... Hulle het hard gewerk en hy wou hê volgelinge van Jesus moet ook hard werk... hard werk in hulle beroepe en hard werk in die gemeente. Ek weet dis n illusie om te dink almal in die gemeente sal hard werk... Hard werk is ook n relatiewe term... want dit wat hard is vir n ouer persoon is nie noodwendig hard vir n jonger persoon nie. Maar dis nie waaroor dit gaan nie. Hy wou net hê elkeen moet sy/haar kant bring doen wat jy kan doen so goed as wat jy kan. Ek wonder maar net partymaal hoe ons hierdie gemeente kan uitbou en hoe ons hierdie dorp kan omkeer as elkeen in die gemeente, sonder bybedoelings probeer om vir soveel as moontlik mense van Jesus te vertel. Ek wonder hoe ons hierdie dorp kan omkeer as elkeen van ons met n onsigbare plakkaat om ons nek begin loop met n foto van Jesus waarop staan, kom terug kerk toe... Jesus is lief vir jou... Wanneer ons dit doen, moet ons seker wees, hulle kom nie by die voordeur in en gaan by die agterdeur uit nie... Daarom kan ons gerus kyk na die 2 beelde wat Paulus hier gebruik om te verduidelik hoe hulle mense in Tessalonika hanteer het... soos ek gesê het... die beeld van n ma en n pa... Kom ons kyk 1e na die beeld van die Ma. Hy sê in vers 7-8, Ons was liefdevol en sag teenoor julle soos 'n ma wat haar kinders vertroetel... So geheg is ons aan julle dat ons nie net die evangelie van God aan julle gegee het nie, maar ook ons lewe vir julle sou wou gee, want ons het julle lief gekry......liefdevol en sag teenoor julle soos 'n ma wat haar kinders vertroetel... Die Griekse woord wat hier vir ma gebruik word beteken letterlik, soogmoeder... Paulus gebruik hierdie beeld om te sê, hulle was soos n ma wat bereid was om n deel van haar self... m.a.w. van haar moedersmelk weg te gee om haar kinders te voed. Maar dis nie al nie... Hy sê, ons was nie net bereid om n deel van onsself aan julle te gee nie... Ons was bereid om ons alles te gee... Ons was bereid om ons lewe vir julle te gee. Hulle kon dit net doen omdat hulle by Jesus geleer het om liefdevol en sag te wees... by Jesus geleer het wat dit beteken om te gee, om jouself te gee... Wanneer mense hier instap of wanneer mense jou en my iewers raakloop, moet hulle by ons iets daarvan ervaar... En ons sal dit net kan doen as ons by Jesus leer om soos n ma, liefdevol en sag te wees..., as ons by Hom leer om soos n ma iets van haarself weg te gee en as dit nodig is, selfs jou alles te gee? Jesus soek mense in Sy kerk wat bereid is om van hulleself en selfs, hulle hele self weg te gee. Ek lees in die week in mooi ding. Iemand skryf, n Christen wat verstaan wat Jesus aan die kruis gedoen het is soos n kers... wat bereid is dat jou lig vir ander skyn terwyl jy opgebrand word...

5 5 En glo my, daar is sulke mense in hierdie gemeente en in die kerk oor die wêreld heen, mense wat agter die skerms werk... mense wat in lande waar dit lewensgevaarlik is vir ander van Jesus vertel, ander se wonde versorg, vir hulle kos gee... mense wat hulle alles gee... en nie wil hê dat hulle daarvoor geëer word of op n troontjie geplaas word of dat gesê moet word hoe goed hulle is nie... Want hulle doen dit omdat hulle vir die Here en vir Sy mense lief is... So het Paulus hulle in Tessalonika gewerk... soos n Ma... Maar dan weet ons dat n ma maklik om iemand se pinkie gedraai kan word. Ma s vat dikwels die kinders se part... Hulle is partymaal blind vir kinders se foute... Daarom gebruik Paulus n 2 e beeld die van n pa. In vers sê hy, Net so weet julle ook hoe ons elkeen van julle behandel het: soos 'n pa sy kinders het ons julle elkeen bemoedig en aangespoor en dit op die hart gedruk om tot eer van God te lewe..., Paulus het nie probeer om mense te vlei nie. Hy het nie mooi broodjies probeer bak nie... Hy het soos n pa teenoor hulle opgetree... As dit nodig was, het hy hulle moed ingepraat en hoop gegee. As dit nodig was, het hy hulle aangespoor en op die hart gedruk om te lewe soos God wil. Hulle het dit gedoen deur hulle vb... deur vir die mense in Tessalonika te wys hoe lyk n verhouding met hierdie God. Paulus was nooit besig om sy eie koninkrykies te bou nie. Hy het baie deeglik besef, hy is net n dienaar in God se kerk. Hy sê dit ook baie... Ek is net n dienaar. In vers 12 sê hy God roep mense om in sy koninkryk in te gaan en so aan sy heerlikheid deel te hê. God roep mense en kies mense om in Sy span te speel. Hy wil mense gebruik. Hy wil ons gebruik... Maar dit gaan oor Hom... Dit gaan nie oor jou en dit gaan nie oor my nie... In hierdie gemeente gaan dit nie oor mense nie, nie oor ryk mense en nie oor arm mense nie, nie oor ou mense en nie oor jongmense of kinders nie. Hier gaan dit oor God wat ons geroep om met ons gawes en talente Hom te dien. Ek lees van n predikant wat op n stadium n plakker bokant sy lessenaar vasgeplak het waarop staan... It s all about God, stupid. Ons behoort so plakker aan elke deur van hierdie kerk vas te plak... Elkeen van ons behoort ook so n plakker aan elke deur van ons huise en werksplekke vas te plak... It s all about God, stupid. Dit gaan oor God... Ja, dit gaan ook oor mense want God se kerk bestaan uit mense... Jesus het vir mense se sonde gesterf... Jesus het gesê, die 1e en die grootste gebod is om God lief te hê en die 2e wat daarmee gelykstaan is om jou naaste lief te hê soos jouself... Maar dit gaan nie in die 1e plek oor mense nie. Dit mag nooit in die kerk in die 1e plek oor mense gaan nie...

6 6 En dalk is dit die grootste probleem van die kerk vandag. Ons dink dit gaan oor mense... En die ergste van alles is... die mense in die kerk dink die kerk gaan oor mense... Daarom kom mense kerk toe om te kry, nie om te gee... Die kerk het vir baie mense soos n kitskosrestaurant geword waar jy goed bestel soos jy dit wil hê... amper soos Burger King se slagspreuk... Have it your way... bestel dit soos jy daarvan hou... Ons kom nie kerk toe om God te eer en dien nie... ek kom kerk toe sodat my behoeftes bevredig word... Mense sê mos, ek kom net kerk toe wanneer ek n behoefte het... Ek kom kerk toe sodat ek gevoed word... en onthou tog ek wil sagte kossies hê... ek wil voel goed kossies hê... Daarom het baie kerke people pleasers i.p.v God pleasers geword... Paulus sê nee, ons het julle liefdevol en sag hanteer soos 'n ma wat haar kinders vertroetel... Ons was bereid om iets van onsself aan julle te gee en selfs ons hele self. Maar ons het julle ook soos n pa hanteer... ons het julle bemoedig en aangespoor en op die hart gedruk om tot eer van God te lewe..., want... It s all about God, stupid. Moeder Teresa het iets daarvan verstaan. Daarom was haar leuse was: Laat elke daad van my iets moois wees vir God (seisoenvanluister.co.za). Kom ek en jy begin daarmee... Kom ons word God pleasers... Kom ons begin elkeen om n onsigbare plakkaat teen ons dra met Jesus se foto op wat sê, kom terug kerk toe... Jesus is lief vir jou... met n stempel van egtheid... met die liefde van n moeder en die voorbeeld en leiding van n vader. Amen.