Die Rietfluit. Kyk met nuwe oë. Februarie 2011 Nr 27. Lees binne: Kwartaalblad van die Gereformeerde Kerk Rietvallei

Transcription

1 Februarie 2011 Nr 27 Die Rietfluit Kwartaalblad van die Gereformeerde Kerk Rietvallei Lees binne: Kamp saam met die tieners Hoop in Olievenhoutbosch Besoek van Kanadese studente Wat het van die matrieks geword? CRUMA: waarheen is hulle oppad? Rietvallei se katkisasiemateriaal gewild Wat gebeur alles by die Eljada-huis Ontdek jou gawes. en vele meer Kyk met nuwe oë

2 Redaksioneel D onkiejare terug het ek op Ermelo skool gegaan. Dit was n rustige, vervelige Hoëveldse dorp wat ek nou nog vas glo, die inspirasie agter o koud is die windjie en skraal was. Met Kersfees gaan kuier ons Melmoth se moskee by my familie in KwaZulu-Natal en ry weer deur hierdie plek van herinneringe aan my tienerjare. In plaas daarvan dat ek kan terugsit en kyk na bekende en onbekende plekke, sien ek van ver af al hierdie groot nuwe ontwikkeling wat soos n moderne dobbelplek lyk. Multi-verdieping met torings en koepels. Net om n paar minute later uit te vind dit is een van die grootste moskees wat ek nog in ons land sien verrys het! Dadelik kyk ek met nuwe oë na hierdie dorp uit my jeug. Soek ek na die boeregemeenskap wat Sondae die drie susterskerke vol gesit het en kom toe agter dat die dorp se karakter heeltemal verander het. En ek wonder in die stilligheid hoe die omies ouderlinge-met-die-weglê-snorre hierdie verandering verwerk. Dit was egter nie die einde van my verbasing nie. Toe ons die klein dorpie waar my familie woon (Melmoth) binnery, was my verbasing groot om ook hier langs die hoofpad deur die dorp te sien dat daar sedert ons laaste besoek n moskee gebou is. Op die plaas aangekom, vra ek na die nuwe verwikkeling en hoor toe hierdie storie: n Ryk sakeman van Vryheid het n paar miljoen Rand geskenk vir die bou van die moskee. Daar is nie Moslems in die omgewing nie, maar hulle sou glo onder die plaaslike bevolking begin werf. So word die moskee gebou en na voltooiing begin die stem oor die luidspreker gelowiges oproep tot gebed. Dit is toe nou hier waar die plaaslike NG dominee en n paar ander Christene bymekaarkom en n gebedsgroep stig wat bid dat hierdie stem stilgemaak moet word. Binne n week word die plaaslike imam dood agter sy lessenaar gevind. Daarna is almal toe te bygelowig om weer die moskee te besoek. Ongelukkig kon ek nie die storie bevestig kry nie, aangesien die dominee reeds n beroep elders heen aanvaar het. Met die nuwe oë waarmee ek na die plek kyk, kon ek wel sien dat die gras nie gesny word nie en dat die gebou beslis nie gebruik word nie - daar is reeds van die ruite stukkend gegooi deur kwaaddoeners. Klink die storie te goed om waar te wees? Ek weet nie. Maar dit sal my nie verbaas nie. Die eerste uitgawe van Rietfluit is elke jaar vir die redaksie die grootste uitdaging van die jaar. Niemand kom regtig op dreef voor die einde van Januarie nie en dan is die sperdatum gewoonlik reeds op ons. Om in te val by ons tema vir hierdie kwartaal vertel Kerkmuis van n paar oogprobleme in die gemeente en Tannie Kobie se storie vertel vir die kleingoed van n wonderwerk van iemand wat blind was en genees is. Ons kon weer eens hierdie afgelope kwartaal ervaar hoe die Here nie net vir ons voorsien nie, maar ons ook bederf! Aan Hom al die eer. - J Bydraes vir Rietfluit word altyd verwelkom. Die volgende persone het van hulle tyd gegee om hierdie uitgawe n sukses te maak: Kobie Coetzee Jacques van der Elst Bernard Hellberg Julie Reid Magriet Lee Clarisse Venter Naas Ferreira Christine Ferreira Marthie Beumer Jani de Kock Jane Korevaar Jacoba Kotzee Gerhard van Rhyn Annelies van den Berg Annelize Kotze Werner van den Heever Lynelle Steyn Marlize Earle Jannie Earle Annatjie van Schalkwyk Menings wat in hierdie blad uitgespreek word is nie noodwendig dié van die kerkraad of die redaksie nie. Voorbladfoto: Kobie Coetzee 2

3 Katkisasiemateriaal wyd gebruik O mdat mense al hoe minder lees en Bybelkunde ook nie meer in staatskole aangebied word nie, word die Bybelkennis van ons kinders al hoe minder, vertel dr Henk Stoker. Daarom het hy so 4 jaar gelede die voorstel aan Rietvallei se katkisasiekommissie voorgelê dat katkisasiemateriaal vir die graad 2-7 s op video ontwikkel word sodat die kinders self daarna kan kyk en luister. Die voorstel is aanvaar en dr Henk en die kategete het aan die werk gespring. Aanvanklik sou so n video bestaan het uit die voorlees van n Bybelgedeelte saam met gepaste videoinsetsels wat die stuk in konteks plaas en verduidelik en met uitgewerkte vrae daaroor. Later is ook n p s a l m a s musiekinsetsel bygevoeg. Soos die lesse voltooi is, is dit beskikbaar gestel. Nou, na 3 jaar, is die hele Bybel deurgewerk en in 78 lesse beskikbaar. Aangesien die graad 2-7 s dieselfde werk behandel, is die fokus vir die graad 2-4 s op die feitelike inhoud van die Bybelgedeeltes, en vir die graad 5-7 s op insigvrae. Daar is ook begin met die belydenisskrifte vir die graad 4-7 s. Dit beteken dus in die praktyk dat die graad 2-7 s die Bybel twee keer deurwerk, met net n graadverskil in die diepte van die materiaal. In die begin is die duplisering van die materiaal in die gemeente self gedoen agv beperkte finansiële middele. In n poging om n wyer afset vir die materiaal te ontwikkel, en dit ook meer professioneel af te rond, is AROS (Akademie Reformatoriese Opleiding en Studies) genader om te hoor of hulle nie sou belangstel om die materiaal ook te gebruik in die opleiding van hulle onderwysers nie. Op hierdie manier kan die materiaal ook wyer in skole beskikbaar gestel word. AROS het dit aanvaar, n verdere verduideliking van die materiaal ontwikkel en bygevoeg, alles professioneel afgerond en beskikbaar gestel. Van 2011 af bestaan die materiaal uit n DVD met n nuwe invulwerkboekie vir die graad 2-4 s, en n DVD met n werkboek, plus n handleiding met verdere inligting, vir die graad 5-7 s. Al hierdie materiaal is gratis vir aflaai beskikbaar op AROS se webbladsy: web/. gebruik daarvan. Afgesien van Rietvallei gebruik 15 ander gemeentes in die GKSA nou hierdie materiaal vir katkisasie, sowel as die Afrikaanse gemeentes van die Reformed Church in New Zealand. Nog 78 ander gemeentes, ook uit ander kerkverbande, het navrae aan AROS gerig met die oog op die moontlike Bykomend is ook begin om net n Bybelvoorlesing met gepaardgaande video-insetsels wat op hierdie 78 lesse gebaseer is, te ontwikkel. Dit is n deurlopende projek wat nog nie afgehandel is nie. Die voorlesings wat reeds voltooi is, is wel beskikbaar by Rietvallei se kerkkantoor: 1 DVD met 6 maande se voorlesings R30 1 CD met alle selfoonformate vir R20 1 MP3 R10 - Clarisse Venter 3

4 Die oes is groot maar die werkers min M God s way. Hier geld n paar grondreëls: et hierdie teks uit Matt 9:35-38 stuur Magdel Williams, Besturende Direkteur van King s Hope in Olievenhoutbosch, haar veldwerkers uit en bemoedig sy hulle tydens n weeklikse beplanningsessie. Sy moedig hulle aan om die werk waartoe God ons roep, te doen sonder verskonings of halfhartigheid. Die meeste van die sorgwerkers by King s Hope het wel genoeg verskoning: armoede, siekte, moeilike omstandighede. Maar Magdel vertel dat hulle hul werk met soveel ywer, positiwiteit en deernis aanpak en deurvoer, dat sy net die hoogste respek vir hulle het. Sy vertel dat van die werkers, wat nou haar staatmakers met opleiding en versorging is, self op n stadium so siek was dat niemand gedink het hulle sou die volgende dag se lig sien nie. Maar die Here het hulle nog n kans gegee om hul gemeenskap te dien. Hope Community Church is in 2002 gestig as Gereformeerde kerk, met n Bybelstudie Gereformeerde predikant, maar die predikant het later besluit om sy eie kerk te stig los van die Gereformeerde leer. Olievenhoutbosch Reformed Church is nou die plaaslike gemeente met predikant Patrick Mengoai, wat pas afgestudeer het en nou ses maande verlof het. Pastoor Maurice Mulenga neem in sy plek waar. Die konsulent is ds Awie Verhoef van die Gereformeerde kerk Wierdapark. King s Hope is gestig met die oogmerk om God se genade en liefde op praktiese wyse aan mense oor te dra. Christus het mense geleer, maar hulle ook versorg, gesond gemaak en hoop gegee. Ons wil eers vir mense liefde en kos gee en terwyl ons dit doen, kry ons die geleentheid om hulle van die Here te vertel, sê Magdel. Hier kan ons werklik sien hoe die Here elke mens op sy eie manier roep en toerus om in Sy Koninkryk te werk. Ons fokus op die genade en vergifnis van God meer as op sy oordeel. King s Hope werk op verskeie gebiede: 1. Armoede-verligting: Rietvallei is baie betrokke by die kospakkieprojek. Hulle probeer om elke maand 100 kospakkies te versprei, maar daar word van die ontvangers verwag om 20 uur per maand daarvoor te werk in King s Hope se groentetuin of te help met skoonmaakbedrywighede. Magdel sê hulle is baie dankbaar teenoor een van Rietvallei se lidmate wat die stapelvoedsel, mieliemeel, vir hulle teen n baie billike prys verskaf. Die begroting vir so n kospakkie is R200 per gesin. Dan is daar die besondere tuinmaakprojek: Farming Bid vir seën op die grond en die arbeid wat daarop gedoen word. Grond word net diep genoeg losgemaak vir die saad om groei. As mens te diep ploeg, word die organismes wat net diep ondergronds kan lewe, na die oppervlak gebring en dan gaan hulle dood. Daar word nie met hulpbronne soos water en kompos gemors nie. Elke plant word met n gieter natgegooi en kry organiese kompos net rondom sy stam, waar dit deur die plant opgeneem kan word. God se kombers is n deklaag van gras of die vorige jaar se stoppels. Dit word nie verwyder nie, maar gelaat om die grond koel te hou, water te bewaar en die grond vir die volgende jaar se plante te voed. Die nuwe jaar se plante word in die deklaag geplant. Met hierdie metode het hulle vanjaar mieliestoele wat twee en n half meter hoog staan sommige met tot vyf mieliekoppe. Hulle boontjie-oes lewer sowat sewe tot agt kratte per week. Hulle het egter n tekort aan tuingereedskap en enige bydrae sal verwelkom word. Dan is daar n paar sakeondernemings wat kos aan hulle verskaf waarvan die varsheidsdatum verval het, maar wat nog in uitstekende toestand is. Hulle kry ook gaar kos wat aan die einde van die dag oorgebly het, wat deur die ondernemings gevries word. King s Hope gaan laai dit twee keer per week op en die werkers kry dit dan vir middagete en om saam te neem huis toe. Enige hulp met hierdie projek, hetsy met vervoer of skenkings, sal hoog op prys gestel word. 2. Gesondheidsprojek: Die kliniek word op die perseel bedryf en HIVtoetsing en berading word daar gedoen. Dokter Elidad en suster Antoinette Stokes hou hier die leisels. Die grootste doelstelling hier is om die mense so lank moontlik so gesond moontlik te hou sodat die toediening van anti-retrovirale behandeling so lank as moontlik uitgestel kan word. Voorligting word gegee oor onderwerpe soos gesonde eet- en lewensgewoontes, verhoudings met jouself, jou medemens en God, en baie meer. Indien TB- of HIV-pasiënte medikasie moet gebruik, kry hulle voorligting en ondersteuning om te verseker dat hulle medikasie reg en gereeld gebruik en nie daarmee ophou nie. Hulle het selfs n aanmoedigingstelsel ingebring waar pasiënte met klere of kospakkies en selfs n sertifikaat vergoed word as hulle die TB-medikasiekursus suksesvol voltooi het. 4

5 Enige bydraes in die vorm van klere en huishoudelike toebehore (in werkende toestand asb.) sal waardeer word. 3. Tuisversorging: Hierdie werkers verrig teen n skamele vergoeding van R1 000 per maand, wonderlike opheffingswerk in die gemeenskap. Hulle identifiseer siekes en hulpbehoewendes en help om hulle kliniek toe te bring of te registreer vir staatsondersteuning. Die sorgwerkers het nou begin met n opvoedkundige dramaprogram wat hulle by die kliniek en selfs by taxi-staanplekke opvoer. Met hierdie projek het hulle al baie siek mense, wat in ontkenning geleef het, na die kliniek toe gelei. Kontantbydraes om hierdie toegewyde mense se salaris aan te vul, sal baie welkom wees. Maatskappye kan hierdie projek ook ondersteun as deel van hulle BEE-bydrae tot die samelewing. 4. Bottel- en blikkieprojek: Kliniekpersoneel Hierby is Rietvallei ook baie betrokke deur die opgaardromme wat in die kerk se westelike hoek gehou word. Hier het Hope ook ondersteuning nodig van mense wat die goedere na hulle perseel kan help vervoer. Kontantbydraes vir brandstof is ook baie welkom. 5. Nasorgsentrum: King s Hope wil vanjaar met n nasorgsentrum begin om wees- en ander sorgbehoewende kinders wat met hulle skoolwerk sukkel, smiddae te help. Hulle het reeds n lewensverrykingsprogram waar sowat honderd kinders op Vrydagmiddae besig gehou word. Hier het hulle iemand nodig om veral met Wiskunde en Wetenskap te help, asook mense wat een maal per week of per maand kan help met lewensvaardighede. Enige materiaal wat kan help om die kinders besig te hou soos kryt, papier, penne, speelgoed, buite-apparaat, ens. sal baie welkom wees. 6. Geestelike en emosionele versorging: Daar is n groot behoefte aan vrywilligers wat kan help met geestelike berading. Mense wat werkswinkels kan aanbied oor lewensveranderende onderwerpe is eweneens welkom. King s Hope het n groep wat deur middel van afstandsonderrig by Mukhanyo studeer. Sommiges is werkloos en kan nie eers die R300 betaal wat nodig is om die studiemateriaal te bekostig nie. Fondse is hiervoor nodig vir die fasiliteerder. Bybels in veral die volgende tale sal baie waardeer word: Engels, Zoeloe, Sepedi en Xhosa. Daar is ook verskeie matrieks wat goed geslaag het, maar nog geen vooruitsig op werk het nie. As iemand dalk bereid sal wees om een of meer van hulle in diens te neem, sal dit baie help om nood te verlig. Dankie Magdel bedank die Rietvalleiers vir hulle volgehoue steun en gebede sedert 2002, toe hulle as klein hulpsentrum begin het. Die Here roep mense, nie engele nie, om Sy koninkryk op aarde te bou. Mag elkeen wat die roeping voel om by hierdie projekte betrokke te raak, hulle talente kom aanbied. Die Here rus Sy werkers toe met gawes en dit is vir ons om dit te gebruik in Sy diens. Die mielieboere op hierdie foto is vlnr: Magdel, Lefturn, Xoliswa, Oupa, Liziwe en Antoinette Kobie Coetzee 5

6 Praktiese ervaring in Rietvallei Gerhard van Rhyn en sy verloofde, Carina Stevens gelowiges in Rietvallei ervaar. W at n wonderlike ervaring! Dit was amper n maand wat ek by Rietvallei spandeer het en tog het dit só vinnig gegaan. Dit was vir my n wonderlike tyd van leer en groei. Ek het die voorreg gehad om by dr Henk en sy gesin aan huis te wees. Die liefde en omgee wat ek by hulle ervaar het, is wonderlik. Hierdie selfde liefde en omgee het ek ervaar by elke lidmaat met wie ek te doen gehad het. Ek het behoorlik tuis gevoel. Ek en Carina, my verloofde, kon werklik die gemeenskap van die Ek het werklik baie geleer in my tyd hier. Een van die dinge wat my sal bybly, is die ywer wat die gemeente vir die suiwere uitdra van die Here se Woord het. Hierdie ywer kom nie uit die mens self nie, maar word deur die Gees in jou hart gewerk. Ek is die Here dankbaar vir die ywer en die liefde wat Rietvallei vir Hom het. Dit was n groot voorreg om te kon preek, kampe by te woon, huisbesoeke te kon doen, Bybelstudies by te woon, hospitaalbesoeke te kon doen en werklik deel te kan word van die paadjie wat mense saam met die Here stap. My tyd hier het my baie laat uitsien na die dag waarop ek voltyds in die bediening gaan staan. Die Here het elke dag hier my roeping net sterker op my hart gedruk. In Rietvallei is julle bevoorreg om wonderlike predikante te hê. Die manier waarop hulle mekaar aanvul en as span saamwerk, is n voorbeeld vir ons almal. My prakties het ek onder dr Henk gedoen. Ek is die Here dankbaar vir alles wat hy my geleer het. Ek vra julle om altyd in julle gebede aan die predikante te dink. Hulle werk baie hard en baie van hierdie werk word agter die skerms gedoen. Die Here laat mens se lewe volgens n fyn uitgewerkte plan verloop. Dit was beslis deel van sy plan dat ek my praktiese maand by Rietvallei gedoen het. Dit is n tydjie waaraan ek altyd met groot vreugde sal terugdink. Ek dink aan Rietvallei in my gebede en ek vra dat julle ook aan my en elke ander teologiese student in jul gebede sal dink. Mag Rietvallei aanhou om op God en sy Koninkryk te fokus! - Gerhard van Rhyn 6

7 BIBLE Basic Instructions Before Leaving Earth V rydagmiddag het ons met groot opgewondenheid vertrek. By Zarivonco aangekom was dit n verrassing om te sien hoe die kampterrein uitgebrei het. Die ken-mekaar was hierdie jaar Extreme Dating en daarna was dit die Battle of the Sexes. Altwee hierdie geleenthede is gelei deur Johan Erasmus. Die kenmekaar was ongelooflik lekker. Ons het nuwe mense ontmoet en sommer ou vriende nog beter leer ken. Die Battle of the Sexes was ongetwyfeld almal se gunsteling! Jy kon namens jou geslag n standpunt stel oor die ander geslag en daar is uiteindelik besluit dat die seuns emosioneel twee jaar jonger is as meisies. Regtig dit is wetenskaplik bewys Saterdag was dit vroeg opstaan, ontbyt en stiltetyd. Elkeen kon alleen op n stil plekkie sit en met God praat. Deur die dag het ons in ons gradegroepe gepraat; die Bybel gelees oor die Pentateug; geleer van Kanaän, die ballingskap en profete en nog een van Johan Erasmus se praatjies geniet. Ons het ook weer perd gery, teiken geskiet en lego gebou. Die hoogtepunt van die kamp was die dinee waar elke seun n meisie gevra het om sy date te wees. Ons moes almal volgens n tema aantrek en die vereiste was dat ons rokke moes maak uit n swart vuilgoedsak. Om die kampvuur het almal grappies vertel en net lekker tot laat gekuier. Dit was werklik n ongelooflike kamp waar ons veral die kans gehad het om al die vrae te vra oor enigiets waaroor ons nog onseker is. Almal het definitief gegroei in hul geloof en het die kamp voluit geniet! Dankie vir al die dominees wat hul naweek vir ons opgeoffer het. - Chris10 Ferreira 7

8 Wat het van hulle geword? R ietfluit se redaksie het probeer om met al verlede jaar se matrieks kontak te maak om uit te vind waarheen die lewe met hulle op pad is. Ons was nie in alle gevalle suksesvol nie, en kon glad nie met vier van hulle kontak maak nie. Hulle telefone se boodskap sê dat hulle nie nou beskikbaar is nie of dat die nommer wat ons het nie meer bestaan nie. Hulle is Anneke de Jager, Ernst Heymans, Gustav Kruger en Cherese Pieterse. Ons vertrou dat hulle ook al iewers onder ontgroening deurloop. Namens almal in Rietvallei wens ons ons jongmense seën toe vir die toekoms. Die getal onderskeidings wat hieronder by name vermeld is, is nog onder hersiening omdat van die jongmense in sommige gevalle tot soveel as drie vraestelle laat hernasien. Hy wil n vlieënier word en wil sy opleiding in die VSA gaan doen. Jaco Coetzee sê: Skryf dit gaan goed met my. Hy gaan Joernalistiek aan Tuks studeer en wil graag n radio-omroeper word. Hy het 1 onderskeiding behaal. Elene Coetzer studeer Grafiese Ontwerp op Potchefstroom en sê die ontgroening tot dusver is erg. Elene het 3 onderskeidings behaal. Karel de Waal het 1 onderskeiding behaal en gaan BCom Beleggingsbestuur aan UP studeer. Izaan de Wet was reeds besig om in Bloemfontein te jool toe ons haar opspoor. Sy het 4 onderskeidings behaal en het ingeskryf vir Optometrie. Rutger Erasmus is baie tevrede met sy 4 onderskeidings en hy gaan in Pretoria aanbly en BCom (Rek.) by Tukkies studeer. Lourens Ferreira het 3 onderskeidings behaal en gaan Siviele Ingenieurswese aan UP studeer. JW Grové het n werksonderhoud beplan gehad toe ons hom kontak en wil eers bietjie werk voor hy gaan verder studeer of Vloot toe wil gaan. Roelien Kruger, met 6 onderskeidings, swôt BSc (Finansiële Wiskunde) aan die Cecile Bisschoff het 5 onderskeidings behaal en is Pukke toe waar sy BCom Forensies studeer. Benita Bosua het ook 5 onderskeidings behaal en het besluit om in Pretoria te bly. Sy swôt BSc Aktuariële en Finansiële Wiskunde by Tukkies. Die dag toe ons na Max Buizer gesoek het, was hy besig met sy toets vir sy rybewys. Hierdie ou mik hoog. Letterlik: Puk. 8

9 James Marx met een onderskeiding, studeer BSc (Menslike Beweging) op Potch. Crystal Murray het ook 1 onderskeiding behaal en sy in ingeskryf vir BA Tale by Tukkies. Ilette Pilon het 6 onderskeidings behaal en sy studeer BA Regte by die Pukke. Louhan Prinsloo geniet die ontgroening aan die Puk waar hy ingeskryf is vir BCom Rek. Juné Roelofse het 1 onderskeiding behaal en het besluit om Kaap toe te gaan. Sy studeer BCom Bemarking by Maties. Fraser Schenck het 2 onderskeidings behaal en hy gaan Juweelontwerp aan TUT studeer. Dit klink vir ons asof hy die wonderlikste werk gaan hê! Dominic Siemens wil graag volgende jaar in Australië gaan studeer. Sy doen tans n kursus in fotoredigering, wat haar groot belangstelling is. Brendan Steyn het 6 onderskeidings behaal en is ingeskryf vir BBus Science aan die Universiteit van Kaapstad. Nadia Taljaard het 4 onderskeidings behaal en gaan BA Kommunikasie aan Tukkies swôt. Carel van der Merwe het pas in sy kamer ingetrek toe ons hom opspoor. Hy het 6 onderskeidings behaal en is in Stellenbosch om Elektroniese Ingenieurswese te studeer. Grete van Dijk het 5 onderskeidings behaal en is vanjaar n BCom (Rek)-student by Tukkies. Etresia van Wyk het 1 onderskeiding gekry en is ingeskryf vir Stad- en Streekbeplanning by Tukkies. Roelof van Tonder het 1 onderskeiding behaal. Hy gaan ook BCom (Rek) by Tukkies studeer. Chenique Wiehahn het ook 1 onderskeiding behaal. Sy doen n skoonheidskursus en werk ook. Anrie Oosthuizen het 6 onderskeidings behaal en gaan n fisioterapeut word. Sy is ingeskryf by Tukkies. Tydens die Desembervakansie het Kerkmuis een Sondagoggend baie lekker gelag saam met die gemeente. Ds Eric het die oggend gepreek. Hy klim toe, soos sy gewoonte is, met sy bril op die voorpunt van sy neus die preekstoel op. Titus van Aswegen het daardie oggend die afkondigings gedoen. Net voor Titus begin, klim ds Eric van die kansel af en kom fluister iets in Titus se oor en stap konsistorie toe. Almal sit doodstil en wag. Na n rukkie kom ds Eric terug en fluister weer iets in Titus se oor, waarop Titus net sy kop laat sak terwyl hy dit heen-en-weer skud. Voor ds Eric met die diens begin, sê hy: broeders en susters, ek het net gou na my bril gaan soek wat op my neus is. Kerkmuis verneem dat een van die akademiese lidmate van die gemeente die afgelope tyd kosmetiese chirurgie ondergaan het om beter te kan sien, my kind! Hy sê natuurlik dit het niks met kosmeties te doen nie, hy is aantreklik genoeg, maar hy sien nou die wêreld met nuwe oë nou dat hy van sy bril ontslae kon raak. Sy vrou sê in die verlede het hy altyd sy bril afgehaal as hy gaan slaap en nou dat hy brilloos is, wil sy net die hele tyd (gaan) slaap. Dieselfde man van vele tale het nou een aand van Rietfontein terug gery na sy huis in die Ooste en per ongeluk die GPS van Afrikaans na Russies verander. Dit was juis in die omgewing van die Uniegebou en hy het net gedink dat die Rooi Gevaar nou regtig oorgeneem het, toe hy die ligte mistykie agterkom. Hy moes toe maar so in Russies tot by die huis ry en een van die kinders kry om dit die volgende dag weer te kom instel. Gelukkig kon hy darem die pad huis toe kry sonder GPS. 9

10 Francesco die Alfa-male En al die strydwaens van die farao met bemanning en leërmag het hulle ingehaal H ierdie aanhaling uit Exodus 14:9 is duidelike bewys dat die begrip strydwaens en die gestry oor wie se wa die beste is, destyds al aan die orde was. Maar vir een gemeentelid is daar geen debat te voer oor wie se strydwa die beste is nie. Francois Vermeulen van Gabbrostraat 662, Elarduspark, is daarvan oortuig dat die twee beste motors wat tot dusver gemaak is, albei Alfa Romeos is: Dis die een waarin ek sit en die Alfa reg agter my! Sy lojaliteit teenoor hierdie Italiaanse motor is so sterk dis eintlik n wonder dat hy nie Francesco genoem is nie. Onder lidmate bekend vir die gereelde advertensie in Eljada (Drainfix) wat hy in 1988 tot stand gebring het, het Francois se Alfa-passie in 1963 begin met n Giulia Ti, gevolg deur n 2-liter Berlina, n Alfetta in 1982 en nog so n paar ander tussendeur. Stap n mens sy studeerkamer binne word jy begroet deur vertoonkaste waarin letterlik honderde skaalmodelle uitgestal word. Hier val die klem ook op veral Italiaanse motors soos Alfa Romeo, Ferrari en Fiat. Foto s teen die mure vertel dieselfde verhaal. Francois is ook tesourier van die Alfa Romeo-klub van Pretoria n groep entoesiaste wat jaarliks hul lieflingsmotors gereed maak en die lang pad na Scottburgh aandurf. Wanneer Francois nie drains fix nie, is hy gewoonlik in sy puik toegeruste werkswinkel waar selfs moeilike take soos die verwydering van enjins en ratkaste gou-gou aangepak word. Weet nie waar hy die tyd kry nie, maar Francois besit elke uitgawe van Car Magazine wat sedert 1964 verskyn het en sê hy t almal gelees. As perfeksionis (wat sy motors betref) word elke motor gestoor met die battery ontkoppel en alle deure net half toe (om die rubberseëls te beskerm). Sy passie het ook nadele, want Francois mag byvoorbeeld nie bloed skenk nie omdat hy nie soos ander mense - 0-positief of iets dergliks is nie, maar wel 95-oktaan wat n plofbare situasie tot gevolg kan hê in die verkeerde liggaam. As stigterslidmate (wyk B71) van Rietvallei, woon Francois en Marieta die afgelope 21 jaar in dieselfde huis. Hulle vier kinders twee seuns en twee dogters het ook vir vier kleinkinders gesorg. Soms, net by hoë uitsondering, maak sy passie vir vier wiele plek vir die genot van seil wanneer hy sy Hobie 14 en 16 tweerompskuite by Bronkhorstbaai op die water sit vir n brandstofvrye ervaring. Voorwaar n besige man. - Bernard Hellberg 10

11 C..R..U..M..A Waar kom ons vandaan? CRUMA is die akroniem vir Centre for Reformational Urban Ministry in Africa. Dit is n samewerkingsverbintenis wat ongeveer 3 jaar gelede ontstaan het tussen Mukhanyo Theological College (dr Flip Buys en dr Brian de Vries), die Teologiese Skool in Potchefstroom (prof Derrick Mashau), die Gereformeerde Kerk Brooklyn (dr Bingle Kruger) en natuurlik ons eie gemeente wat verteenwoordig word deur ds Naas Ferreira. Die fokus is op Stedelike Bediening (ds Naas se studiefokus vir sy doktorsgraad). Die hooffokus van CRUMA se bedrywigheid is navorsing en ontwikkeling van toerusting. Die rede hiervoor is die feit dat kerklike bediening in die stad, in Gereformeerde kringe, n splinternuwe studieveld geword het. Veral in ons eie Afrika-konteks word die kerk van Jesus Christus gekonfronteer met n vinnig veranderende stadskultuur; met n toenemend multi-kulturele bevolking; met sending en uitreikgeleenthede op die gemeente se voorstoep; met n armoedekrisis wat in omvang en intensiteit groei; met gemeentes wat toenemend verouder en kleiner word; met n totale gebrek aan missionêre fokus en kerklos lidmate wat al meer en meer kerkloos raak. In sulke dinamiese veranderende tye is kerkwees nie maar net besigheid-soos-altyd nie. Die kerklike bediening moet voortdurend weer gefokus word op die Woord van God en op relevante bedieningsstrategieë vir die tyd waarin ons lewe. Hierop wil CRUMA fokus ten einde gemeentes en kerkleiers te help om regtig weer dinamiese en groeiende gemeentes te word. Deur middel van n ruim finansiële bydrae van die Gereformeerde Kerk Koster kon ons die afgelope drie jaar die fondamente lê van n bediening wat in 2011 al die kerke van diens wil wees. Waar gaan ons heen? In die loop van 2011 begin CRUMA n reeks van 4 seminare (een elke kwartaal) wat handel oor die tema: Church revitalization. Deur middel van n praktiese fokus op die eie gemeente met werksopdragte om ná die seminaar in gemeentes te gaan toepas, sal kerkleiers toegerus word om hulle gemeentes na n groter mate van geestelike gesondheid te begelei. Hierdie seminare sal DV in 2012 voortgesit word met die hoogtepunt wanneer dr Harry Reeder (VSA) DV n konferensie in Suid-Afrika kom aanbied wat geskoei is op die baie bekende boek From Embers to a Flame wat hyself geskrywe het. CRUMA het weer vanjaar teologiese student (vyfdejaars) van Potchefstroom vir twee weke in die middestad vir Stedelike Bediening toegerus. Die terugvoer wat ontvang word, is uiters positief. Die studente getuig van n totale nuwe visie op kerkwees nadat hulle die verkillende bedieningsgeleenthede wat die stad bied, raakgesien het. Deur die bank was hulle versugting dat die prakties nog langer en selfs meer intensief moet wees. Soos in die verlede sal daar weer in 2011 voortgegaan word met die ontwikkeling van toerustingsmateriaal vir gemeentes; materiaal vir die toerusting van ouderlinge en diakens, asook om gemeentes meer koninkryksgerig en missionêr gefokus te maak. n Hele navorsingsprogram wat inskakel by die Noordwes Universiteit word ook in 2011 van stapel gestuur en verskeie navorsers is betrek om studie te doen oor sake wat die bediening in die stad raak. Hierdie navorsing sal in die loop van die jaar gepubliseer word. Internasionale kontakte en samewerking sal ook verder ontgin word. - Ds Naas Ferreira 11

12 South Africa: The Lord vividly shows the way Jane Korevaar is from Georgetown, Ontario, Canada (40 minutes north west of Toronto). In 2008 she was working for a major grocery retailer that has over 1,050 retail stores across Canada. Then, suddenly, she was laid off from her job. Below is the story, in her own words, of how she then came to work at Mukhanyo Theological College, through the Lord s providence. G od s ways are so much higher than our own and beyond our comprehension. When leaving SA after a 2 week stay in October 2008, I had a deep sense of grief as the work to be done was so large, and I prayed that the Lord would bring more labourers. Back at my work with a major grocery retailer where I was employed for 30 years, several reorganizations occurred and I continued to gain more responsibilities. Then on January 20, 2010 I was suddenly laid off from my job (as were several of my colleagues). Upon my return home that day, I went for my Bible and read from Ps 25:1, 4, 5, and 8: Unto thee, O LORD, do I lift up my soul. Show me thy ways, O LORD; teach me thy paths. Lead me in thy truth, and teach me: for thou art the God of my salvation; on thee do I wait all the day. Good and upright is the LORD: therefore will he teach sinners in the way. These words brought great comfort and calm. When talking to my parents, I was also reassured by them that God knows all. During the evening an was sent by a friend, and after hearing I was laid off from work, she wrote back with, Obviously God has another plan for you. First day at the College during Chapel During this time many people called and ed with words of encouragement. With each call and I grew more confident that this was the Lord s path that He had chosen for me. Isaiah 41:10, 13 Fear thou not, for I am with thee, be not dismayed; for I am thy God: I will strengthen thee; yea I will help thee; yea, I will uphold thee with the right hand of my righteousness. For I the LORD thy God will hold thy right hand, saying unto thee, Fear not; I will help thee. were especially used when I felt some trepidation. The Lord had closed a door and He would open a new one. The prayers of many were raised up on my behalf. Many Bible readings spoke so vividly, such as the teachings in John 10 about the Good Shepherd and His sheep. The severance package from my employer had a clause which would reduce the amount of the money owing from the salary continuation to less than 50% if a new job was obtained. I was willing to volunteer. After connecting with Dr Brian DeVries, he advised that Mukhanyo Theological College could use my experience with the Distance Learning Programme. We would both prayerfully consider this. Later that evening Isaiah 42:6-10 I the LORD have called thee... was used mightily to stir me up. I was rather apprehensive to let my parents know about this faraway opportunity and decided I would let them know on Sunday at lunch. My Mom was home from church and my thoughts were to let both parents know at the same time as I did not want to have to convince them twice. I handed my Mom the March Glad Tidings magazine which had the South African Pioneer s Translation of 1 Cor 13. She was reading it and then looked up to ask if I was going to SA. My reply was that I had talked to Pastor Brian and that this was a possibility. She then asked how long I was going for and replied with possibly 18 months. She was astounded by this but then Dad returned from church and Mom said, Jane has good news. He asked, Are you going to SA? I was so deeply humbled with the Lord s dealings. On Tuesday night I received an from Pastor Brian which indicated You are welcome with open arms. The following morning I called Pastor Brian to let him know that I was very interested in the volunteer position with Mukhanyo. Pastor Brian indicated that this was an answer to prayer, and I then exclaimed that God had also answered my prayers. It was decided that I would begin steps to obtain a volunteer visa and hopefully arrive some time prior to Pastor Brian s departure to the USA for several weeks. All of this and much more happened within 4 weeks of being laid off from work! The 12

13 Lord s hand was very evident during the visa process. Here are some examples: The first appointment available for the medical assessment was in 13 days, however, when I called a day later to ask about any cancellations, I got an appointment within 3 business days. The doctor did not want to fill in the medical assessment form as I had not had a physical examination done in the last year. I let her know how it would affect the visa process and then she proceeded to fill it in. I was advised that the Police Clearance could take up to 10 days to process. I let them know how this would affect the visa Simon Burdett, Dori Averink, Jane Korevaar and Dr Brian DeVries outside of the MCDC office process and was advised to contact a woman in another police station and give her all the details of the mission work that I would be doing and that she would process it very quickly. I called her the next morning and was advised that she would process as soon as she received it. It was ready for pick up in three days. Proof of Medical Insurance took 3 days to process but one of the unexpected requirements was a form indicating health insurance eligibility for the entire length of the absence from Canada. I called to find out what was required and then rushed to an office in Toronto with my identification in hand and reached the office by 3:45 pm. Once I had completed the required form, to my surprise only 5 people were waiting ahead of me (this is rare indeed). The clerk serving me advised me at about 10 minutes into the process that I would need to wait four weeks to receive a new Health Card with a photo on it as my current card was the old format and was not pulling up my file. I explained to him how this would affect the visa process and then he asked if I had a birth certificate with me (which I did and only because I left the house in such a rush did I grab all identification). The birth certificate did bring up my file and he proceeded. At 4:45 pm I had the eligibility letter in hand. I was truly amazed. My visa was ready at the SA consulate 22 days after starting this process. My friend Lynn came over for dinner and offered to come to my house once a week to check on things. This would relieve my Dad from making as many visits. Another friend Betty, whom I had met at a Sola Scriptura conference in Toronto last September, gave me the CDs from a more recent conference that I could not attend. I then mentioned how providential it was that she had given me the CDs as I was looking for some to take with me. She then gave me a pile of CDs from every Sola Scriptura conference she has ever attended. She also added that once I have finished listening to them I should donate them to Mukhanyo. On the Wednesday evening prior to my departure, we had a Prayer Day service as well as the send off for me conducted by Pastor Overbeek with a farewell potluck dinner before the service. Pastor Overbeek read parts of our three forms of unity, and parts of other relevant forms and prayers in the back of the Psalter. The sermon was on Acts 4, They marvelled; and took knowledge of them, that they had been with Jesus and also For we cannot but speak the things which we have seen and heard. The doxology was Psalter 195. I was overwhelmed at the greatness of the work to be done. After more farewells with family and friends, I arrived in Johannesburg within four weeks of starting the visa process! Pastor Brian met me there with a warm welcome and then I was graciously hosted at the Miskins home. At the College we soon had a Mukhanyo Distance Programme meeting with all the parties involved. This really put the entire project into perspective: who markets the Programme, who operates the cameras, who creates the DVD s, who edits the material, who critique s the content, the location of material that was completed, and what is in progress. One distance site has completed a course and is in progress with another. We also plan to follow up with the opportunities to roll out the Programme to many more groups which are interested. Please keep this Programme in your prayers so that many pastors and teachers may be taught and enabled to spread the excellencies and gospel of the Lord. - Jane Korevaar 13

14 Kanadese studente kom kuier Ja, dit was toe weer sulke tyd Annelies van den Berg skryf: Die Kanadese studente sou weer by ons kom vertoef! Drie van hulle is aan ons toegewys: Ben, Aly en Melissa. So uiteenlopend soos kan kom, maar elkeen het diep in ons harte gekruip. Toe Melissa my ontmoet, kry ek sommer dadelik die eerste drukkie. Die ander tweetjies was n bietjie meer gereserveerd. Tuisgekom word hulle na hulle verskillende kamers geneem en Melissa en Aly vra my of hulle maar deur die huis mag loop. Hulle is baie beïndruk met die swembad. Hulle kom mos uit n baie koue Kanada waar die sneeu meestal baie dik en vir baie lank bly lê. Amy, ons dogter Karolien, Melissa en Ben Al gou kuier ons soos ou bekendes. Ons weet natuurlik al watter vrae om te vra en wat om hulle te vertel. Dis darem al die derde keer dat ons studente (Kanadese) by ons aan huis kry. Sondagmiddag val ons weg met n egte Suid-Afrikaanse braai en Ben bly vleis opskep. Hy kom nogal van n plaas. Sy ouers boer met bokke en hy is n kenner op die gebied van fetakaas, maar hy sê darem my fetakaas smaak baie lekker en dis romeriger as dié wat hulle maak. Na ete besluit ons om hulle so n klein bietjie van Pretoria te laat sien en toe ons op Klapperkop n zebra baie na aan die pad te sien kry, wil Melissa uit haar vel spring van opgewondenheid. Nog n paar studente loop by ons verby en dit blyk dat Stefan en Marna dieselfde idee as ons gehad het. Na kerk saans het hulle nie te lank wakker gebly nie. Hulle akklimatiseer nog en ja, dan moet hulle elke oggend baie vroeg op om betyds by die kerk te wees. Die vroegopstaanmôrens is maar moeilik en die aande word al hoe langer. Een aand gaan speel ons adventure gholf en het die grootste pret met die poele water op die baan. Aly se bal verdwyn selfs heeltemal onder die water en is nou nog soek. Een middag op pad huis toe, vra Ben, wat altyd voor gesit het as ek hulle by die kerk gaan afhaal na die dag se wedervaringe, of hulle drietjies een aand vir ons lekker Kanadese kos kan maak. Daarvoor is ek natuurlik altyd te vinde, want die grootste kok onder die Rietvalleiers, is ek nou nie juis nie! Vrydagaand vra ons ons nuwe bure, JA en Hester Hoogenboesem, of hulle en hulle seuns sommer by ons wil kom eet en so kuier ons klompie al te heerlik saam. Saterdag is dit weer ons en hulle wat gaan kyk hoe die Hartebeespoortdam oorloop. Ons maak n draai by die Cameleon Village waar hulle kans kry om vir die eerste keer met Rande te betaal. Dit was hulle eerste koopekspedisie in Suid-Afrika. Sondagoggend spog die drie manne elk met n Springbokrugbytrui. Op pad huis toe moes ons nog so n paar bestanddele vir die Kanadese maal koop en tuis gekom gaan ontspan hulle eers heerlik in die swembad. Hulle verdwyn in my kombuis en kan ons na anderhalfuur gaan aansit aan n heerlike maaltyd. Daar was selfs n heerlike appeltertnagereg. So kom daar toe n einde aan n week, wat leersaam vir altwee groepe mense in die huis, was. Daar is heerlik gekuier en diep gesprekke is gevoer en vriendskappe is gesmee wat nog vir baie jare sal hou. Ons kommunikeer nog steeds met die vorige studente wat vorige kere by ons vertoef het. 14

15 Marthie Beumer stuur die volgende foto s van hulle en hul besoeker: In die foto bo is Jake Bontrager saam met die Beumerkinders, Anelle en Hanno op hul fietse. Hulle reken hy was n cool ouboet! Regs is die familie-afskeidsfoto. Hanno was in trane oor die afskeid en moes uit die kamer gehaal word vir die foto! (Die ma en pa in die foto is Johan en Marthie hopelik by almal bekend.) Annelize Kotze se storie: Aanvanklik het ons verblyf aangebied vir n meisie omdat ons drie meisies in die huis is. Ek glo egter die Here het ds Werner gelei om vir Joshua na ons toe te stuur. Wat n wonderlike ervaring. Nog nooit het n wildvreemde kind, wat net n week ons huis met ons deel, so in my hart geklim nie! Hy het skaam-skaam begin en treetjie vir treetjie ons liefde gewen. Saterdag toe hy pens-en-pootjies, na n uitstappie na Warmbad, op die sitkamerbank aan die slaap raak met Cappi, ons woefter, in die waai van sy bene, besef ek, die Here het n rukkie vir my n seun geleen. Ek dink my hart was gesteel toe hy Dinsdag vir my vra of hy my Mom kan noem! Die dogters was soos sussies vir hom. Sondag toe ons moes groet was daar trane. Die totsiens is makliker gemaak met adresse en telefoonnommers wat uitgeruil is en n belofte dat hy beslis weer gaan kom kuier. Tot dan is Joshua se plekkie leeg in ons huis. Wat ons as gesin ervaar het van die studente is dat hulle goed opgevoede kinders is, met hoë morele standaarde. Hulle is opgewonde en blymoedig om alles met oop arms te ervaar wat oor hulle paadjies kom. Almal met wie ons te doen gehad het, het ons met soveel respek behandel. Vir Joshua bid ek dat sy droom om Youth Pastor te word, waar sal word en dat God hom sal seën in sy werk. Joshua is die een met die kopbedekking 15

16 LAAAANG VERLOF! S o het een van my vriende, Paul, die tyd van 1 September 2010 tot 30 November 2010 beskryf. So baie mense het my gevra wat gaan julle met al hierdie tyd doen. So baie mense het jou so half skuldig laat voel dat jy n dominee is wat langverlof mag neem. Maar daardie skuldgevoel, gegrond of ongegrond, het ek lankal reeds begrawe. Baie ouens noem so n rustydperk in Engels n sabbatical, want laaaang verlof het dan ook juis te make met die rus (sabbat) wat n Bybelse konsep is. Ons as dominees in Rietvallei (meeste ander dominees ook) het ses weke (dit sluit ses Sondae in) verlof per jaar. Die res van die jaar se 46 Sondae staan ons voltyds in diens van ons Here. Daarom toe ons kerkraad, na vyf jaar se bediening in Rietvallei, my die geleentheid gee om op langverlof te gaan, het ek dit met albei hande aangegryp. Ds Callie Opperman van die Gereformeerde Kerk Windhoek-Suid sê: Soms is ons so pligsgetrou dat ons onsself nie rus gun nie. Die beginsel van sabbat (rus) in die Bybel word vervul in ons Here Jesus Christus wat volkome rus gebring het (Matt 11:28). Die rus wat Christus gebring het, behoort ook in ons elke dag se program na vore te kom. Daarom is die beginsel van n gebalanseerde program met genoeg rus so belangrik. Hierdie beginsel sou ons net weer eens in ons langverlof besef. Dankie aan die kerkraad en lidmate wat ons hierdie rustyd gegun het. Maar wat het ons in hierdie tyd gedoen? Ons het die verlof begin deur ver te ry. Gustave Flaubert het gesê: Reis maak n mens beskeie: dit laat n mens besef watter klein plekkie jy in die wêreld inneem. En watter beter plek om dit te gaan beleef as ons buurland Namibië. As jy op Terracebaai staan en visvang (sien foto), dan is dit die kredietkaartskuld absoluut die moeite werd. As jy in die Skedelkuspark ry en stop en kan hoor hoe klink stilte, dan is dit absoluut die moeite werd. As julle na ons tent kyk (sien foto), dan behoort julle ook te besef dat ons een nag by Aba Huab-kamp in Damaraland net by een nag gebly het. Op Hentiesbaai het ek twee Sondae gepreek en die groepie gelowiges lê ons na aan die hart. Ons laaste dag in Namibië was by oudlidmate (Douw en Ronel Venter) op hulle Kalahariplaas naby Mariental. Hier sou ons uitvind dat Gerda swanger is en dis steeds ons gebed dat die Here ons sal seën tot en met die bevalling in Mei. Natuurlik weet ons Here die beste en hou Hy ons vas in sy groot raadsplan, want met ons terugkoms in Pretoria sou dit baie moeilik met die swangerskap gaan. In die tyd kon ek rêrig vir Gerda bystaan (anders as wanneer 16

17 ek nie verlof gehad het nie). Dankie ook vir soveel lidmate se voorbidding in daardie tyd. Terug in Pretoria moes ek oppas om nie sommer n klomp verantwoordelikhede in die gemeente weer op my te neem nie. Oom Hennie het my gefokus gehou en bly herinner dat ek met langverlof is. In die tyd kon ek wel my studeerkamer uitsorteer en n klomp leeswerk doen. Dominees mag nooit nie lees nie. Die laaste twee weke van die langverlof het ons besluit om weer Pretoria te verlaat. Die keer sou ons Jeffreysbaai toe gaan. n Wonderlike tyd saam as gesin wat ek nooit sal vergeet nie. En op 1 Desember toe ander gaan rus het, vra ek myself af: Het die masjien maar weer begin loop om maar aan te hou en miskien oor vyf jaar weer langverlof te hê? Nee definitief nie. Ek is geroep as dienaar van ons Here Jesus Christus om in die gemeente en gemeenskap te werk, maar ek is ook geroep om getrou aan my Here se opdrag te wees in Markus 6:31: Daar was baie mense wat gedurig gekom en gegaan het, sodat Jesus en sy dissipels selfs nie kans gehad het om iets te eet nie. Hy sê toe vir hulle: Kom julle alleen saam na n stil plek toe en rus n bietjie. As jy my dan bel en my foon is af is ek nie skaam om te sê: Ek speel golf of ek en Gerda het gaan uiteet nie. - Werner van den Heever Oudste wynmakery in Armeense grot gevind D ie oudste wynmakery wat nog ooit gevind is, is onlangs in n grot in Armenië aangetref. n Vat om die druiwe te pars, fermentasieflesse en selfs n drinkbakkie wat van jaar gelede dateer, is in die grotkompleks gevind. Hoewel ouer bewyse van wyndrinkery al gekry is, is dit die oudste voorbeeld van wynproduksie, sê dr Gregory Areshian van die Universiteit van Kalifornië in Los Angeles, mededirekteur van die opgrawingspan in die grot. Dieselfde gebied in Armenië het ook die oudste leerskoen wat ooit gevind is sowat jaar oud opgelewer. In die grot is n kom effens minder as n meter in deursnee gevind wat so geplaas is dat vloeistof daaruit in n diep vat kon inloop. Die kom kon as wynpars gebruik geword het waar mense die druiwe met hul voete getrap het. Bron: Internet 17

18 Koningskinders D ie Koningskindersaksie by Elandspoort word al verskeie jare vanuit Rietvallei bedryf met ondersteuning van Brooklyn-gemeente. Elke jaar sluit daar nuwe studente uit daardie gemeente by die aksie aan en so is daar n konstante stroom van gemotiveerde leiers om elkeen op sy beurt n stuk pad met die kinders te stap. Die aksie word solank as wat onthou kan word by die gebou van die Gereformeerde Kerk Elandspoort gehou. Die Koningskindersaksie het voortgegaan ongeag wat die status van die gemeente van die Gereformeerde Kerk Elandspoort was. Waar Elandspoort nou beter funksioneer, moet daardie gemeente se program en geboue in ag geneem word met die beplanning van aktiwiteite. Die kinders wat oor die afgelope paar jare die aksies bywoon, het meestal nie lidmaatskapsbande met die Gereformeerde Kerk Elandspoort nie. Die Koningskindersaksie is dus nie n diakonale bystandsaksie na elders in die Gereformeerde kerkverband nie. Dit is n uitreikaksie met die doel om die liefde van God by kinders in n hulpbehoewende omgewing tuis te bring. Daar word wel tydens aksies kos en basiese benodigdhede uitgedeel, maar kan nooit as deurlopende ondersteuningsaksies gesien word nie. Dit is eerder n poging om die kontakgeleentheid tydens die aksies te stabiliseer, sodat die kind beter op die programinhoud kan vestig. Daar was in die ou dae n gesegde oor n honger magie wat gestil moet word nie, maar gaan dit eerder oor n meer emosionele volwassenheid wat gebou moet word. Armoede is steeds deel van die problem. Swak besluitneming lei byvoorbeeld in baie gevalle tot wanbesteding eerder as wat dit n geval van n gebrek aan beskikbare middele is. Daar is ook die gevalle waar n sameloop van omstandighede lei tot die onvermoë om genoegsame lewensmiddele te bekom. Emosionele probleme is nie n duidelik omlynde saak, wat jy kan oplos en verder gaan nie. Dit vra wysheid, kennis, tyd en middele. Die kinders sukkel baie met skoolwerk; omdat hulp, motivering en n stil ruimte in baie huise nie bestaan nie. Dink byvoorbeeld aan n gesin van vyf mense wat in n motorhuis woon, sonder elektrisiteit. Van die leiers het hulpklasse begin aanbied. Helaas, kon dit nie by die Gereformeerde Kerk Elandspoort aangebied word nie. En so word die kinders nou na die Eljadahuis aangery. Die Elandspoort Koningskindersaksie hou eenmaal n maand n uitreik, waartydens daar Bybelstudie aangebied word met n aktiwiteit wat daarop betrekking het. Die groepsleiers hanteer hierdie deel van die uitreik. Hierna is daar n dominee of ander kundige spreker wat die onderwerp verder toelig. Die uitreik word met n ete en koeldrank afgesluit. Die langer termynaktiwiteite behels om eenmaal per jaar n weeklange kamp met die laerskool kinders te hou. Die tieners gaan drie maal n jaar na n naweekkamp. Daar word goeie verhoudings gebou en dit gebeur dat n leier in die week sal uitry om n verjaardag spesiaal te maak of help met probleemoplossing. Soos reeds aangedui is die koningskindersaksie nie n aksie van fisiese (geld, kos, klere) ondersteuning Daar is verskeie uitreikaksies in werking en bywoning deur die kinders wissel na gelang wat die ander aksies aanbied. Die vraag het by die Elandspoort Koningskindersaksie se bestuur ontstaan: hoe effektief is ons besig - dien ons die Koninkryk na die beste van ons vermoë? Daar is duplisering in Danville terwyl daar ander gedeeltes van die stad is waar geen aksies bestaan nie, maar eweveel behoefte is. Hoe lyk dit byvoorbeeld in die omgewing van die Eljada-huis? Wanneer mens biddend vra, voorsien die Here antwoorde! Ons het bewus geword van die LIG Kinderbedien- 18

19 ing in Proklamasieheuwel. Daar is met LIG Kinderbediening kontak gemaak en al gou het dit gelyk asof hier n antwoord is op ons soeke. LIG Kinderbediening het vanuit die NG Kerk Garsfontein ontstaan. Om hulle doelwitte te bereik is n professionele span aangestel. Deur die week is hulle op verskillende punte in die gebied aanwesig en werksaam. Hulle betrek die hele gesin en het n holisties benadering in hul bediening. LIG Kinderbediening sê hulle fokus tans op behoeftige Afrikaanssprekende kinders in die weste van Pretoria (meer spesifiek Danville en Proklamasieheuwel) en wil n instrument in God se Hand wees om kinders te begelei om Jesus as die enigste WEG persoonlik te leer ken. Om hulle doel te bereik moet hulle hierdie kinders ontmoet daar waar húlle is in terme van hulle fisiese omstandighede, hulle persepsies van God, hulle huidige waardesisteme en hulle (gebrekkige) toekomsperspektief. Tans praat ons nog oor hoe om prakties hande te vat en met tyd oor te gee aan LIG Kinderbediening. Breedweg bied hulle n permanente organisasiestruktuur, professionele benaderings deur gelowiges, infrastruktuur en ook deurlopende teenwoordigheid in hulle werksgebied. Die Elandspoort Koningskindersaksie (georganiseer vanuit Rietvallei) bied weer bestaande kontakte in Danville, die bekendheid van ons benadering in daardie omgewing en ook die ondersteuning van die gemotiveerde groepsleierskorps. Die permanente organisasie sal die addisionele reikwydte wat die vrywilligers bied, baie goed kan gebruik. In die volgende Rietfluit : die vervolg van die verwikkelinge by Koningskinders Elandspoort. Bid asseblief saam met ons om leiding in die proses van hande vat met LIG bediening. - Jacoba Kotzee Kerkmuis se hondevriende afgeneem in ligter oomblikke. (Uit die mens se oog gesien!) 19

20 20

21 21

22 Ontdek jou gawes... voor jy betrokke raak in die gemeente Ons mans is baie besig. My man werk tot 20:00 in die aand en dit gaan woes vir hom om 4 keer n jaar deur sy wyk te gaan. Vroulik, getroud met kinders op skool. Ek kom drie aande in die week 21:00 eers by die huis. Vroulik, ongetroude jong werkende. Om lidmate betrokke te kry is n uitdaging vir elke gemeente. Hoe motiveer jy mense wat werklik hard werk, ure in die verkeer sit elke dag, reeds buitemuurse verpligtinge het en nog n gesinslewe probeer onderhou om hul waardevolle tyd aan kerk aktiwiteite af te staan? En is dit regverdig om dit van hulle te verwag? Ek het onlangs navorsing gedoen in n ander groot, stadsgemeente (GK Randburg) oor hierdie vrae. Die mees insiggewende bevindinge van die studie was egter die faktore wat betrokkenheid bevorder. Wanneer die taak by die individu pas, is hy/sy inherent gemotiveer om n bydra te maak. Dit maak tog sin. As jy gevra word om n talent wat uniek aan net jou is toe te pas is die kans baie groter dat jy n kreatiewe, waardevolle toevoeging sal maak. Dit is ook noodgedwonge baie meer betekenisvol, maklik en lekker vir die persoon. Die figuur hier onder is n opsomming van die studie se bevindinge oor die mees belangrike struikelblokke tot betrokkenheid in n gemeente. Dit is interessant om te sien dat die beskikbaarheid van vrye tyd nie die grootste struikelblok is nie. Die meerderheid van lidmate (67%) was wel bereid om selfs binne die beperkte tyd beskikbaar, betrokke te raak in bediening. Die grootste struikelblok is n behoefte aan opleiding en toerusting wat baie goeie nuus is aangesien dit iets is waaraan die kerk self iets kan doen (ek moet ook noem dat daar ten tyde van die navorsing reeds verskeie toerustings geleenthede in die gemeente beskikbaar was - so effektiewe en herhaaldelike kommunikasie van sulke geleenthede is baie belangrik). My pa en my oupa was n ouderling. Hy het gese hy het meer geloofsgroei beleef agv ouderling wees...en ek beleef nou dieselfde ding. Ouderling, jonk getroud, geen kinders. Interessant ook is dat mense meer geneig is om betrokke te raak wanneer hulle persoonlik genader word om hulp. Wanneer dit gebeur voel die lidmaat persoonlik verantwoordelik en staan dit in kontras met n afkondiging en algemene beroep om vrywilligers Wanneer ons binne hierdie konteks begin dink aan betrokkenheid is dit nie moeilik nie. Miskien is die beste plek om te begin, Rietvallei se webblad en die vraelys om ons gawes te identifiseer. In my gesprekke met lidmate het een vrou vir my gesê: Vrouediensgroep was vir my frustrerend want hierdie vreeslike resepte met die vreeslikste bestandele word in jou hand geprop en ek kan nie kos maak nie! Vroulik, getroud, kinders uit die huis uit. 22

23 Twee aande later het n ander een vir my gesê: Vroue diensgroep het so maklik gekom vir my want vir my is catering tweede natuur. Vroulik, getroud, kinders uit die huis uit. Vind vir elkeen iets betekenisvol, lekker en maklik om te doen in Rietvallei. So sal betrokkenheid in die gemeente iets word soos Ester se posisie: Miskien is ons in hierdie gemeente juis vir n geleentheid soos hierdie! - Jani de Kock in samewerking met prof Gert Breed Die navorsing is aanvaar vir publikasie in n artikel getiteld Oppad na n volwasse gemeente- n empiriese ondersoek met die oog op die ontwikkeling van n bedieningsmodel. Die sal verskyn in: IN DIE SKRIFLIG 46(1) Vir meer inligting, kontak Prof Gert Breed ( ), Gert.Breed@nwu.ac.za of Jani de Kock ( ), jani@qi.co.za Kerkmuisresep Lank gelede toe Rietfluit ontstaan het, het die redaksie besluit dat ons nie eintlik resepte gaan plaas nie. Onder druk van Kerkmuis, wat graag partytjie hou, maar nie na al die kinders se partytjies genooi word nie, het ons besluit dat die kinders hom tog op `n manier daar kan hê wanneer hulle verjaar. Omdat daar hierdie keer `n gaatjie was vir die resep, plaas ons dit graag. Maak jou eie kerkmuise! Grondboontjie-ore, Smartie oë, en liquorice sterte verander hierdie sjokoladebedekte appelkose in soet muisies dit is net soveel pret om hulle te maak as wat dit is om hulle te eet. Bestanddele: 1 koppie choc chips 1 eetlepel margarien 48 gedroogde appelkose Sosatiestokke 48 Smarties Swart skoenveter liquorice 24 grondbootjie helftes Metode: Plaas die choc chips en margarien in n bak wat in die mikrogolfoond kan gaan. Mikrogolf vir 1 minuut op hoog. Roer, en mikrogolf vir nog n minuut. Roer tot die mengsel glad is. Vir elke muis: druk 2 gedroogde appelkose op mekaar en druk tot n klein punt vir die neus gevorm is. Ryg hulle op n sosatiestok. Doop dit nou in die gesmelte sjokolademengse en plaas op n bakplaat wat met waspapier gevoer is. Gebruik n tweede sosatiestok om die muis van die eerste stokkie af te kry. Maak die gaatjie wat gelos word toe met jou vingerpunt. Versier nou die gesiggies met Smarties en grondboontjies en heg die sterte aan. Verkoel tot die sjokolade verhard het. Maak 24 muise. Bron: Internet 23

24 GESINDHEDE EN VERHOUDINGS D aar is so baie mense in die gemeente wat al seergekry het as gevolg van die empatie- en liefdeloosheid van ander, dat ek dit nodig gevind het om in die Bybel te gaan naslaan wat God oor gesindhede sê. Miskien het dit vir elkeen van ons tyd geword om die vraag te vra hoe beleef mede-gelowiges my gesindheid? Kaïn en Abel het albei offers aan God gebring, maar ons weet dat God Abel se offer aanvaar het en Kaïn s n nie. Is ons bot, stug en onvergenoegd? Is ons komplimente en woorde opreg of skinder ons agteraf van mekaar? Hoe sien ander gelowiges jou en hoe laat jy hulle voel? Is ander mense gemaklik in jou teenwoordigheid of laat jy hulle dalk minderwaardig voel? Openbaar ons nie ook maar dikwels n Kaïngesindheid teenoor God en ons medemens nie? Op die oog af lyk dit asof albei van hulle n fantastiese verhouding met God, met mekaar en hul ouers gehad het. Maar was Kaïn se bedoeling werklik so opreg en eerbaar? NEE, Kain het met n verkeerde gesindheid probeer om God se guns te wen. Kaïn was agteraf. Hy bring wel n offer aan God, maar sy offer was nie opreg nie. Hy wou eintlik die beste van sy oes vir homself hou en God moes maar tevrede wees met die tweede beste. Kaïn kon dalk sy familie flous met sy kamstige opregtheid, maar God het dwarsdeur sy valsheid gekyk en daaragter n gesindheid van hebsug, verwaandheid en liefdeloosheid gesien. Kaïn wou ook nie erken dat hy verkeerd was nie, en die kloof tussen hom en God het net al hoe groter geword. Dit het hom so woedend gemaak dat sy jaloesie teenoor Abel naderhand die oorhand gekry het, en hy sy broer vermoor het. Dit laat my wonder met watter gesindheid ons as gelowiges met mekaar saamwerk in n gemeente. Hoe eerbaar is ons bedoelings en wat skuil agter ons motiewe? Gaan dit oor die posisie wat ons beklee en wat aan ons n mate van aansien gee? Of dink ons dikwels dat ons so hard werk in die gemeente dat die offer wat ons bring reeds groot genoeg is en God nie nog meer van ons moet verwag nie. Hoe gaan dit met ons onderlinge verhoudings? Is ons altyd hartlik, vrygewig, gasvry, hulpvaardig en liefdevol teenoor mekaar of Die woord gesindheid kan gedefinieër word as die manier waarop jy na die wêreld rondom jou kyk. Dis n innerlike gevoel wat jy met jou uiterlike gedrag uitdruk deur liefdevol of liefdeloos teenoor ander op te tree. Elkeen van ons het die vermoë om te kies tussen n liefdevolle of liefdelose gesindheid. Fil 2:5 spoor ons egter aan om dieselfde gesindheid teenoor andere te openbaar as die gesindheid wat daar in Jesus Christus was. Fil 2:7 sê dat Jesus Homself verneder het om die gestalte van n slaaf aan te neem. Ons word dus vermaan om nederig te wees, maar in Fil 2: 1 4 word ons ook aangespoor om ons eie belange opsy te skuif, eensgesind te wees in liefde en strewe en om n ander persoon hoër te ag as jouself. Watter wonderlike wêreld sou dit nie wees om in te leef as almal, maar veral ook die lidmate van ons kerk, hierdie gesindheid kon openbaar nie? Maar ongelukkig is die teendeel waar. Ons breek mekaar af en praat selfs agteraf baie van mekaar in plaas daarvan om die gesindheid van liefde te openbaar. Ons loop baie keer by mekaar verby, selfs by die kerk, sonder om te groet of sonder om aan mekaar aandag te gee. Van die gemeenskap van gelowiges is hier geen sprake nie. Gesindheid word deur die volgende faktore beïnvloed: Jou persoonlikheid; 24

25 Jou omgewing jy het dalk in n geskeide huis opgegroei of in n baie arm omgewing grootgeword; Mense se woorde - positiewe en negatiewe aanmerkings of harde afbrekende woorde; Jou selfbeeld hoe jy jouself sien; Jou portuurgroep of die mense saam met wie jy tyd deurbring; Jou gedagtes die dinge waaroor jy gereeld dink. Jaloesie In Fil 1: 9 11 het Paulus vir die gemeente in Filippense gebid...dat jul liefde al hoe meer sal toeneem in begrip en fyn aanvoeling, sodat julle die dinge sal kan onderskei waarop dit werklik aankom. Dan sal julle op die dag wanneer Christus kom, onberispelik en sonder blaam wees, en deur Jesus Christus geheel en al in die regte verhouding met God wees, tot sy lof en eer. Ons as gelowiges en gemeente van Christus moet daagliks ons gesindheid teenoor andere aan die hand van die Bybel toets. In Gal 5:22 kan ons sien dat die Heilige Gees ons daagliks inspireer om n goeie gesindheid teenoor andere te toon. Dit is eintlik baie eenvoudig. As jy God met jou hele hart, siel en verstand liefhet sal die Heilige Gees n gesindheid van liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing in jou hart bewerk. Kom ons begin as gemeente om aan ons gesindhede en verhoudings te werk en vir mekaar te bid sodat die Gees van God vir ons n fyn aanvoeling kan gee van die dinge waarop dit werklik aankom. God kan negatiewe gesindhede en swak verhoudings positief verander wanneer Sy kinders in n liefdevolle en intieme verhouding met Hom staan. Laat ons dit dus nie langer uitstel nie! Kom ons leef dit so teenoor mekaar uit en bewys in daad dat ons God in ons gemeente wil eer. - Marlize Earle Kerkmuis kan verstaan dat daar soms n goeie rede is hoekom honde mense byt! 25

26 Evagelisasie geen eksentrieke stokperdjie, maar lewensaar Die sewe vet jare vir die Afrikaanse kerke is verby. Getalle krimp. Geld word om en om gedraai. Ons hoor troosspreuke: ons is klein genoeg om om te gee, groot genoeg om n verskil te maak. Ander laat doemwoorde vlieg: teen die huidige maer-word-tempo van die kerk sal daar nie gereformeerdes oor wees om die wederkoms te sien nie - al sou dit binne drie of vier dekades wees. In die dae van Josef het die Here droogte gestuur, sodat sy heilsplan volvoer sou kon word. Reën en droogte, so bely ons, kom uit die hand van die Here ons ten goede. Die maer jare van die kerk word veral ekonomies bedoel. Die effek van die sogenaamde regstellende beleid word al hoe meer sigbaar - en dit het n invloed op die kerke. Die volgende geslag gaan heel waarskynlik n arm geslag wees, met hier en daar n uitsondering. Natuurlik is daar baie ander redes waarom die kerkkas maerder word. Maar hoe sake ook al staan: die volop jare van die verlede is vir eers verby vir die kerk. Maar moet hierdie vooruitgesiene gelddroogte noodwendig n geloofsdroogte meebring - of nog erger - in stand hou? Sou ons die gelddroogte uit die hand van God ontvang, moet ons onsself afvra wat wil U ons hiermee leer, Here? Wil die Here nie vir ons - en weer veralgemeen ons n bietjie - op n sielsdroogte wys nie? Laat ons die spieël optel van n deursnee gereformeerde gemeente en dan vra ons onsself af of ons nie droogdors geword het nie. Die huidige stand van sake Die gemeente moet n dominee hê. Dominee moet die voorman wees. Hy moet besig wees met baie dinge, hy moet besig lyk, want die gemeente moet glad loop. Sy hand moet in alles gesien kan word. n Dominees-kerk. Die besturende direkteur van n geestelike klub. Hy moet hand bysit by die fondsinsameling. Hy moet gaan troos. Hy moet gaan raas. En n mooi preek kom handig te pas. Met ons dominee en sy kerk gaan dit... wel, wel. Hy lyk so moegerig. En die kerk groei nie eintlik in getalle nie. So af en toe trou iemand van elders af in die kerk in. Nou en dan spoel n grensgeval oor. Hier en daar lig iemand sy attestaat na n ander predikant toe, omdat hy nie hou van sy nuwe dominee se manewales nie, of omdat die tug so bietjie brand (by die kerkraad wat moeg is om ramings vir dooie hout oor te betaal Potchefstroom toe). Maar laat ons die kerk nie as karikatuur voorstel nie. Die evangelie word op talle plekke nog suiwer gepreek. Daar is diep gelowiges wat n pad saam met die Here in die gemeentes loop. Daar is plekke waar die amp van die gelowige vol in die blom staan. Maar dit is die uitsondering. Die reël is n hiërargiese-domineeskerk (en moet maar nie te verbaas wees as die herders self die tafel so dek nie, want die stoel - al het dit nou baie op die pligstaat geskryf - sit na n ruk al te lekker en daar is baie byvoordele). Sou dit ver uit die kol wees as ons die deursnee gereformeerde gemeente tipeer as n predikantskerk met n instandhoudingsmodel as grondslag? En is dit nie juis dit wat die huidige droogte opgeroep het nie? Redes Gereformeerde kerke wat evangelisasie doen as n lewensaar is maar dun gesaai. Daar is dié wat evangelisasie doen, maar dan is dit n aksie van n paar entoesiaste. Party gemeentes wat groei het sulke ongereformeerdhede ingebring dat die suiwere leer, diens en tug haas nie meer sigbaar is nie. Soos n vorige kollega vir my eenkeer gesê het: Ek sien nie kans om die heidene in ons erediens in te bring nie. Die liturgie is sò te vreemd. Die oplossing? n Heel charismatiese tweede diens naas (eintlik teenoor) die normale gereformeerde liturgie. En dan word daar nogal pertinent gesê word die kategismus nie gelees nie. Is dit waarin ons vasgevang sit? Dat die hemelse droogte ons dwing om ons instandhouding van dominees- kerke aan te pas, maar dat ons nie weet hoe om dit te doen èn nog gereformeerd te bly nie? 26

27 Kan die Gereformeerde kerk groei? Die vraag hang daarmee saam of ons nog onsself sien as die ware kerk. Die ware kerk van Christus sal groei. Christus self versamel sy kudde. Die punt is egter of ons as kerkverband Christus hierin gehoorsaam volg as medearbeiders, en of ons Hom teenstaan in sy versamelwerk. Natuurlik kan die Gereformeerde Kerk as ware kerk groei. Maar dan moet ons doen wat ons glo. Met ons papiere skeel daar niks. Ons belydenis is reg. Met ons hart en ons hande skort daar egter baie. Evangelisasie en uitverkiesing Het ons nie die Dordtse Leerreëls begrawe nie? In dié sin dat ons die uitverkiesing verkeerd verstaan? Ons bely dat die Here sê: Jakob het ek liefgehad en Esau het ek gehaat. Is dit nie so dat die uitverkiesing nie meer vir ons n jubellied is nie, maar n verkoelingsyskas wat redeneer: die Here het my darem gekies, maar God is so almagtig en sy uitverkiesing en verwerping heeltemal onveranderd (wat dit is), dat ek daar niks aan kan doen nie? As iemand uitverkies is, sal God tog self sorg dat die mens hemel toe gaan? Hy sal nou wel dalk nie vooraf n draai in die Gereformeerde Kerk maak nie, maar wat maak dit saak? Ek en my huis, ons gaan hemel toe. Is so n verkeerde verstaan van die uitverkiesing nie n skreiende onderskatting van God se oordeel nie? Is dit nie matelose ondankbaarheid nie? Verstaan die gereformeerde instandhoudings-predikantskerk nog die diepte van genade? Sidder ons nog vir God se oordele? Ons vra vir die Here: help die kerk - maar eintlik bedoel ons dalk: help met die kerkgeld! Bring die Here ons nie in die geld-armoede sodat ons ons geestelike armoede kan besef nie? Geestelike armoede wat blyk uit gebrek aan ywer. En n skandalige gebrek aan gehoorsaamheid as dit kom by die slotverse van Matteus 28. Inkeer As die kerkorde op Skrifgronde die hiërargie in die kerk as sonde beskryf, moet ons alles in die stryd werp om dit wat die amp van die gelowige ondergrawe - soos predikante wat indring in die ampte van diakens en ouderlinge - teen te staan. Ons moet ons huidige instandhoudingsmodelle omruil vir diensbare uitbreidingsbedieningsmodelle. Wat dit behels is dat die dienskneggestalte van Jesus Christus sigbaar gestalte moet kry in die bediende van die Woord. Hier behoort bedienaars self die hand in eie boesem te steek. Kerkrade behoort te vra: vra ons nie meer van ons predikant as wat Christus van hom vra nie? Dikwels bid predikante om meer krag vir die moeilike werkslas van die bediening, maar God gee jou nie krag om ander se werk te doen nie. Gemeentes self moet hierdie dienskneg-gestalte aanleer en uitstraal. Die punt van belang is dat die hele gemeente, as liggaam van Christus, betrek moet wees by die uitbreiding van die gemeente. Om dit te bereik moet daar selfondersoek gedoen word na die mate waarin ons sending sien as wesenlik deel van die kerk: die ware kerk se roeping. Met hart en mond en hande. Ons belydenis sê dit, maar ons belydenisdaad loënstraf dit dikwels. Die groei van die gereformeerde kerk deur middel van evangelisasie is al wat hierdie droogte gaan breek. Die Here is besig om hard met ons te praat. Het ons genoeg eerlikheid om ons te bekeer van ongehoorsaamheid as kerk en kerkverband oor evangelisasie? ALA Buys by skrywer Ingestuur deur ds Naas met toestemming van die Christelike Biblioteek en met dank aan ALA Buys Die volgende aanhalings word aan Martin Luther toegeskryf: You are not only responsible for what you say, but also for what you do not say. Everything that is done in the world is done by hope. 27

28 HUISBESOEK! HUISBESOEK? HUISBESOEK! HUISBESOEK! A an die woord huisbesoek kleef daar vandag n stigma. Elkeen sien en lees iets anders daarin: As jy by die bejaarde kom,hoor jy: Ek worstel gedurig oor geloofsake: Die dominee stap net by die deur uit dan begin ek wonder oor n ander geloofsaspek in my lewe. Ek sal graag voortdurend huisbesoek van my dominee wil hê ek het dit nodig! Die jonger lidmaat hoor jy sê: Ek wil ook graag huisbesoek van my ouderling, maar veral my dominee hê. Ek en my gesin wil graag met hom oor geloofsake praat sodat hy aan my riglyne vanuit die Woord kan gee. Ja, daar is ook lidmate wat sê dat dit nie nodig is dat die dominee kom huisbesoek doen nie, want hy is te besig. Die gemeente is net te groot dat ons nog dit ook van hom kan verwag. Selfs dominees verskil hieroor: Die een stel dit dat hy altyd tyd gemaak het om al 500 lidmate een keer per jaar te besoek. Dit was harde werk om naas preek maak, katkisasie en pastorale besoeke nog amptelike besoeke te doen. Baie Sondae het ek oor probleme wat ek tydens huisbesoeke te hore gekom het, gepreek en uit die Woord leiding gegee. n Ander dominee hoor jy sê: Huisbesoek is iets van die verlede. Ek wil nie n hartaanval oor n paar jaar hê nie of my gesin afskeep nie. Die herder en kudde model, om van huis tot huis huisbesoek te doen, is uitgedien. Baie ouderlinge wil eerder graag groepshuisbesoek doen en selfs diakens wil nie meer huisbesoek doen nie en het baie verskonings daarvoor: Omdat dit God se kerk is, behoort ons te vra: Hoe wil die Here hê dat ons in sy gemeente moet werk? Calvyn onderskei tussen amptelike en pastorale huisbesoeke: Amptelike huisbesoeke is wanneer die herder van die kudde die Woord aan lidmate in hul huise bring. Pastorale huisbesoek is sorg aan die huisgesin. Hier kom die Herder kudde metafoor sterk na vore. God as ewige Herder bemoei Hom met sy skape (Hebr 13:20). Hy gee aandag aan, versorg en onderrig die hele kudde (Matt 5:1,2; 14:14; 15:30, 31; Luk 6:17-19), maar Hy het ook veral n oog vir die unieke omstandighede van n individu (Matt 9:9; 15:21 28 en Joh 4). Daarom versorg Hy, gaan haal en bring Hy die i n d i v i d u terug na die kudde (Ps 23; Eseg 34:4, Joh 4 en 10). Jesus s e p e r - soonlike kontak met die individu is hier besonder opvallend. Na Sy hemelvaart sit Jesus sy herderlike sorg voort deur vir sy skape in te tree en hier op aarde sit Hy sy sorg voort deur onder andere, geroepe dienaars. Handelinge 20:20 en 31 beklemtoon dat die apostels die mense nie net in die openbaar onderrig het nie, maar ook in die huise van mense. DAAROM kan Paulus in navolging van die Opperherder in 1 Thes 5:11-14 en 1 Petr 5:2 dit aan die opsieners in die kerk opdra om sorg te dra vir die gemeente in die geheel, maar ook vir die individu. Om herder vir God se kudde te wees, veronderstel n versorgende en dienende verhouding met elkeen in die kudde. Dit beteken huisbesoek, en nogmaals huisbesoek. Hierin het Christus self vir ons die voorbeeld gestel. Hoe kan die herder die Woord aan die kudde bedien as hy die kudde nie besoek of ken nie. 28