hierdie laaste paar weke. Ek ek was daar voor ons Here, soos julle verstaan.

Transcription

1 PARA DOKS, Goeiemôre, vriende. Dis n voorreg om vanmôre weer hier te wees. En, nou, hulle het vir my gesê hulle het n spesiale byeenkoms gehad, en het n bietjie notule gehou. En hulle wou hê ek moes na daardie notule kom luister, waarvan, of ek iets daarvoor of daarteen te sê gehad het, in verband met, het gesê daar was iets in verband met onderhoude, hulle het n bietjie probleme gehad. Ek dink dis baie goed, soos dit is. Ek aanvaar dit. Dit gee my dan n kans, dat ek kan. 2 Daar is soveel, ek skat daar is om en by seshonderd op waglyste, tans, sien, van spesiale onderhoude. En ek is moreel verplig om my woord te hou, om by elkeen te bly totdat ons van God hoor, vir daardie persoon, sien. En dan as jy dit doen, kan jy een persoon net daar op die waglys hê vir, of miskien saam met daardie een persoon, vir twee of drie weke vir daardie een persoon wag, sien, totdat ons werklik van God hoor; kom saam, bid saam, gaan terug, gaan uiteen; kom weer saam, bid saam, totdat ons as SO SPREEK DIE HERE vir daardie persoon het. Wel, in daardie tyd, sien, hierdie ander dinge. 3 Op hierdie manier, soos ek dit verstaan, reg, dat elkeen hulle versoeke sal uitskryf, wat hulle ook al is, en dit net vir my inhandig. En my dit laat kry, en my dan oor hierdie versoek laat bid, dan kan ek hierdie mense laat kom na waar Is dit, is dit hoe dit was? [Broer Neville sê: Amen. Red.] Nou, dit, dis goed. Sien, en dan sou ek miskien, terwyl ek met hierdie een persoon wag, honderd, tweehonderd mense kon kry, net in hierdie een, hierdie groep net hier, waar ek op een wag. Want, op daardie manier, sal dit my dan n kans gee om sover te kom om meer mense te sien. Ek ek hou regtig daarvan. Wie ook al daardie idee gekry het, wel, ek dink dis baie goed. Dis goed. 4 En so, nou, dit was soort van n groot week vir my gewees, hierdie laaste paar weke. Ek ek was daar voor ons Here, soos julle verstaan. 5 Maar, ek dink, voor ons die diens begin, dink ek, ek En een wat ek ken, ek het n kleinseun hier êrens in die gebou, en miskien As hy n Branham is, is hy onordelik, hardloop hier êrens rond, miskien, so hy s hy s die een wat hierdie onderrigting behoort te ontvang, so hy s hier êrens rond. Ek dink daar is n toewydingsdiens, en vir ander moeders wat hulle kleintjies het. Wel, as Broer Teddy, dink ek is dit, na die klavier sal kom, en ons gaan ons bekende ou toewydingsdiens sing, van babas: Bring Hulle In. 6 Nou, baie mense, in baie kerke, hulle besprinkel die babas. En ons probeer om net die strekking van die Bybel te volg, net

2 2 DIE GESPROKE WOORD so goed as ek maar weet om Dit te volg. Nou, daar is geen plek in die Bybel waar hulle ooit n volwassene besprinkel het nie, laat staan nog n baba. En nêrens was daar ooit besprinkeling ooit deur God verordineer, n baba of volwassene nie. 7 Maar daar is, in die Bybel, waar hulle kindertjies na Jesus toe gebring het, en Hy Sy hande opgelig en hulle op die kleintjies gelê het, en hulle geseën het, en gesê het: Laat die kindertjies na My toe kom. Nou dis ons ons manier van dit hier te doen. En nou, as Sy diensknegte, bring ons hulle net voor voor God, in gebed; en as daar enigeen hier is wat jou babatjie het wat nog nie toegewy is nie. 8 Ons glo nie in doop, in enige vorm, van daardie babatjies nie. Want, hulle het geen sonde nie. Hulle word in sonde gebore, gevorm in ongeregtigheid, kom na die wêreld en vertel leuens, maar hulle het niks om hulle van te bekeer nie. En doop is tot bekering en vergifnis van sonde. So, hulle baba het niks om van te bekeer nie; en toe Jesus aan die kruis gesterf het, het Hy alle sonde gereinig. En nou wanneer ons oud genoeg word om te weet dat ons berou moet hê oor wat ons gedoen het, dan het ons, en besef dat Christus vir ons gesterf het, (Daardie babatjie kan dit nie besef, dat Christus vir hom gesterf het nie.) maar wanneer ons oud genoeg is om te besef dat Christus vir ons gesterf het, en dan word ons word ons dan gedoop tot Sy dood en opgewek tot Sy opstanding. As die Here wil, volgende Sondag kom ek daarby, as die Here as God wil. 9 Nou, daarom, bring ons hulle en dra hulle op. Enige moeders, enige kerk, enige geloof, enige kleur, wat ook al, ons wy alle kindertjies aan die Here Jesus Christus toe. 10 Nou, Broer Teddy, as jy ons dit sal laat sing: Bring Hulle In, as jy sal. Goed, laat ons nou almal saam. Bring hulle in, bring in, Bring hulle Bring hulle in, bring hulle in, 11 In die visioen wat ek gehad het, net na die weggaan van my moeder, is dit wat ek gelei het, die liedjie, is Bring Hulle In, wanneer die kindertjies, dit sal bring. Sal jy kom, Broer Neville? 12 Ek ken hierdie seun. Billy sê: Jy moet hom nie laat val nie. Jy moet hom nie laat val nie. Hy Dit is William Branham, daar staan drie van ons hier bymekaar, William Branham s, drie geslagte, drie name. Kyk my vanmôre deur. Daar s iets aan hom, wat soort van onskuldig lyk, seun. En hy s William Paul, Junior. En so is ons dankbaar, ek is vanmôre, om aan die Here Jesus te gee, uit die arms van sy vader (my seun), die kleinseun, vir n lewe van diens; mag daar seëninge op die vader en moeder rus.

3 PARADOKS 3 Laat ons ons hoofde buig. 13 Ons Genadige, Hemelse Vader, ek weet ek het ver op die pad gevorder, wanneer ek my kleinseun in my hande hou. 14 Maar ek dink aan Jakob, toe hy sy kleinkinders tussen sy knieë laat staan het, toe hy n ou man was, Efraim en Menasse; het daardie kinders geseën, en het aan hulle die geestelike seëninge oorgedra wat selfs tot op hierdie dag voortduur. Hoe hy sy hande gekruis het van die een, na die ander, die seën van die Jode na die Heidene geneem het, in die kruis. Laat die God van die Hemel nou naby wees. 15 Hierdie kleinseun wat U my gegee het, Here, deur my seun en my skoondogter. Ek dink daaraan dat sy onvrugbaar was, om geen kinders groot te maak nie, en daardie dag daar gekom het van Yakima, Washington, toe sy gehuil het, en gesê het: Ek wens ek kon n baba hê. 16 U Gees het in die motor gekom, en ek het daar gesê: Jy sal dit hê. En vandag hou ek hierdie mooi seuntjie in my hande; U gesproke Woord, U belofte. 17 Nou, Here, in die eenvoud van ons dade, plaas ons hierdie baba, in die geloof, in die hande van die Here Jesus; sodat Hy, synde hier in die vorm van die Heilige Gees, die baba in Sy arms en Sy sorg sal neem, en hom deur die lewe sal lei. Gee dit gesondheid en krag, n lang lewe, as U talm. En mag die baba vir U verheerliking gebruik word. Mag die Krag van die lewende God op die kind rus. As hy lewe om n man te word, en Jesus talm, mag hy die Evangelie verkondig. Die Krag van God wat hom vir sy moeder en vader gegee het, mag Dit nooit van hom af weggaan nie. 18 Seën sy pa en sy moeder. Laat hulle grootgemaak word, hierdie Laat hy hierdie baba in die Christelike atmosfeer grootmaak. Dat, alle moontlike menslike opleiding wat hulle kan gee, hierdie baba dit sal hê. 19 Nou, klein Billy Paul Branham, Junior, ek gee jou aan die Almagtige God, in toewyding, in die Naam van Jesus Christus. Amen. 20 Daar is iets aan babatjies, wat, dink ek, so mooi is! 21 Ek onthou Loyce, sy het gehuil en haar hande gewring. Sy is regtig senuweeagtig. Loyce het deur groot beproewinge heen gekom, net n Kentucky meisietjie wat n bra harde lewe gehad het. En sy Een nag, het Jesus aan haar verskyn, in die koue gestaan. En sy het gekom, aangehardloop huis toe, om en by middernag, sy en Billy, nadat hulle getroud is. En hulle daar langs die opvoubed daar, het ek my arm om haar gesit en haar na die Here Jesus gelei. 22 Sy wou so graag babas gehad het. Hulle was al verskeie jare getroud. En het eendag daar van Yakima af gekom, sy

4 4 DIE GESPROKE WOORD was soort van aan die huil. Dit was n Die Heilige Gees het ingekom en vir haar vertel van n vroulike probleem wat sy gehad het, het die rede genoem dat sy nie enige babas kon hê nie. Toe het die Heilige Gees weer gekom, en daardie vroulike probleem vervloek en haar die seën gegee. Ek het hom nou net toegewy. Daar s n 23 Ek het n paar dingetjies hier uitgeskryf, wat ek eers wil sê, voor ons die teks lees. Eerste, is toekomstige byeenkomste, het ek geskryf. Dit is volgende Sondag, as die Here wil. Ek weet dit word ysig en sleg op die paaie. 24 En ons het hier mense wat gekom het van Georgia, en Alabama, en Florida, en Ohio, en Illinois. En en hierdie groepie mense is saamgestel van oral af. 25 Sommige mense vertel my, sê: Ek het daar by jou kerk verbygegaan, Billy, soggens daar. Daar s nommerplate hier van oral oor die land. Ek sê: Ja. 26 Een hier en daar, dis hoe ek dink die Bruid sal wees. Twee op n land; en Ek sal een neem, een agterlaat, sovoorts. En ek ek wil nie hê die mense moet op daardie ysige paaie ry nie. 27 En ek weet dat ek, ook, dat nou net na Kersfees, sal ek sal ek weggaan, in die veld in, as die Here wil. Ek het omtrent vyftien verskillende dienste nou gereël. 28 En ek wil aankondig, op volgende Sondag, as die Here wil, wil ek oor n baie uitstaande Boodskap, vir my, leer. Ek het, hierdie week en die week van tevore, gestudeer oor Bybel-geskiedenis. En ek wil praat oor die onderwerp Christendom Versus Heidendom, so, of Afgodery; volgende Sondag. 29 En dan is die volgende Sondag Ou Kersdag, volgende Sondag; en Sondag, oor n week, bedoel ek, verskoon my. Sondag, oor n week, is Ou Kersdag. Nou as ek bekend maak vir n Boodskap, en hulle, party van my liewe vriende om van Alabama en Mississippi en Georgia, en daarrond, sal die kindertjies sekerlik baie teleurgesteld wees op Kersaand. En as die Here my dit op die hart lê om die Kersfeesboodskap aan die kerk te bring, dan sal ek, as God wil, ek belowe elkeen wat van buite die stad is, sien, ek sal self vir julle die band stuur, sien. So julle sal nie julle kleintjies op Kersaand, Ou Kersaand, hoef uit te laat nie. En dan sal ek sal ek julle die band stuur, met my komplimente, sien, van die byeenkoms. En onthou dit net. 30 Nog iets, weet julle, jy jy kan nie verwag almal moet alles glo wat jy sê nie. Dit werk net werk net nie so nie. 31 Ek het vanoggend vergeet, het vinnig weggehaas, om hierheen te kom. Ek het toevallig opgekyk Broer Woods het

5 PARADOKS 5 my vrou-hulle hierheen gebring. Ek ek het opgekyk, en dit was byna tyd om die diens hier te begin, vir my om in te kom. En hulle het vir my gesê, Billy het my gisteraand gebel, en gesê hulle wou my vanmôre hier hê, om hierdie notule gelees te hoor van die laaste vergadering. 32 Ek wou n geskiedenis bring, net om iets te probeer regstel wat ek gesê het. Maak nie saak hoe duidelik jy dit probeer maak nie, daar is steeds iemand wat dit nie begryp nie. Dis oor altare in die kerk. Sien? Iemand het gesê: Broer Branham glo nie in n altaar in n kerk nie. Ek glo wel in n altaar by die kerk. Sien? Maar altare was nie die plek waar mense kom bid het nie. Daar is nooit n altaaroproep gemaak, te enige tyd, in die Bybel nie. Daar is nie so-iets nie. 33 En ek wil aan julle meedeel, ek sal volgende Sondag, in die geskiedenis van die vroeë kerk, dat die rede is daar was geen altare in die kerk nie. Want, om plat neer te val by n altaar, is n heidense vorm van aanbidding, en is glad nie n Christelike idee nie. Nou, ek sal daaroor praat, ook, volgende Sondag. Maar daar was geen altare in die vroeë kerk nie, om n altaaroproep te maak nie. Daar was niks behalwe net n leë vertrek nie. Dis al. Geen kruis nie, geen niks nie, niks in die vertrek nie, behalwe net n plat vloer. Die mense was die die Pinksterkerk in die vroeë dae, soos ek aan julle van baie verskillende geskiedskrywers sal meedeel, volgende Sondag, as die Here wil. En ek wil dit aan julle meedeel uit Ironside se Early Pilgrim Church, en uit Hislop se Two Babilons, uit Pre-Nicene Fathers, The Nicene Council, o, soveel van hulle, Hazeltine se geskrifte oor die vroeë kerk, en verskillendes, julle sien. Om vir julle te wys dat nêrens 34 Selfs in Ierland, waar ek besoek afgelê het, in die kerk wat die Katolieke n Katolieke heilige noem, Sint Patrick, maar was absoluut nie n greintjie geskiedenis êrens wat dit sê nie. Daardie Sint Patrick was niks anders as n protesteerder teen die Roomse kerk nie. Daar is nêrens. Niemand kan met enige geskiedenis voor die dag kom wat dit sal toon, dat hy n Katoliek was nie. Hy, sy, al sy skole was in Noord-Ierland. Dan toe hierdie Katolieke keiser in Engeland ingekom het, het hy tienduisend van Sint Patrick se mense doodgemaak. En die kerk staan vandag nog daar, sy skole, almal in Noord-Engeland. 35 En waar julle hoor daar word gesê: Sint Patrick het al die slange uit Ierland uitgejaag, weet julle wat dit was, die geskiedkundige feite daaroor? Hy het in pinkster geglo, wat Krag gehad het om slange op te tel, slange te vat. En dis waarom dit gesê is, dit begin het. 36 En Petrus wat gekruisig is, kop na onder, in Rome, daar s nie in die martelaarsgeskiedenis nie. En ek het elkeen deursoek,

6 6 DIE GESPROKE WOORD oral, en die geskiedskrywers gelees, alles waarvan ek weet, en daar is nie een Skrifgedeelte wat gesê het of Paulus of Petrus is ooit in Rome doodgemaak nie. Dis dogmas. Dis sommer deur die eerste Roomse kerk begin, en dis nie die Waarheid nie. Sien? Daar is n hele klomp. Ek sal volgende Sondag daarby kom. 37 Dan n ander ding waarvan ek soveel gehoor het. Iemand het vir my gesê, n grootuitstaande prediker, hy het gesê: Broer Branham, waarom los jy nie daardie vroue uit nie? Hy het gesê: Weet jy, mense beskou jou as n profeet. Waarom leer jy hulle nie hoë geestelike dinge nie? Daardie man mag teenwoordig wees. As dit so is, wil ek hê jy moet dit begryp, broer. Waarom leer jy hulle nie hoë geestelike dinge, waar jy klim en laat hulle daar klim nie; in plaas van hulle te vertel van nie hulle hare te sny, en om nie die soort rokke te dra nie? 38 As jy hier is, of die band hoor, broer. As ek hulle nie uit die kindertuin kan uitkry nie, hoe gaan ek hulle algebra leer? Hulle het nie die ordentlikheid en sedelike moraliteit, om selfs hulle hare te laat uitgroei, en rokke soos dames te dra nie, hoe gaan jy hulle geestelike dinge leer? Sien? Reg. Ken nie die eerste, ken nie ABC nie. En hulle iets hoogs probeer leer, hulle n kollege-opvoeding gee, wanneer hulle nie ABC ken nie? Laat eers die ABC leer, en dan sal ons sal ons daarnatoe oorgaan. 39 Nou, verlede week het julle n n groot man hier in die preekstoel gehad, om my plek in te neem. Dit was Broer William Booth-Clibborn, wat bekend is, onder al die predikers, as die prins van predikers; groot man, groot, groot prediker. Eerlik, hy is een van die beste wat daar in die lande is, oral. Die man kan die Evangelie in sewe verskillende tale verkondig, so julle kan julle voorstel wat hy is. En hy is n volle Evangelie prediker. 40 Hy was die een wat by my gestaan het in daardie debat met die sewe Kerk van Christus-predikers daardie keer. En as daar ooit mense was vir wie ek jammer gekry het, was dit daardie manne nadat hy met hulle klaar was. Ek ek het nog nooit so-iets in my lewe gehoor nie. Hulle het selfs opgestaan en begin wegstap. Hy het hulle by die deur ontmoet, het gesê: Ek het gedink julle wou oor Goddelike genesing praat. 41 En hy is egter so reguit, sommer so vreeslik reguit. Hy het sommer enigiets genoem wat hy kon, tot ignoramusse en alles; julle weet. So, hy, hy is regtig reguit, en dis al ding van hom. As jy net daardie kennis met n bietjie liefde temper, sou dit anders wees, julle sien. En hy hy is dalk hier. Ja, maar ek ek bedoel dit, weet julle, soó, as hy maar net regtig sagmoedig daaromtrent sou wees. Maar, o, goeiste, hy s n Engelsman, en hy kan sommer retig so opgewerk raak. 42 Maar hy het hulle by die deur ontmoet, en sy vinger in hulle gesig gedruk, gesê: Pak julle hom ooit weer aan, dit was ek, het gesê: ek sal julle voor die publiek ontmasker, en

7 PARADOKS 7 ek sal regtig n klomp donkies van julle maak, het hy gesê. Uh-huh. En ek het nog nooit weer van hulle gehoor nie, sien. Ja, ek blameer hulle nie. Ek sou ook wegbly. Uh-huh. Ja, want jy sal nooit n woord sydelings inkry, by Broer Booth nie. 43 n Wonderlike prediker, goeie man, goeie Christen, rein, morele man, sover ek enigiets van hom af weet, en het hom vir jare geken. Ek het sy band te hore gekry, wat hy vir julle gepreek het oor hoe heilig en hoog God is, en hoe ons in sonde gebore is; en wat sou n mens ooit kon doen wat sou bring, God sou kon sê wat om te doen. Sien? En dis, was regtig wonderlik. 44 Nou die rede dat ek toe weg was, ek het n week van vas en gebed gehad, wat my gelei het om n besluit te neem. 45 En ek het n skakelaartjie, veronderstel om hier êrens te wees, wat sensor, sensor wat ek nie wil hê nie. O, hier is ons. Hier is dit. Wat ek op band wil hê, en wat julle nie op band wil hê nie. So, broers, as julle band n bietjie deurmekaar is, wel, moenie Julle kan daardie stuk uitsny. Nou, maar daarbinne, op die manier, soveel wat opneem, toe Broer Mercier en hulle die enigstes gehad het wat, kon opneem, wel, sou ek hulle hul daar laat uitsensor voordat ek hulle laat uitgaan. Maar met dié, enigeen kan hulle nou opneem, sien julle, enigeen wat hulle wil opneem kan hulle opneem. En so moet ek ek hulle self sensor, met hierdie skakelaar net hier, wat ek nie wil sê nie, op die bande laat uitgaan nie. 46 Want, daar is party dinge wat ek vir julle almal hier kan sê, wat ek sekerlik nie sou wou hê moet na die mense uitgaan nie. Want, laat hulle alleen. As die blinde die blindes lei, val hulle almal in die sloot, in elk geval, julle sien. So, gee hulle maar nie aanstoot nie. Soos Jesus gesê het: Moenie daardie Fariseërs aanstoot gee nie. Het gesê: As hulle n bietjie wil hê, as hulle n bietjie belastinggeld wil hê, gaan heen en gooi die hoek in die see, en vat die eerste vis, en haal die muntstuk uit sy mond uit, en gaan betaal hulle. Het gesê: Moenie, moenie hulle aanstoot gee nie, laat hulle maar net alleen. 47 Maar my hele lewe lank, vandat ek n klein seuntjie was, het ek Die Here het my altyd visioene gegee, waarmee ons hier by die kerk bekend is en, ek is seker, in die land waar hierdie bande sal heengaan ook, met visioene. En met hierdie oop Bybel voor my, en God voor Wie ek staan, ek het nooit van een van hulle geweet wat faal nie. Hulle was altyd perfek. 48 En ek het n visioen gehad n paar weke gelede, nou omtrent drie weke gelede, hierdie komende Dinsdag; wat my op my knieë gedryf het, en in die wildernis uit, om te vas en te bid. En ek het (siende dat dit koud is) swaar geïnsoleerde onderklere aangetrek, sodat ek om op jagtogte te gebruik, sodat ek nie sou verkluim, daarrond, in my grot en in die bosse nie. En ek het daarheen gegaan, nie

8 8 DIE GESPROKE WOORD 49 Iemand het gesê: Wel, Broer Branham, het jy soontoe gegaan om te soek? Jy behoort daarheen te gegaan het om n visioen van die Here te soek. 50 Ek het gesê: Nee, jy gaan nie Jy doen dit nie so nie. Jy kan nie iets uit God trek nie. 51 Sien, dis waarom mense bly sê, met onderhoude, sê: Vra die Here. Bly net daarby! Bly net daarby! 52 Ek het n woord van die Here gehad om na Broer Neville te neem, oor profetering oor elkeen wat hier na hierdie altaar toe kom. God het vir hom gesê, hom regtig aangespreek daaroor, sien. Moet dit nie doen nie, jy sal hom in die vlees uitstoot en dan sal jy n valse profeet hê. Sien? Sien, laat hom doen net soos die Gees hom lei om te doen. Sien? 53 Moenie, moenie iets uit God probeer trek nie, want jy kan dit nie doen nie. Hy sal net spreek Soos Biléam, die huurling profeet, gesê het: Ek kan net spreek wat God in my mond plaas. Andersins, kan ek dit nie sê nie. 54 En dis dieselfde ding, ek hou van die stelsel wat hulle nou het, sodat ek kan uitvind wat, presies wat die Here gedoen wil hê. Dis baie goed. 55 Maar Jesus het na die wildernis gegaan, om te vas, nadat die Heilige Gees op Hom gekom het. Johannes het getuig, die Gees van God op Hom gesien kom. En Hy is vervul met die Krag van God, God in Hom, en toe het Hy in die wildernis ingegaan om te vas, daarna. Nie voor dit, vir die Heilige Gees om op Hom te kom nie, maar Hy het ingegaan en gevas nadat die Heilige Gees op Hom gekom het. Sien? 56 En nou, in die visioen, kan ek dit sê. Ek het dit eenkeer genoem. Ek wou dit van die band afsny, maar ek dink ek sal dit maar laat opbly. Ek 57 Dit was omtrent drie-uur in die oggend, veronderstel ek. Ek het al opgestaan, en ek het gekyk waar, voor my, en ek het daar na die Jordaan toe gegaan. Het gelyk of ek op die kaart van Palestina staan, en ek het daar na die Jordaan toe gekom. En dit was asof ek die lied kon hoor: Ek gaan nou na die Jordaan toe, iemand het dit gesing. En soos ek die rivier genader het, het ek omgekyk en gesien waarlangs ek gekom het, en ek was twee derdes van die pad daar, na die Jordaan toe. En ek het oor die Jordaan gekyk, en ek het gesê: O, prys God, net aan die oorkant is waar al die beloftes lê! Elke belofte lê in die beloofde Land. 58 En toe het ek tot verhaal gekom. En ek het gedink: Kon ek moontlik kon dit wees dat ek aan die droom was, want dis nag? Sien, n visioen is iets wat jy sien met jou oë oop, net soos n droom, jy kyk reg daarna. En jy s jy s bewus daarvan dat jy staan soos hier op die platvorm, en jy jy staan hier, maar tog lyk jy of jy in n droom is. Daar s Jy kan dit nie

9 PARADOKS 9 verduidelik nie, daar s geen manier om dit te doen nie. Sien, dis God se werke. En God se weë is onverklaarbaar. Hulle moet in die geloof aanvaar word. 59 Toe, terwyl ek n bietjie daar sit, langs hierdie stoel, toe, ewe skielik, hier kom dit weer terug. Toe het ek dan geweet dat dit n visioen was. En toe, toe ek weer in die visioen gekom het, het dit gelyk asof ek opgetel is en op n n hoofpad, n smal hoofpad, sit, met een of ander broer. Ek het nooit geweet wie die broer was nie. Ek het rondgekyk. Ek het gesê: Nou is ek seker en weet dit is n visioen, die Here God is hier. En het gelyk asof almal bang was. Ek het gesê: Waarvoor is almal so bang? 60 En n stem het gekom en gesê: Daar is soveel gevaar deesdae. Daar s n groot aaklige ding wat die dood is as dit jou tref. 61 En ek het die onkruid gehoor platgedruk word, en ek het gekyk, en hier het n yslike monster van n slang deur die onkruid gekruip gekom. Ek het gedink: Nou, wetende dit is n visioen, dan sal ek sien wat hierdie hierdie dier of hierdie gedierte is. En hy het op die hoofpad opgekruip. En sodra ek hom gesien het, het ek geweet dit is n mamba. Nou, n mamba is n Afrika-slang, wat die dodelikste byt het van alle dinge wat daar is. Daar s niks so giftig soos n mamba nie. En die slang, natuurlik, verteenwoordig sonde, dood. Sien? En daar is die Ons het in hierdie land, die ratelslang, en die koperkop, en die katoenbek-mokassin, baie van daardie slange, wat, as jou gesondheid swak is en een sou jou byt, sal dit jou dalk doodmaak, maar as jy nie hulp van een of ander aard onverwyld gekry het nie. 62 En dan dan gaan ons na Afrika en Indië, en ons kry die kobra. Daar s n swart kobra, hy s n slegte slang, hy t ook n dodelike byt. En daar s n geel kobra, wat veel erger as hy is. En die geel kobra, die pasiënt sterf so n verskriklike dood, hy sterf van versmoring. Dit dit verlam die asemhalingstelsel. En hulle hulle kan nie asemhaal nie, maak net hulle mond oop en snak, en probeer, en sterf so. En dit was die soort slang wat op n nerf na vir Billy Paul gekry het, toe ons die slang raakgeloop het, in Afrika. 63 En dan dan kom die mamba, hy s die dood. Net toe hy Hy s so vinnig, jy kan hom nie sien nie. Hy gaan oor die toppe van die onkruid en dryf homself voort met die agterpunt van sy stert. Net: whoosh, en hy s weg! Tref jou in die gesig, gewoonlik. Staan hoog op en pik hard. En, wanneer hy jou pik, het jy net n paar asemteue voor jy daarmee heen is. Word regtig Dit verlam jou nie net nie, kom in die bloedstroom, tas senuwees aan, alles, jy sterf sommer binne net n paar sekondes. Daardie naturelleseuns en spoorsnyers, as jy kan: Mamba, sê, en stamp hulle hulle koppe teen mekaar, skree, want dis dis die dood sommer binne n paar sekondes, sien, as een jou pik.

10 10 DIE GESPROKE WOORD 64 En hier was hy, op die hoofpad. Ek het gedink: Wel, hier is dit. Toe het ek na hom gekyk. En hy het kwaad na my gekyk, en hy het sy tong gelek, en hier kom hy. Maar toe hy sommer naby my gekom het Hy het vinnig nadergekom, en het toe stadiger en stadiger geraak, en net gesidder en gestop, en toe het iets hom teruggehou. Hy kon my nie byt nie. En hy sou omdraai aan die anderkant en my probeer benader van hierdie kant. En toe staan hy agteruit en kry n aanloop, en swiep reguit na my toe, raak stadiger en stadiger en stadiger, en toe tot stilstand, en toe bewe hy so en beweeg terug. Hy kon my nie pik nie. 65 Toe het hy omgedraai en na my vriend gekyk, en weg was hy agter my vriend aan. En ek het my vriend sommer hoog in die lug sien spring, en bo-oor hom en bo-oor hom en bo-oor hom, het probeer, en die ding het na hom gepik. Ek het gedink: O, as dit hom ooit tref, sal dit oombliklike dood wees. Geen wonder almal is so bang nie, want as hierdie ding jou raakpik, is dit n oombliklike dood. En en dit het net so na hom gepik, en ek het my hande in die lug gegooi, ek het gesê: O God, wees my broer genadig! Ek het gesê: As daardie slang hom ooit raakpik, sal dit hom doodmaak. 66 En net toe het die slang na my toe gedraai toe ek dit gesê het, en weer na my gekyk. En n Stem het van bo my af gekom, en gesê: Jy is krag gegee om hom te bind, die ergste, of enige. En ek het gesê: Wel, God, wat moet ek doen? 67 Hy het gesê: Daar is een ding wat jy moet doen, jy moet meer opreg wees. Sien, jy moet meer opreg wees. 68 Ek het gesê: Wel, God, vergewe my vir my onopregtheid, en laat my opregtheid hê. En toe ek weer my hande na Hom ophef, het daar n groot Iets oor my gekom, my net opgelig, gevoel asof my hele liggaam met Iets gelaai is. 69 En ek het na die slang gekyk. En toe het hy na my toe begin aankom, en hy kon dit nog nie doen nie. En ek het gesê: Satan, in die Naam van die Here Jesus Christus, bind ek jou. En die slang, n blou rook het uit hom uitgevlieg, en hy het opgekrul en daardie teken gemaak soos n S, hoofletter S agterstevoor gemaak, n en teken. [& Red.] En beteken bind hierdie een of enigiets onder hom, want hy was die ergste. Blou rook het uit hom uitgeval, en sy stert het homself om sy kop doodgewurg, toe hy hierdie agterstevoor S, daardie en teken, (soos n verbinding, julle sien), het hom doodgewurg. En die broer was vry. 70 En ek het daarheen gegaan en hom platgetrap. Ek het gesê: Nou, ek moet hieroor uitvind, want dis visioen. En ek het op die op die ding geslaan, en hy het so gedraai, gelyk soos n handvatsel, na die glashandvatsel aan n beker, en dit sommer soliede kristal laat word. En ek het gesê: Dink daaraan, hoe gou! Daardie blou rook was lewe. En alles het hom verlaat, al die elemente, en is in glas verander.

11 PARADOKS En net toe het n Stem weer gekom, en gesê: Jy kan hom ontbind ook. 72 Toe het gesê: Dan, Satan, sodat ek kan weet, ontbind ek jou. En toe dit gedoen is, het hy weer lewendig begin word, gewriemel. En ek het gesê: Ek bind jou weer, in die Naam van Jesus Christus. En toe dit gedoen is, het die blou rook weer uit hom uitgevlieg, en het hy homself net weer terug gewurg en in kristal verander. 73 En toe, toe hy dit gedoen het, het daardie Stem gesê: Nou moet jy meer opreg wees as wat jy is, om dit te doen. Toe het dit my verlaat, en het ek in die kamer gestaan. 74 n Paar oomblikke, ek het n wekker hoor afgaan, en my vrou het wat opstaan. Die kinders, julle weet hoe dit is, skat ek, by julle huis, een: Wat gaan ek vandag aantrek, mamma? Waar, waar is my boeke? En wat het ek gemaak? Julle weet. Julle, net soos in enige huis, jy kan jouself nie hoor dink nie, skaars, soos wat hulle almal gelyk probeer klaarmaak. 75 En en toe het ek weggeglip na die studeerkamer toe, en op my knieë neergesak, en ek het gesê: Here Jesus, ek weet hierdie dinge nie. En wat moet ek doen? En die kinders gaan my roep om hulle skool toe te neem oor n paar minute. Wat moet ek doen? En ek het rondgekyk, en my Bybel het daar gelê, en ek het gesê; Here, as U my sal vergewe Ek glo nie daarin om sommer net die Skrif oop te slaan, en iets uit die Bybel te neem en dit te sê nie, maar, daar is tye dat wanneer God jou deur so-iets kan vertroos. En ek het gesê: Here, in hierdie noodgeval sommer nou, voor U Gees my verlaat. En ek ek weet nie wat om te doen nie. Die kinders sal nog n uur neem, voor hulle weg sal wees. Sal U my net wys? As dit iets is wat U aan my probeer tuisbring het, Hemelse Vader, laat my dan weet. 76 En ek het hierdie Bybel gevat en dit sommer so oopgeblaai, en my duim het by I Korinthiërs, die 5de hoofstuk, die 8ste vers gelê, toe iets lees min of meer so. Wanneer jy kom Ek het beplan om te vas, vir die Here. Ek het Hom gesê ek sou uitgaan en vas. Gesê: Wanneer jy na hierdie fees kom Waar, n vas na die liggaam is n fees met die Here. Ons weet dit. So wanneer jy na hierdie fees kom, moenie kom met ou suurdeeg of die suurdeeg van kwaadwilligheid nie, ensovoorts; maar kom met die ongesuurde brode van opregtheid en waarheid, presies net wat Hy vir my in die visioen gesê het. Kom God is my plegtige Regter. Kom met die ongesuurde brood van opregtheid en waarheid, dit is die Woord. Toe het ek gesien wat Hy bedoel het. Soos Hy 77 Jare gelede, toe ek die Bybel sien neerdaal het, ek het dit net hier neergeskryf, neerdaal het; en n hand het uit die Hemel gekom en daar na Josua gewys, en die eerste nege verse gelees, en daar gestop. Dit is, Josua het na die woestyn toe

12 12 DIE GESPROKE WOORD gekom, maar het nooit hy was gereed om Toe hy naby die Jordaan gekom het, het God hom uitgeroep, gesê: Hierdie dag sal Ek jou voor die volk begin groot maak. En toe het hy die kinders van Israel oor die Jordaan geneem, na die land waar vir hulle gegee, onder hulle verdeel, die beloofde Land. 78 Ek het na die bosse gegaan, en gebid en gebid en gevas. En, nou, het ek teruggegaan na daardie boom waar ek ontmoet het, waar daardie eekhorings was, waarvan julle in ander Boodskappe gehoor het, sien, waar daardie eekhorings was. En het daar gestaan, teen omtrent drie- of vieruur in die môre, nadat ek deur die struikgewas gestrompel het met die bietjie lig wat ek kon sien, om by die boom te kom, het vroeg gekom omdat ek daarheen gelei is. En toe het ek Hom ontmoet. God, help my om altyd opreg te lewe! 79 Ek gaan nou my teks lees. Ek het vanmôre as teks geneem, hier êrens neergeskryf (o, hier is dit), Josua, in die Boek Josua, die 10de hoofstuk. Vir julle wat agter my aan gaan lees, of, die 10de hoofstuk en die 12de vers. En ek het net een uur. 80 En dan, dink ek, ek is nie seker nie, maar ek dink Billy het gesê hy het vanmôre gebedskaarte uitgegee. Het gesê: Daar was nie baie nie, maar net n paar mense wat wou hê daar moet vir hulle gebid word. En enigeen met gebedskaarte, steek nou jou hand op. Dis reg. Wel, in orde, dis mooi. Goed. Nou die 12de vers van die 10de hoofstuk van Josua. 81 En nou, onthou nou, in die toekoms, volgende Sondag wil ek praat oor Christendom Versus Afgodery. En dan sal ek julle dan sê, van of die Here voortlei vir die Kersboodskap, of nie. Dit lyk asof ek n boodskap op my hart het vir die mense, op Kersfees. En dan sal ek julle dan sê. 82 Begin nou lees by die 12de vers van die, 10de hoofstuk van Josua. Toe het Josua met die HERE gespreek, op die dag dat die HERE die Amoriete aan die kinders van Israel oorgegee het, en voor die oë van Israel gesê: Son, staan stil in Gibeon, en maan, in die dal van Ajalon! Toe staan die son stil en bly die maan staan totdat die volk hulle gewreek het op hul vyand. Staan dit nie geskrywe in die Boek van die Opregte nie? En die son het bly staan in die middel van die hemel en het hom nie gehaas om onder te gaan nie, omtrent n volle dag. Luister nou. En daar was geen dag soos hierdie een, voor en na hom, dat die HERE na die stem van n man geluister het nie; want die HERE het vir Israel gestry. Daarop het Josua, en die hele Israel met hom saam, na die laer van Gilgal teruggekeer.

13 PARADOKS Mag God Sy seën aan Sy Woord toevoeg. Nou ek wil graag hê, as dit die wil van die Here is, dat julle vir n paar minute met my vertoef. Ek wil n onderwerp neem, vreemd, raar; by die lees van so n Skrif. En ek wil julle aandag en en gebed hê gedurende hierdie tyd. Ek wil die onderwerp neem, van een woord: Paradoks. 84 En, eers, wil ek miskien verduidelik wat n paradoks is. In Webster se woordeboek, staan dat n paradoks beteken iets wat ongelooflik maar waar is. Dit is n paradoks. Iets wat byna heeltemal buite die rede lê, kon nie so wees nie, maar is tog, dis n paradoks. Nou ek wil n paar minute by hierdie woorde stilstaan, n paradoks. 85 Nou ons het baie dinge waarna ons as paradoks sou kon verwys. Een ding waarna ek graag wil verwys, is, hierdie wêreld self is n paradoks. Sy staan is n paradoks. 86 Gisteraand het ek met my dogter gepraat, Rebekah, wat in die hoërskool is. En ek het die Skrif hier bestudeer, en en het haar vertel van die lees van hierdie hierdie vers hier. En sy het gesê: Pappa, Josua het eintlik die aarde laat stilstaan, het hy nie? Ek het gesê: Ek weet nie wat hy laat stilstaan het nie. Hy het die son laat stilstaan. 87 Sy het gesê: Hy kon nie die son laat stilstaan het nie, want die son beweeg nie. 88 Ek het gesê: Die weerkaatsing daarvan beweeg egter oor die aarde, en hy het dit laat stilstaan. Sy het gesê: Wel, dan het God die wêreld laat stilstaan. 89 Ek het gesê: Dan, vir die agnostikus, wat gebeur as die wêreld sou stilstaan en sy gravitasie verloor? Dit sou deur die ruimte skiet soos n n ster, en missiele daarvan sou vir n honderd biljoen jaar in die ruimte val. 90 Maar die Bybel het gesê, dat: Die son het stilgestaan, en sy plek behou vir n hele dag. Ek glo dit. Ek glo dit. Dis onredelik en ongelooflik, maar dis die Waarheid. 91 Kom sê dan vir my, watter is die bokant van die wêreld, die Noordpool of die Suidpool? Hoe weet jy, as jy in die ruimte is? Julle sê: Die Suidpool is daar, onder ons. Hulle dink die Noordpool is daar, onder hulle. Sien? 92 Dit staan daar in die ruimte, in n sirkeltjie lug, en dit draai n duisend-en-iets myl per uur. Want, daar s vier-en-twintig of vyf-en-twintigduisend myl daaromheen, en dit draai om in vier-en-twintig uur, so dit laat dit meer as n duisend myl per uur beweeg. En dit mis nooit, tref presies. Waar dit waar dit op die ewenaar is, waar dit ombeweeg, is dit nooit n minuut uit nie; perfek in tyd, staan in die lug. As dit nie n paradoks is nie,

14 14 DIE GESPROKE WOORD weet ek nie wat een is nie. Hoedat dit al die Hemelse stelsels is, hoe hulle so gereël is, so perfek; sodat, in jare wat moet kom, twintig en dertig jaar van nou af, die wetenskap die koms van die verduistering van die son en die maan, wat verbykom, kan sien. En vir jou kan sê, tot op die oomblik, wanneer hulle sal verbykom en wanneer die verduistering sal begin. 93 Maak nie saak hoe n goeie horlosie ons het nie, een met die presisie Ek het hier een wat vir my in Switserland gegee is, as n geskenk, toe ek daar was. Die waarde is omtrent driehonderd dollar, in Amerikaanse geld. Dit is vir my gegee. Daar is nie n week nie, of dit moet reggesit word; alle horlosies, niks wat die mens kan maak is so perfek nie. Dit sal, oor n paar jaar, sal dit uitgeslyt en daarmee heen wees. Soos dit ouer word, sal dit die hele tyd swakker word. Die juwele sal afslyt. Die akkuraatheid daarvan sal dit verlaat. Daar s niks daar wat deur die mens tot stand gebring of opgerig, of deur die mens geslyp kan word, wat perfek kan bly nie. 94 Maar hierdie wêreld bly perfek! Wat beheer dit? Wel, julle sê: Ek weet nie wat dit beheer, wat dit in sy plek hou nie. Dit is waarlik n paradoks. Dis, jy kan nie beskryf hoe God dit doen nie, maar Hy doen dit. So, dis die vernaamste ding, dat Hy dit doen. En ons weet dat dit so is. 95 Dis ongelooflik hoedat jy n bal in die lug kan spin, dit sal nie een volledige omwenteling op dieselfde plek maak nie. 96 Ek het gedink, hier nie lank gelede nie, toe ek in die woestyn was. En een van hierdie klein ou springkaktussies wat die suur in jou bloed reg na jou toe aantrek, een van daardie kêrels, het op my gespring. En jy kan dit nie aftrek nie, jy moet iets vat en dit afskraap. En dit het klein hakies daaraan. En maak nie saak hoe goed jy n naald skerpmaak nie, n naald sal aan die punt stomp wees; n perfekte skerpheid van n naald kan so perfek wees soos jy dit kan kry, maar dit sal stomp wees, teen een van daardie springkaktusse. En tog is dit self n blaar, styf opgerol. Hoe kan dit wees dat die natuur n blaar stywer en skerper, aan die punt, kan oprol, as wat n fyn masjien een kan slyp? En, tog, reg tot op die end van daardie punt is klein vishoek-hakies, soos dit, klein hakies om dit te hou, en om dit vas te hou soos dit voortgaan. O, n paradoks, reg, vir die wetenskap. Dis ongelooflik, maar dis waar. 97 Ek wil hê iemand moet dit verduidelik. Ek kan julle nie presies die myle sê, of hoeveel myl die wetenskap sê dat die maan van die aarde af is nie. Maar hoe kan daardie maan, sal ek sê, wat miljoene en miljoene myle van die aarde af staan, en tog daardie gety van die see beheer. Wat doen dit? Hoe kan dit gedoen word? Dis n paradoks, maar tog kyk ons en sien dit word gedoen. Dit gebeur. Die maan beheer die getye. Wanneer die maan so uitswaai, van die aarde af, gaan die gety daarmee

15 PARADOKS 15 saam. En God het die maan oor die getye gestel, en die grense vasgestel. En hulle kan nie daardie grens oorsteek waar God n lyn getrek het, en gesê het: See, jy kan so naby kom, maar jy kan die res daarvan nie vat nie, want Ek stel n wag oor jou, nie. 98 Daardie maan, miljoene myle van die aarde af, roep na daardie see, en dit stel sy grense en beheer dit. Ongelooflik! Wat is op daardie maan? Waar, net n paar myl van die aarde af, alle gravitasie, alle lug, alles anders, padgee, uitgaan in die ruimte waar daar nie eens lug is nie, vir miljoene en miljoene en vermenigvuldigde miljoene myle. En, tog, dit beheer dit! Sê: Jy kan so ver gaan, maar jy kan nie verder gaan nie, want ek is die wag van God. Ek is die waghond wat hier sit, en jy kan nie hierdie grense oorskry nie. Verduidelik dit. Dis n paradoks, hoedat God dit doen, maar tog doen Hy dit. Dit kan nie verduidelik word nie. 99 Ons het wintertyd, sneeu op die grond, koue, grond vries. n Saadjie, en in daardie saadjie is n kiem van lewe, en daardie saadjie sal vries en oopbars, en die pulp sal daaruit loop. En daardie kiem van lewe sal in die stof lê, in n gevriesde ysplaat wat enige lewe sou doodmaak. Hoe word dit bewaar, en kom dan weer in die lentetyd? Sou dit nie kon verduidelik nie, sou ons? Dis n paradoks. 100 Ons neem Hebreërs, die 11de hoofstuk en die 3de vers, ons verstaan daar dat die Bybel sê, Paulus wat praat, dat: Die wêreld is gevorm en inmekaargesit deur die Woord van God, n paradoks, dat n n Woord kon spreek en uit daardie Woord materiële dinge sou sou vorm: Sodat dinge wat gesien word, gemaak is van onsigbare dinge. Dinge wat ons sien, is die gesproke Woord van God. Die aarde is die Woord van God. Die bome is n Woord van God. Waarom sal ons bang wees om Een te vertrou wat so n Woord gegee het, met sulke Krag en outoriteit? Waarom sal ons bang wees om daardie Woord vir onsself toe te eien en Dit op onsself toe te pas? Dit toon waar ons geval het, in ongeloof. Die Woord, God se Woord, n paradoks! Waarlik, n paradoks, God se Woord. 101 Ook, wil ek net vinnig op n paradoks wys, en dis toe God Abraham geroep het en vir hom gesê het, toe hy honderd jaar oud was; en Sara negentig was, veertig jaar verby die tyd van die menopouse vir haar. En Abraham wie se lewe so goed soos dood was; en Sara, wat van die begin af onvrugbaar was, en haar baarmoeder so goed soos dood. En tog het God gesê dat Hy, deur hulle, n kind sou bring. Dis n paradoks. Vra die dokter of n vrou, honderd jaar oud, n baba kan grootmaak, n baba kan hê. Dis onmoontlik, dis ongelooflik, maar sy het dit gedoen omdat God gesê het sy sou dit doen. 102 Dis n ongelooflike ding, om te dink dat n man kon sit met sy rug na n tent gekeer, n vreemdeling met stof op Sy klere, en vir n vrou sê, wat agter in die tent was, waaraan sy gedink het. n Paradoks, ongelooflik, maar tog is dit waar.

16 16 DIE GESPROKE WOORD 103 Dit was ongelooflik, toe Abraham vir Isak na die top van die berg geneem het, sy eniggebore seun, en hom bo na die top van die berg geneem het, om hom as n offerhande op te offer. En toe hy by die top van die berg gekom het, en Isak op die hout laat lê het, en gereed was om sy lewe te neem. En toe hy sy hand laat sak het, het Iets sy hand gevang! En daar was n ram aan sy horings vasgehaak, in die wildernis, bo-op die berg. n Paradoks! Waar het die ram vandaan gekom? Hoe kon dit honderd myl van die beskawing wees, sonder om doodgemaak te word; met leeus en en jakalse, en wilde honde, en ondiere, en goed? Waar het dit vandaan gekom? Hoe het dit daar gekom, en bo-op die berg waar daar geen water is nie? Hoekom was dit nie daar toe hy die klippe opgetel het nie? Hy het die Naam Jehovah-Jireh gegee: die Here het Self n offerhande voorsien. Ongelooflik, maar tog is dit so waar, want Hy, is Jehovah-Jireh. Ongelooflike dinge vir ons kennis en wetenskap, maar tog is dit waar! n Groot paradoks! 104 Dit was n paradoks, en sal dit wees, toe Jesus, Markus 11:22, 23; toe Hy gesê het: As jy vir hierdie berg sê: Word verskuif, en in jou hart nie twyfel nie, maar glo dat wat jy gesê het, sal gebeur, kan jy kry wat jy gesê het. Dis ongelooflik, maar dis waar. Dis n paradoks. 105 Kan ek hier onderbreek om te sê, daar ver in daardie bosse, gesit langs daardie boom daardie oggend, geen eekhorings in die bosse nie, maar toe het n Stem gepraat en gesê: Sê waar hulle sal wees! 106 En daar, so help my, as ek sterf voor ek hierdie boodskap klaarmaak, met my vinger na n kaaltak, okkerneuthoutboom gewys, gesê: Hy sal net daar sit, en daar was hy! Ongelooflik, maar waar! Hy het gesê: Waar sal die volgende een wees? 107 Ek het gesê: Daar in daardie klomp polle goed, en ek het nog nie my vinger weggevat nie en daar was hy! Waar sal die volgende een wees? 108 Daar op daardie uitsteeksel daar oor daardie veld. En daar was hy! Dis ongelooflik. 109 Ek het my vrou gevra, nou die oggend. Ek het gesê: Skat, het ek my verstand verloor? Word ek n mal man? Wat is die probleem met my? Waarom sê ek die dinge wat ek sê? Waarvoor doen ek die dinge wat ek doen? Wat laat my dit doen? Ek hou van mense, en skeur hulle tog sommer uitmekaar. En ek vas en bid om daarvan ontslae te raak; en hoe meer ek vas en bid, hoe erger word dit. Ongelooflik, maar dis waar! Dis waar. 110 Ek het n vrou nou net haar hand sien opsteek, agter in die gebou, die Here geprys. Dit was Hattie Wright, wat daar sit. Wanneer, sy het twee seuns gehad, as hulle my sal verskoon as

17 PARADOKS 17 ek dit sê, afvalliges, seuns van die wêreld. Daardie vroutjie het daardie dag daar gesit, n weduwee. En ek het gesê: Hattie, die Here God jy het n regte ding gesê. Hy het daardie eekhorings voorsien. Hy s Jehovah-Jireh. 111 Sy het gesê: Dis niks anders as die waarheid van God nie! O, sy het die regte ding gesê! Dit lyk ongelooflik dat n menslike wese n woord kon spreek 112 Soos Broer Booth vir julle gesê het. So onrein en vuil soos ons is, Wie is Hy wat daar oorkant anderkant die maan en sterre, en alle ruimte en tyd en Ewigheid sit? Soos Booth selfs dit gesê het, en ek het dieselfde ding nou die dag gelees, het Irenaeus gelees, dat selfs die Engele in Sy oë onrein is. Wie is ons? 113 Maar n vrou het die regte ding gesê, wat die hart van Jehova aanroep! Het gesê: Vra haar wat sy wil hê, en gee dit dan vir haar. Amen. Ongelooflik, maar waar! Nou net hier en in ons midde is sigbare bewys, sy het gevra dat haar seuns se siele Christene sal wees. God het haar haar begeerte gegee. Ongelooflik! Dit was meer van n wonderwerk as om n siek persoon te genees. Dis om n mens se lewe, sy siel, liggaam, en alles wat hy is, te verander. Dit het sy samestelling verander. Ongelooflik, maar waar! Dit was n paradoks. Ons sien dit oral. 114 Paradoks in Noag se tyd. Toe, Noag, n man, net n gewone man, hy het n profeet geword, of was n profeet van die Here, het miskien geboer. God het vir hom gesê: Maak gereed vir n reën wat uit die Hemel sal kom, toe daar geen reën was nie. Daar was nog nooit enige reën gewees nie. Daar is geen manier om reën daarbo te kry nie. Dit het nog nooit op die aarde gereën nie. Daar was geen seë, daar was geen waters nie, maar tog het God hom aangesê om n ark te bou vir die redding van sy huis. En God het die reën laat afkom! Dit was n paradoks. Onwetenskaplik, maar (wat?) dit was n paradoks, in elk geval. Ja. 115 Dit was n paradoks toe die Hebreeuse kinders wat besluit het hulle sal by God se Woord bly, ongeag wat gebeur, dat die koning die oond gebou het sewe maal warmer as wat dit ooit verhit is, en daardie manne daarin gegooi het. Toe, die intense hitte van die van die oond die manne doodgemaak het wat saam met hulle met die loopplank opgeloop het, na die bek van die oond; hulle het gesterf. Maar tog het daardie manne in daardie oond geloop, miskien vir drie ure. Daar sou nie eens meer stof van hulle wees nie, want die menslike lewe wat in hulle was sou omgekom het. As dit een menslike lewe uitgewis het, deur na daaraan te kom, wat sou dit aan n ander menslike lewe doen? Maar hulle het hulle daarin gegooi, en laat ons sê drie ure, kon vyf gewees het. 116 Hy kon middagete gaan eet het, en teruggekom het, gesê het: Maak die oonddeur oop. Daar sal nie eens meer stof van daardie kêrels oor wees nie! Maar toe hy die deur oopgemaak

18 18 DIE GESPROKE WOORD het, was hulle daar, ongeskonde, het in die vuur rondgeloop. Ongelooflik, maar waar! Waarom? Hy het gesê: Hoeveel het julle ingesit? Hulle het gesê: Ons het drie ingesit. 117 Hy het gesê: Ek sien vier. Dis wat die paradoks gemaak het. En daardie Een lyk soos die seun van die gode. Hy was nie n seun van die gode nie; Hy was die Seun van God! Hulle was heidene. O, God in Sy groot Woord! 118 Daar het n tyd gekom toe God se leër lafhartig geword het en bang was vir n man, en teen die kant van n heuwel gestaan het. Toe hulle een man wat drie maal enige van hulle se grootte was, teen die hang van die heuwel laat staan het, en laat sê het: Nou julle vertrou op n regte God, sê julle. Kom een van julle kêrels uit en veg teen my, en ons sal nie sal nie enige bloed vergiet nie. Die vyand van God het die kerk van God teen die heuwelhang teruggedruk, en hulle het dit maar gevat! Hulle was bang. Hulle was lafaards. 119 En in die kamp het n klein kêreltjie ingekom, klein skaapvelletjie om hom gedraai, n herder se mantel; die kleinste man in die hele leër, en nie eens n soldaat nie. Maar dit was n paradoks, toe God daardie een man geneem het, daardie een onbekommerde kêreltjie. Die Bybel het gesê hy was klein. Daardie een mannetjie het die hele leër, die vyand, beveg! Dit was n paradoks. Lyk asof God daardie groot, marsjerende leër genoeg moed sou kon gegee het om te gaan veg. Hulle was diensknegte van God, waarom nie die stryd van God gaan veg nie? Dis God se vyand, vat dit! Lyk asof Hy hulle moed sou kon gegee het. Maar God het een klein indiwidu geneem. 120 En onthou, n ander paradoks, hy het nooit n swaard gevat nie. Saul het sy harnas vir hom probeer aantrek, het n swaard in sy hand probeer sit. Die arme kêreltjie kon dit nie vashou nie. En hy het n slingervel gevat, n stukkie rubber of n stukkie leer, met twee stukke tou daarom gedraai. En hy het die hele leër van die vyand verslaan, en hulle op vlug laat slaan. Dit was n paradoks, hoedat een seuntjie n leër kon laat hardloop. 121 Dis n paradoks. Sekerlik. God doen dit. Hy s net vol daarvan. Sekerlik, Hy is. Dis wat Hy doen. Dis Sy manier om dit te doen. Ja, meneer. Dit was n paradoks. 122 Toe Egipte n groot leër gehad het wat hulle gehad het, is die hele wêreld verower. Hulle het elke nasie aan hulle onderwerp. En toe God besluit het om daardie leër te vernietig, daardie nasie is vernietig, het dit gelyk of Hy een of ander Amoritiese leër sou moes laat opstaan, of een of ander groot leër êrens, en hulle soontoe sou moes stuur met hulle beter toerusting; of n konsolidasie van al die denominasies sou moes saamstel, om af te gaan en saam te veg, sodat hy volle samewerking sou kry. Maar, God het n paradoks gebruik! Hy

19 PARADOKS 19 het n ou man gevat, tagtig jaar oud, en het nooit n swaard in sy hand geplaas nie, maar n ou krom staf, wat Egipte op die bodem van die dooie see laat sink het. Ongelooflik, wat God kan doen, maar dis hoe Hy dit doen. Hy gebruik paradoks om dit te doen. Sien, Hy bring dit tot n paradoks, n krom staf van n herder in plaas van n marsjerende leër, om n n nasie wat die wêreld regeer het, te verslaan. 123 O, al waarop God nou wag, glo ek. Rusland beteken niks vir God nie. Hy wil een man hê. Hy hoef nie groot organisasies te hê nie. Hy hoef nie groot denominasies te hê nie. Hy wil een man hê in wie Hy Sy Gees kan ontvou! Dit sal die res daarvan vertel, daar sal nog n paradoks wees; totdat Hy iemand volkome oorgegee kan kry, wat dit sal doen. Dis die manier waarop God Sy werk doen, Hy gebruik paradoks. 124 Dit was n paradoks toe n groot soldaat van die van God, met die naam van Jósafat, in die poorte gestaan het, met n afvallige man met die naam van Agab, en gesê het: Voor ons na hierdie geveg gaan, is dit nie n goeie ding as ons die Here raadpleeg nie? Nou, as daardie man se hart honger is, om die wil van God te ken, moet daar êrens n wil van God wees. 125 Daar is nie altyd in die grootte van die raad veiligheid nie. Agab sê: Ek het al my predikers. Hulle is almal profete. Ek sal hulle hierheen ontbied. En jy weet, as ek vierhonderd profete laat kom, sal ons die Woord van die Here vind. Nie altyd kry jy dit nie, nie altyd nie. 126 As dit nie volgens die Woord is nie, bly dan weg daarvan af. Ek gee nie om hoeveel daar is nie. Bly by daardie Woord! God kan nie daardie Woord terugtrek nie. 127 Nou, hy het hulle almal daarheen laat kom, en hulle het almal eenstemmig geprofeteer, dat: Die Here met hulle was. Trek op! 128 Maar tog was daar iets wat nie reg was nie. En daardie man van God het geweet dit was nie reg nie. Hy het gesê: Het jy nie nog een nie? Net n ander een, êrens nie? O, het gesê: ons het een, maar ek haat hom. Het gesê: Moenie dat die koning so sê nie. 129 God het een ongeletterde seun, n klein renegaat vir die nasie, gekies, n veragte en verwerpte, om Sy boodskap na die hongeriges van hart te bring. In plaas van die, al die denominasies saam wat uit een mond eenstemmig praat, het God een persoon gebring. n Paradoks, maar die man het die Waarheid gehad. En dit is bewys as die Waarheid, want hy was saam met die Woord. Dit was n paradoks, presies. 130 Nou sê julle: Jy bedoel jy verskil van al hierdie en daardie, en daardie? As dit nie volgens die Woord is nie, verskil ek daarvan. Dis reg. God se Woord sal nooit faal nie.